ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΚΟΚΚΙΝΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ

 

Οι Γερμανοί, το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου, έχουν έξω από το Μόναχο τη συνάντηση των πλουσιοτέρων χωρών του κόσμου. Το ελληνικό ζήτημα θα κριθεί εκεί, ερήμην της Ελλάδας. Ο κ. Τσίπρας φαίνεται ότι απορρίπτει όλες τις εναλλακτικές προτάσεις για να εγκαταλείψει το ευρώ που του έχουν γίνει στο παρασκήνιο.

Και είναι φυσικό. Διότι, σε αντίθεση με το τι λέει η αριστερή του πτέρυγα για «ρήξη» και «σύγκρουση», μία ομάδα χωρών της Ε.Ε., στις οποίες περιλαμβάνονται η Ισπανία, η Ολλανδία, η Φινλανδία, η Σλοβακία, η Αυστρία και φυσικά η Γερμανία, όχι μόνο κάνουν σχέδια για τις μέρες μετά το ευρώ αλλά ζητούν την προετοιμασία των ευρωπαϊκών οργάνων για την αποπομπή της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του προσπαθούν να εξηγήσουν τις κόκκινες γραμμές και να τις υπερασπιστούν, αυτοί οι Ευρωπαίοι καθορίζουν τις δικές τους «κόκκινες γραμμές». Το γεγονός ότι στις χώρες αυτές περιλαμβάνονται δύο μεσογειακές χώρες, που ασφαλώς θα πεισθούν για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ ίσως θα πρέπει να προβληματίσει την Αθήνα. Η εύκολη εξήγηση «έχουν συντηρητικές κυβερνήσεις» δεν αρκεί.

Όπως δείχνει η αλληλογραφία του ΔΝΤ που δημοσιεύεται  στην «Καθημερινή» και χθες από τον Πολ Μέισον, το ταμείο δεν μπορεί να συνεχίσει να συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Οι όροι του (εργασιακά και ασφαλιστικό) είναι που απορρίπτει ο ΣΥΡΙΖΑ. «Χωρίς το ταμείο δεν υπάρχει τίποτα» είπε ο Β. Σόιμπλε. Η Ουάσιγκτον έχει εξαντλήσει τη δυνατότητά της να επηρεάσει την ηγεσία του ταμείου.

Αλλά και η επιρροή της Άνγκελα Μέρκελ, αν δεχθούμε ότι κάνει μια πολιτική αντίθετη με εκείνη του Σόιμπλε, εξαντλείται χρονικά στο πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου που δεν θα ήθελε να της το δηλητηριάσει ένα ελληνικό «ατύχημα». Μετά αποφασίζει ο Σόιμπλε. Χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η 5η αξιολόγηση - έτσι θέλει η Αθήνα - με αποχή του ταμείου ακόμα και από κάποιες προσωρινές πληρωμές, η γερμανική Βουλή δεν θα στηρίξει ένα τρίτο ελληνικό πρόγραμμα.

Η Ισπανία και η Πορτογαλία θα πάρουν ένα μήνυμα σκληρής στάσης έναντι της Αθήνας, κάτι που χρειάζονται. Και οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης θα σταματήσουν να πληρώνουν μια χώρα που δεν καταλαβαίνουν γιατί την πληρώνουν. Θα έχουμε υπερασπισθεί έτσι τις κόκκινες γραμμές μας: Να μην αγγιχτούν μισθοί και συντάξεις. Σε δραχμές.