ΤΟ ΑΙΓΑΙΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΑΝΤΙΠΑΡΟΧΗ!

 

Τα τελευταία χρόνια της κρίσης ακούμε διαρκώς για την “ελληνοτουρκική επιχειρηματική συνεργασία”. Για την Τουρκία που μπορεί να επενδύσει σε κάθε νησί του Αιγαίου, να φέρει “καραβάνια τουριστών” κι έτσι να συμβάλλει στην “σωτηρία” μας. Ουδείς λογικός άνθρωπος μπορεί να πει όχι σε μια υγιή σχέση γειτονικών χωρών που η μία επενδύει στην άλλη κερδίζοντας τελικά και οι δύο.

Ας μην γελιόμαστε κι ας αφήσουμε τα παραμύθια στην άκρη. “Υγεία” στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν υπάρχει και το “μικρόβιο” που τις “σκοτώνει” βρίσκεται στην Άγκυρα. Αυτό που θα πρέπει να καταλάβουμε στην Ελλάδα και ειδικά όσοι κυβερνούν είναι ότι το Αιγαίο δεν μπορεί να δοθεί…αντιπαροχή. Οι όποιες πραγματικά ωφέλιμες για την οικονομία τουρκικές επενδύσεις βεβαίως να συζητηθούν και να προχωρήσουν κανείς δεν λέει το αντίθετο. Έχουμε όμως την αίσθηση ότι επικρατεί η λογική της αντιπαροχής! Βάζουμε το καλύτερο…“οικόπεδο” του πλανήτη και βάζουν τους…εργολάβους για να το δουλέψουν.

Απ΄ όσα ακούστηκαν από επίσημα χείλη στο ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό φόρουμ προκύπτει ότι ακόμη και σήμερα που η Ελλάδα είναι υπό κατάρρευση και η Τουρκία υποτίθεται ότι πετάει, οι ελληνικές επενδύσεις στην Τουρκία είναι πολύ περισσότερες απ΄ ότι οι τουρκικές στην Ελλάδα. 6,6 δις δολάρια έχουν επενδύσει ελληνικά συμφέροντα στην Τουρκία, πολύ χαμηλότερα χωρίς να πουν καν πόσα είναι τα τουρκικά λεφτά που έχουν πέσει επενδύσεις στην Ελλάδα. Και υποθέτουμε τα περισσότερα στον τουρισμό από τον οποίο η Τουρκία κερδίζει πολύ περισσότερα απ΄ όσα βάζει. 

Να μας γεμίζει κάποια νησιά με τουρίστες που έχουν το οικονομικό “προφίλ” του Έλληνα της δεκαετίας του 1990 δεν είναι δα και η “σωτήρια επένδυση”. Τα νησιά μας πρέπει εμείς να βρούμε τρόπους να τα γεμίσουμε με τουρίστες υψηλού επιπέδου όπου αυτό είναι εφικτό.Οι αγορές ή οι ενοικιάσεις μαρινών σε ακριτικά νησιά δεν λέμε ότι θα πρέπει να απορρίπτονται αν οι όροι είναι καλοί και μας συμφέρουν, αλλά ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι τουρκικές μαρίνες είναι άκρως ανταγωνιστικές με τις δικές μας. Αντί να τις φτιάξουμε και να τις εκμεταλλευθούμε πρέπει να τις δίνουμε στον βασικό ανταγωνιστή;  

Πολλά είναι τα παραδείγματα που αποδεικνύουν την λογική της…αντιπαροχής. Που είναι εύκολη και γρήγορη αλλά δεν έχει κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η Τουρκία δεν θέλει βέβαια σε καμία περίπτωση να σωθεί εύκολα η Ελλάδα. Οι επιχειρηματίες της θέλουν να βγάλουν πολλά χρήματα αν είναι δυνατόν γρήγορα και εύκολα όπως κάθε επιχειρηματίας στον κόσμο. Αλλά η κυβέρνησή τους δεν έχει καμία αγωνία για την οικονομική μας τύχη. Η Άγκυρα επενδύει και μάλιστα πάρα πολλά λεφτά εκεί που θέλει  εκεί που έχει βάλει στόχο να “πατήσει το πόδι της” γερά. 

Στην Θράκη όπου οι αγορές εκτάσεων από μουσουλμάνους που δηλώνουν φανατικά Τούρκοι διαδέχονται η μία την άλλη εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Με φθηνό χρήμα από την τράπεζα Ζιράτ, οι “τούρκοι” έχουν σαρώσει τα πάντα. Κι εμείς φυσικά κοιμόμαστε ή κάνουμε ότι κοιμόμαστε που είναι και το χειρότερο. Ας μην παραμυθιαζόματε λοιπόν με τα θερμά λόγια του “πονηρούλη” Αχμέτ Νταβούτογλου. Αν και“αμερικανοσπουδαγμένος” είναι ένας γνήσιος ανατολίτης που ξέρει να παζαρεύει και τελικά να σε “ρίχνει”. Αν ήθελε πράγματι συνεργασία στο Αιγαίο θα είχε κάνει μερικές απλές κινήσεις καλής θέλησης για να το αποδείξει. 

Θα είχε ανακοινώσει εδώ από την Αθήνα ότι αποσύρει το Barbaros, για παράδειγμα. Όχι ότι θα πιστεύαμε τις ειλικρινείς του προθέσεις αμέσως αλλά θα ήταν μια καλή αρχή.  Τα περαστικά στον Κύπριο πρόεδρο μέσω του Σαμαρά δεν αρκούν και ακούγονται περισσότερο ως ειρωνεία για τα όσα έχουμε υποστεί από την πολιτική Νταβούτογλου και κυρίως για όσα πιθανότατα μας περιμένουν. Περαστικά μας…Μετά τα χαμόγελα οι "απειλές "Νταβούτογλου! Τι δεν αναγνωρίζει στην Ελλάδα

“Δεν θα περιοριστούμε στον κόλπο της Αττάλειας, αυτό ξεχάστε το, είπε ο Αχμέτ Νταβούτογλου λίγο πριν αναχωρήσει για Τουρκία. Σε συνεντεύξεις του σε ελληνικές εφημερίδες και στο Mega ο Νταβούτογλου εμφανίστηκε με τελείως διαφορετικές απόψεις απ΄ αυτές που εξέφρασε μετά από τις επαφές με τον Σαμαρά και στο ελληνοτουρκικό επιχειρηματικό φόρουμ. Για την ένταση στην Κύπρο δεν φταίει η Τουρκία, αλλά η Κύπρος που… “έδρασε μονομερώς στο θέμα του φυσικού αερίου”.Για την συμφωνία Ελλάδας - Αιγύπτου, είπε ότι δεν θα την δεχτεί η Τουρκία .

Και τόνισε ότι “κανείς να μην περιμένει πως η Τουρκία θα περιοριστεί στον κόλπο της Αττάλειας. Έχουμε τη μακρύτερη ακτή στην ανατολική Μεσόγειο.Κανένας δεν πρέπει να περιμένει ότι η Τουρκία θα περιοριστεί στον κόλπο της Αττάλειας» Κανείς δεν είχε την παραμικρή ελπίδα ότι με τον Νταβούτογλου στην θέση του πρωθυπουργού η κατάσταση στα ελληνοτουρκικά θα ήταν εύκολη. Η κλιμάκωση με τις απόψεις που εκφράζει ο Νταβούτογλου είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθεί και χρειάζεται μεγάλη προσοχή.Διαβάστε την Επικαιρότητα ΕΔΩ.....

 

Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ

 

Όλα όσα συνέβησαν - και, έστω καθυστερημένα για κάποιους, συνειδητοποιούνται σταδιακά - τις τελευταίες πικρές εβδομάδες, με τη δύστυχη την Κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου να το παίζει λιοντάρι και να προκύπτει νιαουριστή γατούλα, με τα success stories να πέφτουν το ένα μετά το άλλο, με τις «κόκκινες γραμμές» να καταλήγουν ροζουλί και ύστερα κρεμ κορδέλες, δεν σημαίνουν παρά ένα και μόνο. Η Ελλάδα μετά το 2010, πάντως μετά το 2012, έχει βολικά εγκατασταθεί σε κατάσταση προτεκτοράτου.

Προσοχή, εδώ! Οι ελίτ της είναι που έχουν βολευτεί. Ο κόσμος ο πολύς - και μάλιστα το «κάτω» ένα τρίτο που ταχύτατα πάει να γίνει τα «κάτω» δυο τρίτα: αυτή ήταν η συνέπεια του δρόμου διάσωσης (ο οποίος ανερυθρίαστα έτσι αποκαλείται από τους «εταίρους»/μαθητευόμενους μάγους της Τρόικας αλλά και από τις διαδοχικές στρώσεις «Κυβερνήσεων»: όλες οι έννοιες πια ξεφτιλίστηκαν, οπότε πρέπει οι λέξεις να μπαίνουν σε εισαγωγικά για λόγους αυτοσεβασμού!) που ακολουθήθηκε - δεν είναι μόνον ότι βαθμιαία πνίγεται, είναι κυρίως ότι έχει εγκατασταθεί στην απόλυτη ανασφάλεια.

Οι διαβεβαιώσεις που δίνονται, χαζοχαρούμενα επί ΓΑΠ/ Παπακ, ψιλομουσολινικά επί ΒΒ, αχνά επί Παπαδήμου, προσεκτικά επί Σαμαρά/Στουρνάρα, σπαρακτικά επί Σαμαρά/Βενιζέλου (χωρίς, πάλι, να λείπει το μουσουλινικό στοιχείο: «θα απαλλαγούμε από την Τρόικα», «persona non grata το ΔΝΤ», «θα πάμε μόνοι μας», «εγώ σκίζω τα Μνημόνια, μήνα-μήνα, βδομάδα-βδομάδα, σελίδα-σελίδα, μέρα-μέρα») επιδεινώνουν αντί να ελαφραίνουν την απόλυτη ανασφάλεια των ανθρώπων. Όταν ο καπετάνιος μέσα στη θύελλα λέει ανοησίες, όταν οι δυο τους (ΑντΣαμ και ΒΒ) παλεύουν να δείξουν ποιος κυβερνάει, όταν τα μεγάφωνα εκφωνούν καθησυχαστικές κενολογίες, τότε οι επιβάτες του πλοίου το ξέρουν: η ξέρα είναι μπροστά.

Τι θα γίνει; Ό,τι αποφασίσουν οι «εταίροι». Για τους δικούς τους - προσοχή! - λόγους. Για τις δικές τους συστημικές ανάγκες. Οι εγχώριες ελίτ έχουν στηριχτεί, ναι, στηριχθεί! από όσα αφέθηκαν να κάνουν: ποτέ, κανείς τους, δεν απηύθυνε στον κόσμο («τον κυρίαρχο λαό») μια έκκληση να δεχθεί αληθινές - όχι γιαλαντζί - θυσίες, αλλά να το πράξει προκειμένου να περάσει στην απεξάρτηση από τους «εταίρους». Η Ευρωλαγνεία χρησιμοποιήθηκε ως ηρεμιστικό. Το προτεκτοράτο δημιούργησε τις δικές του νοοτροπίες. 

Μην ντρέπεσαι με την έκφραση, φίλε αναγνώστη. Και ο Λίβανος, όταν ήταν «υπό εντολή»/sous mandat επί Κοινωνίας των Εθνών είχε Βουλή, είχε μήπως και Γερουσία; Είχε διαδικασίες σοφά μελετημένες για σχηματισμό Κυβέρνησης, είχε πρωθυπουργό, πιθανόν και αντιπρόεδρο, είχε πάντως υπερήφανους υπουργούς, είχε δικαστήρια, είχε τράπεζες, είχε λαμπρά πανεπιστήμια; (με αγγλόφωνη και γαλλόφωνη διδασκαλία), είχε όπερα, είχε και καμπαρέ. Η Βηρυτός ήταν η πιο ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, ανατολικά της Ρώμης. Μέχρι και τη δεκαετία του ΄70 - που πια, λόγω μεταπολεμικής υποκρισίας των Δυνάμεων, όλοι είχαμε γίνει όλες ανεξάρτητες χώρες - ο Λίβανος είχε διατηρήσει οικονομική ακμή, είχε και μια χαλαρή κοινωνία. 

Ήταν προτεκτοράτο. Συνειδητοποιημένο όμως. Κάποια στιγμή οι Λιβανέζοι κλήθηκαν να πληρώσουν - από άλλες δυνάμεις, όμως. Εδώ, οι ομοιότητες τελειώνουν. Τουλάχιστον, είναι να το ελπίζει κανείς. 

ΤΙ ΔΕΝ ΕΙΠΕ Ο ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ

 

Ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου ήλθε στην Ελλάδα για τη θεσμοθετημένη συνάντηση Ελλήνων και Τούρκων υπουργών επί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος. Επειδή οι Έλληνες είμαστε φιλόξενος λαός, αποδέχομαι, αλλά με βαριά καρδιά, την έλευσή του. Όμως θέλω δημοσίως να του απευθύνω ορισμένα ερωτήματα, γιατί οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, όπως λέει και η παροιμία.

Κύριε Νταβούτογλου, στο βιβλίο σας «Το στρατηγικό βάθος», το οποίο γράψατε ως καθηγητής προτού ασχοληθείτε με την πολιτική, δηλώνετε ότι η Τουρκία θα χρησιμοποιήσει τη μουσουλμανική μειονότητα της ελληνικής Θράκης όπως χρησιμοποίησε την τουρκική μειονότητα στην Κύπρο. Πείτε μας, λοιπόν, επιδιώκετε την τουρκοποίηση και την αυτονόμηση της Θράκης μας; Εάν ναι, τότε γιατί έρχεστε στην Αθήνα κομίζων χαμόγελα και φιλία; Αν όχι, τότε γιατί το προξενείο σας στην Κομοτηνή τρομοκρατεί κάθε μουσουλμάνο που δεν υποτάσσεται στον τουρκικό εθνικισμό;

Κύριε πρωθυπουργέ, ομιλείτε για το Καστελόριζο σαν να μην ανήκει στην Ελλάδα. Το αποκαλείτε νήσο της Ανατολικής Μεσογείου και όχι του Αιγαίου. Προφανώς δεν θέλετε να υπολογισθεί η ελληνική ΑΟΖ με βάση το σύμπλεγμα Μεγίστης για να μην αποκοπεί η δική σας από την Αίγυπτο. Πιστεύετε ότι η αμφισβήτηση της κυριαρχίας μας σε ελληνικά νησιά βοηθεί την καλή γειτονία;Θα σας άρεσε να αμφισβητήσουμε κι εμείς την κυριαρχία σας στην Ιμβρο και την Τένεδο; Κάτι που νομικά θα μπορούσαμε να κάνουμε, διότι η Τουρκία δεν τήρησε τη Συνθήκη της Λωζάννης ως προς τα δικαιώματα του συνεχώς ελαττουμένου ελληνικού πληθυσμού των δύο νησιών;  

Κύριε συνομιλητά της κυβερνήσεώς μας, ζητείτε δύο κράτη στην Κύπρο. Μία μειονότητα εξισλαμισμένων κατά το πλείστον χριστιανών την αναγάγατε σε τουρκική κοινότητα, τη χρησιμοποιήσατε ως πρόσχημα για την παράνομη εισβολή του 1974, την εξισώνετε με την ελληνική πλειονότητα και τώρα τη θεωρείτε «κράτος». 

Θα θέλατε με την ίδια λογική η διεθνής κοινότητα να αναβαθμίσει τους Κούρδους της Τουρκίας σε αυτόνομη οντότητα και να σας πιέσει για μετατροπή της Τουρκίας σε συνομοσπονδία Τούρκων και Κούρδων; Προσέξτε γιατί ο μεσανατολικός περίγυρος ευνοεί σήμερα τις κουρδικές επιδιώξεις! 

Κύριε Νταβούτογλου, μπορείτε να μας εξηγήσετε γιατί η ελληνορθόδοξη κοινότητα της Κωνσταντινουπόλεως συρρικνώθηκε δραματικά από το 1923 έως σήμερα, ενώ οι μουσουλμάνοι της Θράκης αυξήθηκαν πληθυσμιακά; Οι αριθμοί δείχνουν ποιοι περνούν καλά και ποιοι καταπιέζονται. Κύριε πρωθυπουργέ της γείτονος, στο βιβλίο σας προτείνετε τη διπλωματία των μηδενικών προβλημάτων με τις γειτονικές σας χώρες. 

Πώς εξηγείτε το γεγονός ότι με την παρουσία σας στο υπουργείο Εξωτερικών - προτού αναλάβετε την πρωθυπουργία - η Τουρκία οδηγήθηκε σε επιδείνωση των σχέσεών της με τους περισσότερους γείτονες ή πρώην συμμάχους; Εάν επιθυμείτε την καλή γειτονία, ξεχάστε τον νεο-οθωμανισμό!