ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

 

Από σήμερα Κυριακή των Βαΐων το βράδυ και κάθε βράδυ αρχίζει η Εβδομάδα των Παθών ή όπως αποκαλείται, ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ, για τα όλως ιδιαιτέρως βαρυσήμαντα και κοσμοϊστορικά γεγονότα που θα επακολουθήσουν. Μεγάλη Δευτέρα λοιπόν σήμερα της Μεγάλης Εβδομάδος.

Στη σημερινή και πολύ σημαντική Ευαγγελική περικοπή, Αρχιερατική Προσευχή, ο Υιός του Θεού, ο Θεάνθρωπος Μεσσίας Ιησούς Χριστός, βλέποντας ότι φεύγει, σωματικά, από τον κόσμο, αναλίσκεται σε μια εκ βάθους προσευχή, για τον Εαυτό του, για τους Μαθητές Του και για όσους θα τον πιστέψουν. 

Κάνει έναν απολογισμό για το Μεσσιανικό Του έργο, και όλως ιδιαιτέρως αναφέρεται σε ένα σημαντικό έργο Του που όφειλε να πράξει, και το έπραξε ως Μεσσίας, στο να φανερώσει δηλαδή στους μαθητές του το αληθινό ΟΝΟΜΑ του Πατέρα Του. «Εφανέρωσά σου το όνομα τοις ανθρώποις ους δεδωκάς μοι εκ του κόσμου».Τούτο σημαίνει ότι ο κόσμος, μη εξαιρουμένου και του περιούσιου λαού του, τους Ισραηλίτες (=Εβραίους), δεν εγνώριζαν το πραγματικό Όνομα του μόνου ζώντος Θεού. 

Οι Εβραίοι τον ΕΝΑ Θεό τον ονομάτιζαν άλως αφηρημένα με το πενταγράμματο ΙΕΟΒΑ, ο δε υπόλοιπος κόσμος τον αγνοούσε εντελώς και πίστευε σε είδωλα Θεών(= ειδωλολάτρες ). Ο Θεάνθρωπος Μεσσίας Ιησούς Χριστός είναι Εκείνος που αποκάλυψε το όνομα του Θεού στους μαθητές Του, και δι’ αυτών στον κόσμο, και το όνομα του ζώντος ΘΕΟΥ είναι ΠΑΤΗΡ - ΠΑΤΕΡΑΣ της ορατής και αοράτου κτήσεως.

Στην επί του όρους Ομιλία Του αναφερόμενος στους μαθητές Του για το πώς ακριβώς πρέπει να προσεύχονται, τους τονίζει κατηγορηματικότητα, να μη προσεύχονται υποκριτικά, όπως γίνεται στις Συναγωγές των Εβραίων, ούτε και με ακατανόητες και δεισιδαίμονες επαναλήψεις λέξεων, όπως οι ειδωλολάτρες. Τους τονίζει να είναι λίαν προσεκτικοί και τους συνιστά ρητά και κατηγορηματικά: «ούτως ουν προσεύχεσθε υμείς. Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανόίς αγιασθήτω το όνομα σου .... ότι σου εστίν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα εις τους αιώνας, αμήν ».

Το όνομα λοιπόν του αληθινού, του ζώντος Θεού, μας συνιστά ο Χριστός, είναι ΠΑΤΗΡ. Ο Πατέρας, η μόνη αρχή και η αιτία της όλης ορατής και αοράτου κτίσεως. Δεν έχει άλλο όνομα, και όσοι δίνουν ή προσπαθούν σκοπίμως να δώσουν άλλα ονόματα του ζώντος Θεού» δεν «ορθοποδούσιν προς την αλήθειαν του ευαγγελίου» ( Γαλ. 2,14). Δεν είναι της αληθείας, αλλά του ψεύδους, διό και αστοχούν «περί την αλήθειαν... και εκτρέπονται εις ματαιολογίαν » ( Β' Τιμ. 2,18 & Α' Τιμ, 1,6).