ΠΕΡΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗΣ

 

Μετά τις 25 Ιανουαρίου παρατηρούμε πως η ελληνική κυβέρνηση, στο πλαίσιο όλων των ζητημάτων προσαρμογής που έχει πάντα να αντιμετωπίσει μια νέα κυβέρνηση, έχει βάλει σε πρώτη προτεραιότητα το θέμα της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αναμφίβολα βρισκόμαστε ακόμα στη διάρκεια αυτής της διαπραγμάτευσης όμως υπάρχουν σαφή συμπεράσματα που μπορούν και οδηγούν τη χώρα σε καλύτερη θέση από αυτή που ήταν μέχρι τις εκλογές.

1ον.Υφίσταται διαπραγμάτευση – Η Ελλάδα μετά από πέντε συναπτά έτη εντός προγραμμάτων οικονομικής στήριξης και των αντίστοιχων μνημονίων και ελεγκτικών διαδικασιών, πρώτη φορά αμφισβητεί ευθέως τις μέχρι σήμερα στρατηγικές των εταίρων της

2ον.Η διαπραγμάτευση έχει σε πρώτο πλάνο την πολιτική και δευτερευόντως την οικονομία. Δηλαδή θέτει ξανά τη θεμελιώδη ευρωπαϊκή αντίληψη περί πολιτικού διαλόγου μετάξυ των ανεξάρτητων και συνεργαζόμενων κρατών-μελών της Ένωσης, και κυρίως επικαιροποιεί την σταθερά ότι πρόκειται περί ένωσης διαφορετικών αλλά ισότιμων χωρών.

3ον.Τα λάθη των περασμένων κυβερνήσεων, οι αδυναμίες και οι παραλείψεις και των εταίρων και των ελληνικών κυβερνήσεων αναγνωρίζονται ευθέως και τεκμηριωμένα. Η αξιολόγηση του περασμένου προγράμματος στήριξης της Ελλάδας δεν έχει ουσιαστική βάση μιας και το μεταρρυθμιστικό του πλαίσιο ήταν εξ αρχής λαθεμένο.

4ον.Αναγνωρίζεται ότι οι μεταρρυθμίσεις προς ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, με κοινωνικές πολιτικές και φιλικό προς την οικονομική δραστηριότητα, είναι αναγκαίες και είναι ο δρόμος που χρειάζεται η Ελλάδα, αντί των καθαρά εισπρακτικών μέτρων προς επίτευξη ''πλεονασμάτων'' χωρίς στρατηγική ανάπτυξης.

5ον.Αναγνώριση της ανθρωπιστικής κρίσης για μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού και ταυτόχρονα λήξη της ελεγκτικής και αποφασιστικής διαδικασίας της τρόικας που φέρει βαρύτατες ευθύνες, και έναρξη της ουσιαστικής συνεργασίας της Ελλάδας με τους θεσμούς της ΕΕ.

Αυτά τα συμπεράσματα είναι που μπορούν να διασφαλίσουν ότι η χώρα και μπορεί να εγγυηθεί αλλά και ότι η ΕΕ εγγυάται για την Ελλάδα και έτσι μπορούν να επιλυθούν τα προβλήματα χρηματοδότησης του ελληνικού κράτους. Στα περασμένα πέντε έτη η χώρα έχασε πολύτιμο χρόνο και τώρα είναι όχι μόνον αναγκαίο αλλά και λογικό να χρειαστεί λίγο χρόνο στη διάθεσή της για να μπει ξανά σε τροχιά προόδου.

Και η πρόοδος της Ελλάδας είναι εντός της Ευρωζώνης, ως ισχυρός εταίρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καμία κυβέρνηση δεν έχει το αλάθητο, αλλά χρειάζεται διαρκής κριτική. Ας είμαστε αισιόδοξοι !