ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΥΠΟ ΔΙΩΓΜΟΝ

Μπορεί οι «τεχνοκράτες» του υπουργείου Οικονομικών να ισχυρίζονται ότι επιδιώκουν την ανάταξη της κατάστασης στην αγορά. Μπορεί να επιμένουν ότι η ανάπτυξη είναι η βασική μέριμνά τους και η ελάφρυνση των αβάσταχτων βαρών που σηκώνουν στις πλάτες τους οι φορολογούμενοι αποτελεί προτεραιότητα του κράτους. Στην πραγματικότητα κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποτελειώσουν τις επιχειρήσεις που έχουν κατορθώσει να μείνουν όρθιες (έστω με... τεχνητές αναπνοές) κατά τη διάρκεια του μνημονιακού τυφώνα.

Ένα από τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο της ελληνικής οικονομίας είναι τα εξοντωτικά πρόστιμα που επινόησε το υπουργείο Οικονομικών για εκείνους που θα κάνουν το «έγκλημα» της εκπρόθεσμης υποβολής περιοδικής δήλωσης ΦΠΑ. Όπως ενημερώθηκαν επίσημα οι φόρου υποτελείς στην τρόικα, «τα πρόστιμα ξεκινούν από τα 1.000 ευρώ για την πρώτη παράβαση για τα βιβλία Β' Κατηγορίας και φτάνουν έως τα 10.000 ευρώ για την τρίτη παράβαση για τους υπόχρεους τήρησης βιβλίων Γ' Κατηγορίας».

Με ποια λογική άνθρωποι που ενδέχεται να έχουν ζημίες ή μηδενικά έσοδα θα υποχρεωθούν να πληρώσουν αυτά τα εξοντωτικά πρόστιμα επειδή έτσι αποφάσισαν μερικά στελέχη που βλέπουν την κοινωνία σαν ένα άθροισμα «λογιστικών» πράξεων; Για ποιον λόγο οι επιχειρηματίες υποχρεώνονται να πληρώνουν ΦΠΑ από έσοδα που δεν έχουν εισπράξει - όπως εκείνα στις επιταγές, πολλές εκ των οποίων αποδεικνύονται ακάλυπτες; Το ζήτημα τελικά σε μια οικονομία είναι η επιβολή προστίμων και η επίδειξη τιμωρητικής διάθεσης εις βάρος των επαγγελματιών από εκείνους που διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας; 

Το πρώτο μέλημα ενός σοβαρού και ανεξάρτητου κράτους, όσον αφορά την οικονομία, είναι να βοηθηθούν οι επαγγελματίες να διατηρήσουν στη ζωή τα καταστήματα και τις επιχειρήσεις τους και όχι να σπεύδουν να αναγγέλλουν τον τερματισμό της λειτουργίας τους φοβούμενοι την εισπρακτική μανία ενός ασυνάρτητου και ξενόδουλου συστήματος εξουσίας. Ωστόσο, όλα τα παραπάνω φαίνεται ότι για την ώρα παραμένουν ευσεβείς πόθοι των πολιτών - ώσπου να εκραγεί η «χύτρα» της κοινωνικής αντίδρασης.