ΠΟΙΑ ΕΥΡΩΠΗ ΘΕΛΟΥΜΕ;

9η Μαΐου Ημέρα της Ευρώπης… 54 χρόνια μετά την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης -τότε Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα- το όραμα των ιδρυτών της για αλληλεγγύη, συνεργασία, κατανόηση, ελευθερία και ευημερία των ευρωπαϊκών λαών μοιάζει με όνειρο θερινής νυκτός… Αντ' αυτού έχουμε μια «ένωση» όπου τα ισχυρά οικονομικά λόμπι δρουν ανεξέλεγκτα και προτεραιότητα είναι η διάσωση του ιδιωτικού τραπεζικού συστήματος και όχι των πολιτών της!

Μια «ένωση» όπου η ανεργία σπάει καθημερινά το ένα ρεκόρ μετά το άλλο, τα εργασιακά δικαιώματα πετιούνται στον κάλαθο των αχρήστων και η υγεία γίνεται πολυτέλεια. Μια «ένωση» όπου οι κυβερνήσεις του Βορρά επιβάλλουν τις πολιτικές τους αυταρχικά και συχνά εκβιαστικά στις χώρες του Νότου, οι οποίες δείχνουν να μην μπορούν (και να μη θέλουν;) να αντιδράσουν. Μια «ένωση» όπου η θεμελιώδης ιδέα της διακρατικής συνεργασίας και της υπερπήδησης των εμποδίων για την κοινή αντιμετώπιση των προβλημάτων μας έχει γίνει ένα παιχνίδι αλληλοκατηγοριών μεταξύ των εταίρων…

Είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι οι ακολουθούμενες ακραίες πολιτικές λιτότητας δεν στοχεύουν στα πραγματικά αίτια της ηθικο-πολιτικο-οικονομικής κρίσης και έτσι αποδεικνύονται καθημερινά ατελέσφορες. Το μόνο που πετυχαίνουν είναι να επιτείνουν τις εσωτερικές ανισότητες, να ενισχύουν τους ήδη δυνατούς και να ρίχνουν στα τάρταρα τους ασθενέστερους. Την ίδια στιγμή, οι παθογένειες του υπάρχοντος συστήματος (έλλειψη διαφάνειας, φοροδιαφυγή, πελατειακό κράτος, κ.λπ.) μένουν στο απυρόβλητο.

Καθημερινά ακούμε βαρύγδουπες δηλώσεις για την αντιμετώπισή τους, αλλά στην πράξη δεν αγγίζουμε ούτε την κορυφή του παγόβουνου. Η ενότητα, η αλληλεγγύη και η κοινωνική δικαιοσύνη σε όλο τους το μεγαλείο. Αυτό που χρειάζεται άμεσα η Ευρώπη είναι η ΑΛΛΑΓΗ. Αλλαγή στη σκέψη. Αλλαγή στη νοοτροπία. Αλλαγή της «πλεύσης» προς μια προοδευτική κατεύθυνση με ρεαλιστικούς στόχους και στοχευμένες μεταρρυθμίσεις. Σε 2 εβδομάδες ψηφίζουμε για την ανάδειξη των εκπροσώπων μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο… Η συμμετοχή όλων μας στη διαδικασία είναι απαραίτητη. 

Μακριά από τους φόβους και τα τεχνητά διλήμματα που μας υποβάλλονται. Μακριά από τις εύκολες λύσεις. Ας δείξουμε στην πράξη ότι θέλουμε την Ευρώπη της κοινωνικής συνοχής και της ευημερίας των πολιτών. Την Ευρώπη των Λαών και όχι την Ευρώπη των Αγορών.