ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ

 

Οι πόλεις-κράτη της αρχαίας Ελλάδας που αποτελούσαν την Α΄ Αθηναϊκή Συμμαχία  ήταν υποχρεωμένες να πληρώνουν ένα ποσό στο κοινό ταμείο που λεγόταν «φόρος» (από το ρήμα φέρω) για την αντιμετώπιση των κοινών αμυντικών δαπανών.

Όμως, με την πάροδο του χρόνου η λέξη αυτή έγινε, για ειδικούς λόγους, ιδιαίτερα μισητή για τους συμμάχους που ούτε να την ακούσουν δεν ήθελαν. Εκατό χρόνια μετά τη διάλυσή της, ιδρύεται η Β΄ Αθηναϊκή Συμμαχία, στην οποία οι σύμμαχοι ήταν, επίσης, υποχρεωμένοι να συνεισφέρουν στο κοινό ταμείο. Απαίτησαν, όμως, από τους Αθηναίους, μεταξύ άλλων, να μην έχει η εισφορά αυτή το μισητό όνομα «φόρος».

Οι Αθηναίοι έκαναν δεκτό το αίτημα και ύστερα από διαβούλευση αποφασίστηκε να λέγεται πλέον «σύνταξη» (από το ρήμα «τάσσω», το οποίο επί φόρων σημαίνει στη μεν ενεργητική φωνή «επιβάλλω», στη δε μέση «αναλαμβάνω να πληρώσω). Έτσι, παίζοντας το παιχνίδι με τις λέξεις, οι σύμμαχοι έλυσαν ένα σοβαρό(!) γι’ αυτούς θέμα. Δεν θα πλήρωναν πια φόρο, αλλά σύνταξη!

Κάποιο ανάλογο παιχνίδι παίχτηκε και στις ημέρες μας. Δεν θα έχουμε πια τρόικα, αλλά θεσμούς. Έτσι, για να επιβεβαιωθεί το ρηθέν ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.