ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΑΚΑΤΑΔΙΩΚΤΟΥ

Αν έχει να πιστωθεί κάτι η τελευταία τετραετία και μαζί της οι κυβερνήσεις που συνδέθηκαν μαζί της, είναι το τέλος της εποχής του ακαταδίωκτου. Πάνε τα χρόνια που κανείς αστυνομικός, κανείς εισαγγελέας, κανείς δικαστής, κανείς διοικητικός υπάλληλος δεν μπορούσε να αγγίξει τους μεγαλόσχημους του χρήματος, της πολιτικής και της εξουσίας εν γένει. Σήμερα εφόσον υπάρχουν στοιχεία ο οποιοδήποτε, όποιος και αν είναι, περνάει από το γραφείο του ανακριτή.

Προφανώς όχι όλοι, πάλι κάποιοι έχουν τον τρόπο να τη σκαπουλάρουν. Αλλά γενικά, τέρμα η περίοδος στην οποία όταν μια δημόσια αρχή ήλεγχε ένα πολιτικό στέλεχος το κόμμα του κατήγγειλε ότι πρόκειται για… πολιτική δίωξη, ότι ποινικοποιεί την πολιτική ζωή και άλλα παρόμοια. Τα οποία θα πρέπει να κάνουν τους κυβερνητικούς εκπροσώπους και τους κομματικούς πορτ παρόλ αυτών των περιόδων που τα εκστόμιζαν πρώτοι, να ντρέπονται.

Από αυτή την άποψη λοιπόν, το τέλος του ακαταδίωκτου ίσως αποτελεί τη μεγαλύτερη κατάκτηση της χώρας τα τελευταία χρόνια. Και την πιστώνονται ορισμένοι πολιτικοί όπως ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου και ο Χάρης Καστανίδης που νομοθέτησαν τις συναφείς αρμοδιότητες της Δικαιοσύνης. Αλλά από αυτή την κατάκτηση φαίνεται να αυτοεξαιρείται το κόμμα τους. Η περίπτωση του ΠΑΣΟΚ αποκτά ενδιαφέρον αν ληφθεί υπόψη ότι το πόρισμα των έξι καθ' όλα έγκυρων εταιριών που ερεύνησαν τα οικονομικά του για την περίοδο 2004-12 έχει εξαφανιστεί!

Αυτό το πόρισμα το παρήγγειλε ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Βαγγέλης Βενιζέλος, όταν ανέλαβε την ηγεσία και καλά έκανε. Όποιος αναλαμβάνει ένα φορέα, δικαιούται -αν όχι και οφείλει- να ελέγξει τι αναλαμβάνει και κυρίως να ελέγχει το ταμείο. Ορθώς λοιπόν ο Βενιζέλος ανάθεσε τη διενέργεια αδιάβλητου ελέγχου, ο οποίος και έγινε και κανείς δεν αμφισβήτησε την αξιοπιστία του. Μόνο που κανείς δεν ξέρει τι απέγινε με το αποτέλεσμά του...

Στον απόηχο εκείνου του ελέγχου το μόνο που ξέρουμε είναι όσα διέρρευσαν για το ιλιγγιώδες χρέος του ΠΑΣΟΚ και τα κενά στους λογαριασμούς του. Ξέρουμε και την αντίδραση του Γ. Παπανδρέου που επισκέφτηκε τον Βενιζέλο για να διαμαρτυρηθεί. Και ότι το θέμα συζητήθηκε σε συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου, χωρίς λεπτομέρειες. Και μετά σιωπή. Μια σιωπή με πολιτικό ενδιαφέρον. Διαπιστώθηκαν πράγματι έλλειμμα, πρόβλημα στη διαχείριση, ακατάσχετος δανεισμός, έλλειψη παραστατικών κ.λπ.; Δεν πρέπει να το ξεκαθαρίσει κάποιος; Πώς είναι δυνατόν ένα κόμμα να σκίζεται για τη διαφάνεια των άλλων, αλλά όχι και του εαυτού του;

Επιπλέον εδώ υπάρχει ένα ηθικό ζήτημα. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα με τα οικονομικά, αλλά συντηρείται η εκκρεμότητα, πλήττεται η υπόληψη του Γ. Παπανδρέου ως προέδρου του ΠΑΣΟΚ στην ελεγχθείσα περίοδο. Δεν πρέπει να αποκατασταθεί και να του ζητήσουν και συγγνώμη; Γιατί πρέπει να σέρνεται ότι υπήρχε κακοδιαχείριση επί των ημερών του; Αν πάλι διαπιστώθηκε πρόβλημα δεν έχει υποχρέωση ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να πράξει τα δέοντα; Δεν το οφείλει απέναντι στους ψηφοφόρους και τη Δικαιοσύνη; Και δεν πρέπει να δώσει στον προκάτοχό του την ευκαιρία να υπερασπιστεί τον εαυτό του; Δεν είναι σαν να τον κρατάει σε ομηρία;

Πιο απλά, αν δεν υπάρχει πρόβλημα γιατί πρέπει να δημιουργούνται αμφιβολίες για τη διαχείριση Παπανδρέου και αν υπάρχει δεν πρέπει να αποδοθούν ευθύνες; Σε τελευταία ανάλυση δημόσιο χρήμα διαχειρίζονταν του ΠΑΣΟΚ. Και από αυτή την άποψη, οι εισαγγελείς δεν έχουν ακούσει τίποτε επί του θέματος; 

Γιατί δεν δίνονται τα πορίσματα στη δημοσιότητα για ξεκαθαρίσουν οριστικά τα πράγματα;

Γιατί δεν το αξιώνουν τα ίδια τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ; 

Γιατί δεν το ζητούν όσοι υπήρξαν γραμματείς και γενικοί διευθυντές του κόμματος; Δεν τους ενδιαφέρει το θέμα; Δεν έπρεπε πριν από όλους να το ζητάει, αν όχι να το αξιώνει, ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ; Και πώς είναι δυνατόν ο Βενιζέλος, επιφανής νομομαθής, να υιοθετεί το επιχείρημα «θα δώσουμε τα πορίσματα όταν και η ΝΔ κάνει το ίδιο για τα οικονομικά της;». Τι είδους συμψηφισμοί είναι αυτοί και ποια σχέση έχουν με τη Δικαιοσύνη και τη διαφάνεια;

Υ.Γ.: Και αφού μιλάμε για τον Βενιζέλο κάποιος να του εξηγήσει ότι είναι επικεφαλής κόμματος με δημοκρατική παράδοση και συγκεκριμένο ιστορικό φορτίο. Γιατί αυτός που του έγραψε τη φράση για την… «πέμπτη φάλαγγα» που δεν θέλει να σωθεί η χώρα -εντάξει, το πιάσαμε το υπονοούμενο- δεν είναι φίλος του. Σε λίγο θα τον βάλουν μιλάει για «εαμοβούλγαρους και άλλους εχθρούς της πατρίδος». Ωραίο ΠΑΣΟΚ θα είναι αν αρχίσει να μιλάει σαν τη μετεμφυλιακή Δεξιά…