Ο... ΚΟΥΜΠΑΡΑΣ «ΕΣΚΑΣΕ» ΤΩΡΑ ΣΑΝ ΧΕΙΡΟΒΟΜΒΙΔΑ!

Για έναν μεγάλο αριθμό συμπατριωτών μας, όχι και τόσο μεγάλων στην... ηλικία, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο παραπέμπει σε εκείνον τον καταπληκτικό χρωματιστό σιδερένιο κουμπαρά με την ατσαλένια χειρολαβή της παιδικής τους ηλικίας. Μαζί και στην έκθεση για την ημέρα της αποταμίευσης, που δεν υπήρχε σχολείο που να μην τη γράφει. Για δεκαετίες από την ίδρυσή του, το Ταμιευτήριο υπήρξε το ενάρετο αποκούμπι για χιλιάδες απόκληρους και ξεχασμένους στις πιο απομακρυσμένες γωνιές της πατρίδας μας.

Συνώνυμο της οικονομικής συναλλαγής για όσους αφελώς εξακολουθούσαν να πιστεύουν ότι αυτή συνοδεύεται απαραιτήτως από ανθρωπιά, ειλικρίνεια και μπέσα. Αλλά αυτές είναι δυστυχώς παλιές ιστορίες για παλιακούς ανθρώπους μιας Ελλάδας που χάθηκε ανεπιστρεπτί. Τα πράγματα, καταπώς φαίνεται από τις πρόσφατες αποκαλύψεις, άλλαξαν δραματικά και σίγουρα όχι προς το καλύτερο. Το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, όμως, και αυτήν τη φορά φαίνεται ότι εκτέλεσε την αποστολή του προς όσους άναυδοι παρακολουθούν τον χορό των εκατομμυρίων από θαλασσοδάνεια και μίζες πάνω στα συντρίμμια τους.

Φαντάζομαι ότι ελάχιστοι, και αυτοί είναι σίγουρα μειωμένης αντιλήψεως αν δεν ήταν στα κόλπα, αμφιβάλλουν ότι όλος αυτός ο χειμαρρώδης βόθρος που έχει καταπιεί τη δημόσια ζωή μας με όσα καθημερινώς αποκαλύπτονται για τους εξοπλισμούς, τα ασφάλιστρα κινδύνου, τους επιχειρηματίες-κομήτες συνδέεται απολύτως με τη χρεοκοπία της χώρας, αν δεν είναι ο κύριος υπεύθυνος που αυτή οδηγήθηκε δεμένη χεροπόδαρα στα Μνημόνια. Εκ των πραγμάτων από ανικανότητα ή με σχέδιο και με το αζημίωτο θα το δείξει η νεκροψία... επ' ακροατηρίω.

Και εδώ ακριβώς έγκειται η προσφορά του κουμπαρά του Ταμιευτηρίου που έσκασε σαν χειροβομβίδα στα χέρια όσων φαίνεται ότι το αντιμετώπισαν ως του χεριού τους. Αποταμίευσε... υποδίκους και θα τους παραδώσει με... τόκο! Οσοι εναπόθεσαν σε έναν υπεράνω πάσης υποψίας και απόλυτου κυβερνητικού ελέγχου θεσμό όχι μόνο τον αφρό της αυλής τους αλλά και τους πιο ευφάνταστους κερδοσκοπικούς σχεδιασμούς τους ήρθε η ώρα να ανησυχούν σοβαρά.

Τυφλωμένοι από την αλαζονεία της δύναμής τους, εντολείς και ενεργούμενα, δεν υπολόγισαν τι θα γινόταν αν κάτι στράβωνε. Και στράβωσε άσχημα, γιατί είναι κακό να σε καταριέται πολύς και ταλαιπωρημένος κοσμάκης που υποφέρει από τα πεπραγμένα σου.Υποψιάζομαι ότι παρακολουθούμε μόνο το τρέιλερ του έργου. Η υπερπαραγωγή «Η λεηλασία μιας χώρας» ακολουθεί και δεν θα αφήσει τίποτα όρθιο.

Οι δανειστές μας και όσοι κυκλοφορούν το χρήμα στον κόσμο μας το έχουν πει σε όλους τους τόνους: «Με αυτήν την ιθύνουσα τάξη στην πολιτική και στην οικονομία σας δεν πρόκειται να πάτε πουθενά». Και επειδή δεν γίνεται να μην ξεκολλήσουμε γιατί διακυβεύονται ιλιγγιώδη ποσά, αποφάσισαν να βάλουν ένα χεράκι. Ξέρουν πολύ καλά να κάνουν τους «λύκους» της Σοφοκλέους και της Αθηνών «αρνάκια» και τα «τζάκια» βορείων και νοτίων προαστίων «φουφούδες», γιατί ξέρουν πού έχει πάει και το τελευταίο σέντσι της ταπεινότερης δωροδοκίας.

Πέρα, όμως, από τις επιδιώξεις των αφεντικών που ψάχνουν νέους υποτακτικούς για το υποτιθέμενο «ξαναχτίσιμο» της πατρίδας μας, υπάρχει μια πιο βάσιμη ελπίδα ότι ο τόπος θα καθαρίσει. Είναι το μπούχτισμα και η αηδία από όλα αυτά και όλους αυτούς που απελευθερώνουν γενναίους δικαστές και εισαγγελείς οδηγώντας τους στην εκτέλεση του καθήκοντός τους με αυταπάρνηση. Και μας χρειάζονται «καθαρά χέρια», για να ξεχωρίσουμε ξανά τους κουμπαράδες από τους ξεγάνωτους ντενεκέδες.