ΓΙΑΤΙ ΦΘΑΝΟΥΜΕ ΠΑΝΤΑ Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΛΙΒΕΡΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ;

 

Υγεία: Ανήμποροι ασθενείς «στοιβαγμένοι» για ώρες σε διαδρόμους των μεγαλύτερων νοσοκομείων της χώρας περιμένουν να εξετασθούν, έχοντας χάσει σε πολλές περιπτώσεις την αξιοπρέπειά τους. Έχοντας εργαστεί για 35 και 40 χρόνια ζητούν απλά το αυτονόητο: Μια αξιοπρεπή, όχι πολυτελή περίθαλψη, να δώσουν την μάχη τους με την ασθένειά τους. Δεν ζητούν ούτε μονόκλινα στα ιδιωτικά κέντα υγείας με τα κλιματιστικά και τις νοσοκόμες σε 24ωρη βάση. Ζητούν έστω μια θέση σε ένα εξάκλινο δωμάτιο που να θυμίζει νοσοκομείο και όχι κατάσταση ανάγκης σε ώρα μάχης στη διάρκεια ενός πολέμου.

Πολιτισμός: Μπάζα, κάθε λογής αντικείμενα πετάμενα και παρατημένα για μήνες ίσως και για χρόνια, έχοντας δημιουργήσει ακόμη και εστίες μόλυνσης στις πλαγιές της Ακρόπολής, την οποία έχουν ως όνειρο ζωής να επισκεφθούν εκατομμύρια άνθρωποι από κάθε γωνιά του κόσμου. Το παγκόσμιο σύμβολο του κλασικού πνεύματος και πολιτισμού.

Παιδεία: Η φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, πνίγεται κυριολεκτικά από τα σκουπίδια και την βρόμα και σταματάει συμβολικά τη λειτουργία της για να βρεθεί λύση. Το μέλλον της Ελλάδος βγαίνει μέσα από τις Σχολές αυτές, εκεί ζει, εκεί ονειρεύεται, εκεί διαμορφώνει ιδέες. Τα παραπάνω τρία γεγονότα παρουσιάστηκαν από εφημερίδες και τηλεοράσεις, μετά από έρευνα και ρεπορτάζ, στη διάρκεια μόνον των τελευταίων 10 ημερών. Στη συνέχεια, τα ίδια τα μέσα ενημέρωσης κατέγραψαν και παρουσίασαν τις αντιδράσεις των αρμοδίων.

Στην Ακρόπολη, όπως ανέφερε η εφημερίδα Καθημερινή που ανέδειξε το θέμα, «οι υπηρεσίες του υπουργείου Πολιτισμού κινήθηκαν με αμεσότητα στη διάρκεια του περασμένου Σαββατοκύριακου κατ’ εντολή του υπουργού Πολιτισμού Κώστα Τασούλα (μετά τη μεγάλη δημοσιότητα που έλαβε το θέμα) και επιχείρησαν, σε ικανοποιητικό βαθμό όπως φαίνεται από τις φωτογραφίες που μας απέστειλε η αρμόδια υπηρεσία, να μετακινήσουν το θέμα από την κατηγορία της «ντροπής» στην κατηγορία του «αναγκαίου κακού».

Κληθείς να σχολιάσει το ρεπορτάζ της εφημερίδας «Τα Νέα», για τα Δημόσια Νοσοκομεία ο υπουργός Υγείας, Μάκης Βορίδης, δήλωσε ότι σχεδιάζει σειρά παρεμβάσεων για να βελτιωθεί η κατάσταση και την αμέσως επόμενη ημέρα ανακοίνωσε 2.800 προσλήψεις γιατρών, νοσηλευτών και προσωπικού διαφόρων ειδικοτήτων, μεταξύ αυτών 200 θέσεις για το ΕΚΑΒ. Ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, Θεοδόσης Πελεγρίνης, εξήγησε ότι η κατάσταση δημιουργήθηκε από τη στιγμή που έληξε η σύμβαση με τον εργολάβο που είχε αναλάβει την καθαριότητα. 

Εξέφρασε την ελπίδα να λυθεί σύντομα το πρόβλημα μετά τις συναντήσεις που είχε με τους υπουργούς Οικονομικών και Παιδείας. Αναρωτιέται κανείς το απλό: χρειάζεται πάντα η παρέμβαση και η προβολή από τα μέσα ενημέρωσης ζητημάτων που επηρεάζουν την ίδια την ζωή των ανθρώπων -αλλά και δευτερευόντως την εικόνα της χώρας προς το εξωτερικό- για να λυθούν προβλήματα τόσο μεγάλης εμβέλειας;

Τότε μόνον ο πρωθυπουργός, οι αρμόδιοι υπουργοί θα σηκώσουν το τηλέφωνο για να λυθεί το αυτονόητο; Δηλαδή:

•Να έχουν απλά μια αξιοπρεπή περίθαλψη, τίποτα παραπάνω, αυτοί που δικαιούνται και πλήρωσαν για 40 χρόνια για αυτό.

• Να μην περιτριγυρίζεται η μια και μοναδική Ακρόπολη από μπάζα.

• Να μην πνίγεται στα σκουπίδια η Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών.

Τι, επιτέλους, δεν λειτουργεί σωστά ώστε τα προβλήματα να αντιμετωπίζονται πριν φτάσουν να έχουν κάνει ανεπανόρθωτη ζημιά στις ζωές των ανθρώπων και στην ίδια τη χώρα μας; Σε τελική ανάλυση είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του υπουργού και μόνον;

Ποιες οι ευθύνες των επιτελείων και των εξειδικευμένων συμβούλων των υπουργών να τα εντοπίσουν πρώτοι και να τα επιλύσουν; Ποιες οι ευθύνες των κομμάτων; Ποιες οι ευθύνες, αν υπάρχουν, των αρμόδιων υπηρεσιών, των κρατικών φορέων, των συλλόγων εργαζομένων και των απλών πολιτών; Τα καταγγέλλουν αλλά κανείς δεν ασχολείται; Πως λειτουργεί το σύστημα; Γιατί φθάνουμε πάντα σε αυτό το θλιβερό αποτέλεσμα; Ερωτήματα προς απάντηση!