ΑΣ ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΡΕΑΛΙΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

 

Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο επιχειρηματικό περιβάλλον, η δυνατότητα που έχει ο κάθε εργοδότης να απελευθερώσει και να αξιοποιήσει τα ταλέντα των συνεργατών του αποτελεί μείζονα παράγοντα για μία βιώσιμη και επιτυχημένη πορεία. Η πρόκληση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε μία χώρα όπως η Ελλάδα, όπου μέσα από την πολύ-επίπεδη κρίση που βιώνει, οι άνθρωποι και ειδικότερα η νέα γενιά αναδεικνύεται ως το ισχυρότερο εργαλείο για να προχωρήσουμε μπροστά. 

Η νέα γενιά δείχνει έτοιμη και διατεθειμένη να ξεπεράσει αγκυλώσεις του χθες αλλά και την αέναη αντίσταση σε οτιδήποτε διαφορετικό και καινούργιο, και να χτίσει με δημιουργικότητα και σκληρή δουλειά ένα βιώσιμο μέλλον για τους ίδιους και τη χώρα. Ξεδιπλώνοντας όμως τα φτερά τους, οι νέοι βρίσκονται αντιμέτωποι με τρεις θεμελιώδεις προκλήσεις.

Η πρώτη εμφανίζεται πριν καν μπουν στην αγορά εργασίας, μέσα από ένα εκπαιδευτικό σύστημα που δεν τους προετοιμάζει επαρκώς για τις ανάγκες της αγοράς αλλά και για τις προοπτικές απασχόλησης, με αποτέλεσμα το χάσμα αυτό να αποτελεί και τον βασικό παράγοντα για την έλλειψη ταλέντου στη χώρα μας. Πάνω από 80% των νέων 18-34 πιστεύουν πως δεν έχουν προετοιμαστεί επαρκώς για την αγορά εργασίας, ενώ σύμφωνα με την πρόσφατη έρευνα έλλειψης ταλέντου της ManpowerGroup Greece, 42% των εργοδοτών δυσκολεύονται να βρουν κατάλληλο προσωπικό - ποσοστό αδιανόητο αν σκεφτούμε την πρωτοφανή νεανική ανεργία στην Ελλάδα.

Η δεύτερη σημαντική πρόκληση που αναδύεται κατά την είσοδό τους στην αγορά εργασίας είναι το «Σύνδρομο της Προαπαιτούμενης Εμπειρίας». Με 87% των ανοιχτών θέσεων εργασίες να απαιτούν τουλάχιστον 2 χρόνια προϋπηρεσίας, οι νέοι εγκλωβίζονται σε έναν φαύλο κύκλο αφού κανείς στην ουσία δεν τους δίνει τη δυνατότητα να αποκτήσουν την απαιτούμενη προϋπηρεσία.

Η τρίτη πρόκληση βασίζεται στο γεγονός ότι οι Έλληνες εργοδότες δεν επενδύουν αρκετά στην ανάπτυξη των ταλέντων και των προοπτικών των εργαζομένων τους. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα της Endeavor Greece, πάνω από 70% των νέων πιστεύουν πως οι εργοδότες δεν στηρίζουν αρκετά την κατάρτιση των υπαλλήλων τους, μην επιτρέποντας την ανάπτυξη δεξιοτήτων αλλά και τελικά προοπτικών καριέρας.

Έχοντας να αντιμετωπίσουμε ένα δραματικό ποσοστό νεανικής ανεργίας το οποίο υποσκάπτει κάθε προοπτική που έχει η χώρα μας, οφείλουμε όλοι μας - δημόσιοι φορείς, εκπαιδευτικοί, επιχειρήσεις και διαμορφωτές πολιτικών - να συνεργαστούμε ώστε να ξεπεραστούν οι προκλήσεις-εμπόδια που αντιμετωπίζουν οι νέοι μας.

Οι συνεργασίες μεταξύ Δημόσιων και Ιδιωτικών Υπηρεσιών Απασχόλησης αποτελούν κλειδί για την καταπολέμηση της ανεργίας, όπως φαίνεται και από τη στρατηγική πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης - PARES (Partnership Between Employment Organizations) και ειδικότερα το πρόγραμμα «Συμμαχία για την Εργασία» από τη Manpower Group, τον ΟΑΕΔ, την Praksis και τη Menon που αναδεικνύει τη δύναμη της συνεργασίας στη διαμόρφωση λύσεων.

Σε μία περίοδο δομικών αλλαγών, ο ανθρώπινος παράγοντας αποτελεί το πλέον ισχυρό μας «χαρτί» για να προχωρήσει η Ελλάδα μπροστά. Κεφαλαιοποιώντας την εμπειρία, την εξειδίκευση και τα ταλέντα που όλοι εμείς «οι μεγαλύτεροι» [ίσως] κατέχουμε, οφείλουμε να συνεργαστούμε και να διαμορφώσουμε τα κατάλληλα εργαλεία ώστε να καταφέρει η νέα γενιά να βρει διεξόδους με τα ταλέντα και τη δημιουργικότητα που τη διακρίνει. 

Σήμερα, η Ελλάδα δεν χρειάζεται μόνον κι άλλους γιατρούς, δικηγόρους και τραπεζίτες, αλλά οραματιστές που θα χτίσουν τις δικές τους προοπτικές με βιώσιμο και ρεαλιστικό τρόπο, χωρίς να εγκλωβίζονται σε αγκυλώσεις και περιοριστικές αντιλήψεις που δυστυχώς αντανακλούν ένα χθες που δεν υπάρχει πια.