ΔΗΜΟΣ ΠΟΛΙΤ(ΙΚ)ΩΝ

Η κοινωνία αλλάζει και τα κόμματα δείχνουν για μια ακόμα φορά να μην το καταλαβαίνουν. Ο λόγος για την μανιώδη προσπάθεια, όλων των εντός κοινοβουλίου κομμάτων, να θέσουν ένα τουλάχιστον (στην περίπτωση του Δήμου Αθηναίου και της ΝΔ περισσότερους) εκπρόσωπό τους υποψήφιο στις δημοτικές και τις περιφερειακές εκλογές.

Το χειρότερο απ’ όλα είναι το μικροπολιτικό κονταροχτύπημα ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το τι θα δείξει η κάλπη, λες και το αποτέλεσμα των αυτοδιοικητικών εκλογών θα καθορίσει την πορεία του «εθνικού μας προβλήματος».  Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα δεν αφουγκράζεται ούτε το λαού, ούτε τις ανάγκες που έχει, αντίθετα συνεχίζει να προωθεί υποψηφιότητες ανθρώπων από την κεντρική πολιτική σκηνή, συνηθέστατα προσώπων προϊόντων από τον κομματικό σωλήνα.

Οι νέοι σε ηλικία πολιτευτές είναι ένα βήμα, δε δίνει όμως τη λύση. Πολλοί από αυτούς έχουν ήδη υιοθετήσει τον παλαιοπολιτικό ξύλινο λόγο, που δε λέει τίποτα και βεβαίως δε δείχνει να έχει αντίκρισμα στον κόσμο.Οι πολιτικοί σχηματισμοί του τόπου μάλλον δε θέλουν να καταλάβουν ότι οι καιροί άλλαξαν και πως ίσως κάποτε η στήριξη ενός υποψηφίου από ένα κόμμα ήταν ευεργετική, σήμερα όμως το αντίθετο. Οι πολίτες θέλουν μια αυτοδιοίκηση ανεξάρτητη και  αποκολλημένη από την κάθε είδους κομματική πειθαρχία που εμφανίζει η κεντρική διοίκηση.

Θέλουν πολύ περισσότερο δημάρχους και περιφερειάρχες ικανούς και άξιους, όχι ανεπάγγελτους και προωθημένους, πολίτες που μπορούν να καταλάβουν την κοινωνία γιατί είναι μέρος αυτής και όχι επαγγελματίες πολιτικούς. Θέλει τέλος, τίμιους τοπικούς άρχοντες που δε θα κατακλέβουν το δημόσιο κορβανά και δε θα ταχτοποιούν «ημετέρους».

Χειροπιαστό παράδειγμα η περίπτωση του Γ. Καμίνη στο Δήμο της Αθήνας. Σύμφωνα με τελευταίες δημοσκοπήσεις, οι υποψήφιοι των δυο μεγάλων κομμάτων στην Αθήνα δείχνουν να συγκεντρώνουν μικρότερα ποσοστά από αυτά του νυν Δημάρχου, ο οποίος μάλιστα θεωρείται και φαβορί. Παρ’ όλη την όχι και εξαιρετικά πετυχημένη θητεία του κ. Καμίνη οι Αθηναίοι δείχνουν να τον προτιμούν σε σχέση με τους «χρισμένους» από τα πολιτικά κόμματα. Το προβάδισμα αυτό σίγουρα οφείλεται και στην έλλειψη συγκεκριμένης κομματικής ταυτότητας του Δημάρχου.