«ΒΛΕΠΕΙ» ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕ ΤΑ ΣΚΟΠΙΑ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

 

Ο κ. Τσίπρας έχει στηρίξει μεγάλο μέρος του πολιτικού σχεδιασμού της κυβέρνησης στην επίλυση του ονοματολογικού των Σκοπίων.

Την αισιοδοξία ότι θα επιτευχθεί συμφωνία με την ΠΓΔΜ και θα είναι τέτοια που η αντιπολίτευση θα αναγκαστεί να τη στηρίξει όταν έρθει στη Βουλή, εκφράζουν κυβερνητικές πηγές.

Θεωρούν ζήτημα χρόνου να κανονιστεί η συνάντηση Τσίπρα – Ζάεφ στις Πρέσπες όπου αναμένεται να πέσουν οι υπογραφές, ενώ δεν εκτιμούν ότι σε αυτή τη φάση που ο Σκοπιανός πρωθυπουργός χρειάζεται την έγκριση της Βουλής με απλή πλειοψηφία.

Η χθεσινή παρέμβαση του προέδρου των Σκοπίων ενάντια στο erga omnes, είναι επαρκής για να ανακόψει την πορεία των πραγμάτων. Όπως και να έχει, σήμερα έχει προγραμματιστεί συνάντηση ανάμεσα στον, προερχόμενο από την αντιπολίτευση, Σκοπιανό πρόεδρο και τον Σκοπιανό πρωθυπουργό.

Επισήμως βεβαίως, η κυβέρνηση συνεχίζει να κρατά χαμηλούς τόνους και χθες σε απάντηση προς τη Νέα Δημοκρατία το Μαξίμου ανέφερε ότι «ακόμα δεν υπάρχει συμφωνία» και διαμηνύει ότι η θέση της κυβέρνησης συνεχίζει να είναι πως «προϋπόθεση για τη λύση και την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι η συμφωνία για σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό, με ισχύ έναντι όλων, που προϋποθέτει και τη συνταγματική αναθεώρηση».

Στην κυβέρνηση πάντως είδαν ως κίνηση καλής θέλησης και αναδεικνύουν την πρωτοβουλία του Σκοπιανού πρωθυπουργού να ζητήσει την απάλειψη του όρου «Μακεδονία» από την ονομασία της ορθόδοξης εκκλησίας των Σκοπίων και την απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου να διενεργήσει τα δέοντα, προκειμένου να ικανοποιήσει το αίτημα του κ. Ζάεφ.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που υπάρχουν, τα ονόματα που παραμένουν στο τραπέζι είναι το Severna Makedonija (Βόρεια Μακεδονία) και το Gorna Makedonija (Άνω Μακεδονία). 

Στην Αθήνα δεν άρεσαν οι χθεσινές δηλώσεις Ζάεφ περί διατήρησης της μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας που προκαλούν την αντίδραση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ ζήτημα υπάρχει και με τον οδικό χάρτη της συμφωνίας. 

Φαίνεται να έχει συμφωνηθεί μετά την κατ΄ αρχήν έγκριση της Βουλής των Σκοπίων η Αθήνα να ανοίγει την πόρτα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. όπως επιθυμεί και ο διεθνής παράγοντας (ΗΠΑ και Ε.Ε.) και κατόπιν να ακολουθείται ένας οδικός χάρτης ως το φθινόπωρο όπου τα Σκόπια θα πρέπει να έχουν περάσει από τη Βουλή τις συνταγματικές αλλαγές. 

Και να έχουν κάνει δημοψήφισμα και όταν όλα αυτά κινηθούν στην κατεύθυνση της έγκρισης, ο κ. Τσίπρας να φέρει στην ελληνική Βουλή προς έγκριση το σύνολο της συμφωνίας. 

Το ερώτημα που εγείρει η αντιπολίτευση και δεν απαντά ευθέως η κυβέρνηση είναι το πώς θα αντιμετωπίσει μία ενδεχόμενη αρνητική εξέλιξη από την πλευρά των Σκοπίων στο μέσο της διαδικασίας, όταν ήδη θα έχει δώσει το «οκ» για την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων σε Ε.Ε. και ΝΑΤΟ, που είναι και ο στρατηγικός στόχος της γειτονικής χώρας.

Πέραν του ύφους και της σκοπιμότητας των επίσημων ανακοινώσεων, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑκινούνται εδώ και μήνες με στρατηγικό στόχο την επίλυση του ονοματολο γικού ζητήματος των Σκοπίων. 

Ο κ. Τσίπρας έχει επενδύσει προσωπικά στην επίτευξη συμφωνίας για το ονοματολογικό των Σκοπίων, το οποίο μαζί με την επίτευξη συμφωνίας με τους Θεσμούς για το τέλος του προγράμματος και την επόμενη ημέρα, σχεδιάζεται να είναι τα βαριά χαρτιά της προεκλογικής εκστρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. 

Αν τα πράγματα γυρίσουν πίσω, τότε ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχουν δεχθεί ισχυρό πολιτικό και επικοινωνιακό πλήγμα. Θα επιχειρήσει μεν να μετριάσει τις εντυπώσεις έναντι της ελληνικής κοινής γνώμης - και της διεθνούς κοινότητας που πιέζει για συμφωνία - ρίχνοντας την ευθύνη στην άλλη πλευρά, αλλά σε αυτή τη φάση η εμπλοκή το «πάγωμα» των διαπραγματεύσεων δεν είναι αυτό που επιθυμεί το Μαξίμου.

Σε ό,τι αφορά την παράμετρο του Πάνου Καμμένου και των ΑΝΕΛ, στον ΣΥΡΙΖΑ εκτιμούν ότι εφόσον έρθει συμφωνία στη Βουλή οι ΑΝΕΛ τελικά θα την στηρίξουν. 

Στοχεύουν ωστόσο ανεξάρτητα από τη θέση των ΑΝΕΛ, η ψήφιση της ενδεχόμενης συμφωνίας με τα Σκόπια να μετατραπεί σε θρυαλλίδα εξελίξεων και ανακατατάξεων στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό.