ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΜΑΥΡΟΓΙΑΛΟΥΡΩΝ;

 

«Είμαι με τον Καμίνη». Το σύνθημα του συνδυασμού του Δημάρχου στις εκλογές αυτές, σε πρώτη ανάγνωση, φαίνεται πολύ απλό - ίσως και λίγο «ανέμπνευστο». Ούτε μία έξυπνη ατάκα, καμία βαρύγδουπη λέξη. Κυρίως, όμως, καμία υπόσχεση. Μήπως όμως αυτό το καθημερινό και αβίαστο που δημιουργούν οι τρεις αυτές λέξεις, είναι η δύναμή του; Με σοβαρότερη όλων όσων έχουμε ζήσει τα τελευταία χρόνια την κρίση αξιών, η εμπιστοσύνη, το ήθος, η διαφάνεια, η ειλικρίνεια, αντί για αυτονόητα προσόντα των πολιτικών, φαντάζουν σαν υπερφυσικά χαρακτηριστικά τους. Η κρίση που ζούμε όμως βοήθησε τελικά να αναδειχθούν, δειλά-δειλά και ξεκινώντας από την αυτοδιοίκηση, κάποια νέα πρόσωπα στην πολιτική, πρότυπα υπευθυνότητας και ήθους.Πρότυπα για την εργατικότητα, την αποτελεσματικότητα, την ακεραιότητα, που θα έπρεπε να αποτελούν παράδειγμα για την κεντρική διοίκηση συνολικά.

Κάτι άλλαξε στην Αθήνα τα τελευταία 3 χρόνια. Πραγματοποιήθηκε η ηλεκτρονική διακυβέρνηση του Δήμου, η ηλεκτρονική εξυπηρέτηση του Δημότη αλλά και η δυνατότητα παρακολούθησης της εκτέλεσης του προϋπολογισμού του Δήμου σε πραγματικό χρόνο. Εντατικοποιήθηκαν οι δράσεις αλληλεγγύης για τους συνανθρώπους μας που δοκιμάζονται. Δημιουργήθηκε βήμα για τις ιδέες των πολιτών μέσα από το πρόγραμμα ΣυνΑθηνά – πρόγραμμα που έβαλε την Αθήνα στο επίκεντρο διεθνώς, όχι για τα προβλήματά της αυτήν τη φορά, αλλά χαρίζοντάς της μια θέση στο shortlist του Παγκόσμιου Διαγωνισμού Mayors Challenge. Μπήκε τάξη στα οικονομικά του Δήμου, σε μια περίοδο που όλα τα κονδύλια είχαν μειωθεί – αν όχι κοπεί εντελώς. Κερδήθηκαν ευρωπαϊκοί πόροι (120 εκατομμύρια ευρώ) απευθείας για τον Δήμο για το «Έργο Αθήνα», δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις ανάπτυξης για την επόμενη πενταετία. Ειπώθηκε ένα έμπρακτο και ηχηρό «όχι» στη Χρυσή Αυγή και τα «συσσίτια μόνο για Έλληνες».

Ο δήμαρχος, που κατηγορήθηκε ως «άφαντος» τα πρώτα χρόνια, αποδεικνύεται ότι ήταν κλεισμένος σε ένα γραφείο και δούλευε. Μακριά από κάμερες, κορδέλες και φιέστες. Δούλευε και έφερε αποτελέσματα. Δε λύθηκαν όλα τα προβλήματα της πόλης, αλλά έγινε μια καλή αρχή. Και, κυρίως, επικράτησε το ήθος, η διαφάνεια, η λογοδοσία και η υπευθυνότητα. Δικαιολογίες του τύπου «δεν με έπεισε ακόμα», «δεν έχει προβάλλει αρκετά το έργο του», «δεν ξέρω τι έκανε για την Αθήνα», είναι πλέον εντελώς ανεδαφικές. Η εποχή μας είναι η εποχή της άμεσης και πλήρους πληροφόρησης. Όποιος θέλει, ψάχνει και ενημερώνεται. Όποιος λέει ότι δεν ξέρει, απλά δε θέλει να μάθει. Την προηγούμενη φορά ψήφισα τον Γιώργο Καμίνη απλά με μια ελπίδα: ότι κάτι μπορεί να αλλάξει για την Αθήνα. Τώρα, τον ψηφίζω με τη σιγουριά ότι θέλω να συνεχιστεί αυτός ο τρόπος διοίκησης. 

Δε θέλω να χάσω όσα κερδήθηκαν τα τελευταία 3 χρόνια. Κυρίως, όμως, θέλω αυτό το πρότυπο να είναι ο νικητής. Θέλω, επιτέλους, να δω την αξιοπρέπεια, την ακεραιότητα, την τιμιότητα να κερδίζουν τους πολιτικούς των ρουσφετιών, τις κούφιες υποσχέσεις, τις επικοινωνιακές μόνο κινήσεις. Είναι κάτι πολύ περισσότερο από το μέλλον της πόλης και της αυτοδιοίκησης. Είναι θέμα ηθικής τάξης. «Είμαι με τον Καμίνη», τελικά, σημαίνει ότι είμαι με την εργατικότητα, τη δημοκρατία, τον σεβασμό, τους χαμηλούς τόνους. Είμαι με την πολιτική – δηλαδή υπέρ του πολίτη – και όχι την κομματική δράση. Μακριά από εντυπωσιακές φράσεις και ωραία συνθήματα.

«Οι λαοί έχουν τους πολιτικούς που τους αξίζουν», λένε. Το αν τελικά οι Αθηναίοι έχουν ξεπεράσει την εποχή των μαυρογιαλούρων, θα αποδειχθεί τις επόμενες 2 εβδομάδες.