ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΣΟΦΩΝ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

Υπάρχουν δυνατότητες να αυξηθεί ο γεωπολιτικός ρόλος της Ελλάδας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, εξαιτίας της ανακάλυψης υδρογονανθράκων νοτίως της Κρήτης και στο Ιόνιο, ωστόσο αυτό δεν θα γίνει άμεσα ενώ η ρευστή πολιτική κατάσταση σε διάφορες χώρες της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, διαμορφώνουν μια αντίστοιχη αβεβαιότητα σχετικά με την εκμετάλλευση των ενεργειακών κοιτασμάτων στις παραπάνω περιοχές και τις συμμαχίες χωρών που θα δημιουργηθούν με άξονα την ενέργεια.

Αυτά είναι μόνο μερικά από τα βασικά συμπεράσματα που προέκυψαν κατά την διάρκεια των διήμερων εργασιών του διεθνούς επιστημονικού συνεδρίου με θέμα «Ενέργεια και Πολιτική στην Αν. Μεσόγειο» που ολοκληρώθηκε την Τρίτη στο Ηράκλειο της Κρήτης υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Κρήτης και του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων «Truman» (Ιερουσαλήμ), με τη συμμετοχή παγκοσμίου φήμης επιστημόνων σε θέματα ενέργειας και διεθνών σχέσεων.

«Αυτό που είδαμε είναι ότι υπάρχουν απεριόριστες δυνατότητες συνεργασίας μεταξύ των χωρών όμως η κατάσταση είναι ακόμα ρευστή» εξηγεί ο Επίκουρος Καθηγητής του τμήματος Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης και ένας εκ των βασικών διοργανωτών του συνεδρίου, κ. Ανδρέας Στεργίου, ο οποίος επεσήμανε ότι «για μια ακόμη φορά φάνηκε, ο δισυπόστατος χαρακτήρας της ενέργειας ως παράγοντας διαμόρφωσης συνεργασίας και ειρήνης αλλά και ως καταλύτης ή ως θρυαλλίδα για εμβάθυνση υφιστάμενων προβλημάτων».

Τα κοιτάσματα που υπάρχουν σε Συρία, Λίβανο, Ισραήλ, Γάζα, Αίγυπτο, Κύπρο και Ελλάδα αλλά και το ενδιαφέρον μεγάλων δυνάμεων όπως η ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα, προς την Αν. Μεσόγειο, με την τελευταία όπως επισημάνθηκε να στρέφει ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον της στην περιοχή, διαμορφώνουν ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον συμμαχιών που εξαρτώνται τόσο από τις ιστορικές καταβολές αυτών των σχέσεων όσο και από την ανάγκη για ασφάλεια και ανάπτυξη των χωρών.

Σε ότι αφορά την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ αυτή τη στιγμή, το σενάριο της κατασκευής του αγωγού έρχεται σε δεύτερη μοίρα, όπως και το σενάριο της κατασκευής ενός σταθμού υγροποιημένου αερίου. Επίσης, όπως προέκυψε από τις τοποθετήσεις που έγιναν στο συνέδριο, «αυτή τη στιγμή τα ενεργειακά κοιτάσματα δεν είναι ικανά να προωθήσουν μια λύση του Κυπριακού προβλήματος». Οι προσδοκίες δηλαδή ότι τα ενεργειακά κοιτάσματα θα φέρουν πιο κοντά τις δύο κοινότητες και θα προωθήσουν μια λύση του προβλήματος, δεν φαίνεται να επαληθεύονται, παρόλο που υπάρχουν οι προϋποθέσεις.