ΓΛΥΠΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΘΕΝΩΝΑ: ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΕΚΘΕΣΗ

 

Τώρα που τα αρχαία μας είναι ξανά στην επικαιρότητα, επιτρέψτε μου να προτείνω μια συμβιβαστική λύση στην ατέρμονα διαμάχη για την κυριότητα και έκθεση των Γλυπτών του Παρθενώνα. Ίσως, έτσι γλιτώσουμε τα νομικά έξοδα προς την γοητευτική Amal Clooney και τους δικηγόρους-συνεταίρους της που συμβουλεύουν την ελληνική κυβέρνηση.

Η επιστροφή αρχαιοτήτων στις χώρες απ’ όπου κλαπήκαν η «σώθηκαν», θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας παγκοσμίως. Ο ελληνικός δεν είναι ο μοναδικός αρχαίος πολιτισμός που εκτίθεται στα μεγάλα μουσεία του κόσμου (βλ. αιγυπτιακό, κινεζικό, ρωμαϊκό, αζτεκικό κ.λπ.). Ούτε τα γλυπτά που απέκτησε ο Έλγιν είναι τα μοναδικά που αφαιρέθηκαν με διάφορους τρόπους από την Ελλάδα. Δεν έχουμε, δηλαδή, θέμα με τον Ερμή του Πραξιτέλους και τη Νίκη της Σαμοθράκης που εκτίθενται σε περίοπτες θέσεις στον Λούβρο;

Δεν εξετάζω το πώς αποκτήθηκαν από τα μουσεία που τα εκθέτουν. Η UNESCO είναι η μόνη εξουσιοδοτημένη να προτείνει σφαιρική λύση στη διαχείριση της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Άλλωστε, υπάρχει λογική να εκτίθεται σήμερα ο παγκόσμιος πολιτισμός και εκτός των χωρών προέλευσής τους. Απώτερα, ελκύει τουρισμό στη χώρα όπου δημιουργήθηκαν και διαχέει τη συμβολή του πολιτισμού της στην ανθρώπινη εξέλιξη.

Τα νομικά και ηθικά επιχειρήματα που προτάσσονται δεν πρόκειται να λύσουν τον γόρδιο δεσμό των Γλυπτών. Προτείνω, λοιπόν, τον εξής απλό, εμπορικό-πολιτικό συμβιβασμό: Να συμφωνήσει το Βρετανικό Μουσείο, με την αρωγή της κυβέρνησης του Ηνωμένου Βασιλείου που επικύρωσε την νομιμότητα της κτήσης τους από τον Πρεσβευτή τους, ότι η κυριότητα των Γλυπτών είναι ελληνική.

Παράλληλα, να συμφωνήσει η Ελλάδα να συνεχίσουν να εκτίθενται εκεί για τα επόμενα 10-20 χρόνια, έναντι ετήσιου ενοικίου αφιερωμένου στη διαρκή προσπάθεια αναστύλωσης της Ακρόπολης. Θα μπορούμε να τα πάρουμε πίσω στο τέλος κάθε ενοικίασης αν έχουμε κάτι καλύτερο να τα κάνουμε. Για την ώρα εκθέτουμε τις ρεπλίκες τους στο Μουσείο της Ακρόπολης, όπου προστατεύονται και οι Καρυάτιδες από την ατμοσφαιρική μόλυνση.

Έτσι, και η κοινή γνώμη θα ικανοποιηθεί και δεν θα ανατραπεί προσωρινά η ισχύουσα κατάσταση. Συνάδει και με το πνεύμα των ημερών ότι το «τζάμπα» τελείωσε. Κι ας μην ξεχνάμε ότι όλα τα Pandas του κόσμου ανήκουν στην Κίνα, η οποία νοικιάζει τα χαριτωμένα αυτά αρκουδάκια σε ζωολογικούς κήπους ανά τον κόσμο, προς $1.000.000 τον χρόνο το καθένα, για τουλάχιστον 10 χρόνια τη φορά.