ΣΙΓΟΥΡΗ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΝΕΙ ΤΟ ΠΕΡΙΤΥΛΙΓΜΑ

 

Σε όλες τις συσκευασίες, σε όλα τα πακέτα, δεν μετράει μόνο το περιεχόμενο. Αλλά και η συσκευασία, το χαρτί περιτυλίγματος, οι φιόγκοι. Διότι ο παραλήπτης πρώτα αυτά θα προσέξει, πριν δει το περιεχόμενο.

Μια καλή συσκευασία μπορεί να απαλύνει τις εντυπώσεις από ένα μέτριο περιεχόμενο. Το αντίθετο δεν ισχύει. Αν το περιεχόμενο είναι καλό, η συσκευασία δεν παίζει ρόλο. Ο πρόλογος αυτός μπορεί να δίνει απάντηση στο ερώτημα: πώς γίνεται η μια πλευρά (Αθήνα) να ανακοινώνει ότι η συμφωνία έρχεται όπου να 'ναι και η άλλη (Ευρωπαίοι, ΔΝΤ) να απαντά ότι είμαστε ακόμη μακριά; Ας το ξεκαθαρίσουμε:

Πρώτον, η Ελλάδα επείγεται για τη συμφωνία, όχι οι δανειστές. Η Ελλάδα χρειάζεται λεφτά, οι δανειστές μπορούν να περιμένουν.

Δεύτερον, είναι απολύτως ξεκάθαρο ότι συμφωνία θέλουν και οι δύο πλευρές. Φυσικά, εννοούμε τις ηγεσίες. Στην Ελλάδα, σημασία έχει τι θέλει ο Τσίπρας και περί αυτόν ηγετική ομάδα και όχι διάφοροι γραφικοί τύποι, που λένε μπαρούφες στα τηλεοπτικά παράθυρα. Καμία σημασία δεν έχει τι λένε και μεγαλύτερης εμβέλειας στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (Λαφαζάνης, Κωνσταντοπούλου), εφόσον η απόφαση είναι ειλημμένη.

Όποιος πιστεύει ότι θα ανατρέψουν την κυβέρνηση, ας γυρίσει πλευρό. Στους δανειστές, σημασία έχει τι λένε οι κεντρικοί παίκτες και εν προκειμένω η Μέρκελ. Αν είναι, επίσης, ειλημμένη η απόφαση να μείνει η Ελλάδα στο ευρώ, η συμφωνία είναι απλώς θέμα χρόνου. Ακόμη κι αν ο Σόιμπλε είναι μεταξύ αυτών που θέλουν να τη διώξουν (αμφιβάλλω πολύ, απλώς θέλει τη συμφωνία απολύτως στα μέτρα του), δεν μπορεί να επιβάλει την άποψή του.

Τρίτον, αν πάρουμε τοις μετρητοίς το ενδιαφέρον των ΗΠΑ, αυτό είναι ακόμη ένας λόγος που συνηγορεί υπέρ της συμφωνίας. Προσωπικά δεν πιστεύω στη θεωρία ότι οι Αμερικανοί θα σκοτωθούν με τους Γερμανούς για να κρατήσουν την Ελλάδα στην ευρωζώνη.  Επειδή, όμως, αυτό το θέλουν και οι Γερμανοί, η αμερικανική πίεση μπορεί να οδηγήσει σε επιτάχυνση των εξελίξεων. Δεν είμαι βέβαιος αν αυτή η πίεση είναι μόνο προς το συμφέρον της Ελλάδας. Το θέμα έχει πολλές πλευρές.

Τέταρτον, έχει ιδιαίτερη σημασία πώς θα παρουσιαστεί η συμφωνία. Δεν έχει μόνο ο Τσίπρας προβλήματα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, τέτοια υπάρχουν και στη Γερμανία. Για όσους το ξεχνούν, ψηφίζουν και οι Γερμανοί. Και ένα μεγάλο κομμάτι της γερμανικής κοινής γνώμης ασπάζεται την άποψη «δεν πρέπει να δώσουμε άλλα στους Έλληνες».

Επομένως, πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία και ίσως εδώ εντάσσεται το παιχνίδι «καλή Μέρκελ, κακός Σόιμπλε». Στο τέλος, όμως, και οι δύο θα αναλάβουν το όποιο κόστος της συμφωνίας και θα προσπαθήσουν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι ήταν αναγκαία για την Ευρώπη και επωφελής (και) για τη χώρα τους. Φυσικά, μεγαλύτερο πρόβλημα έχει ο Τσίπρας. Και το πρόβλημα αυτό έχει δύο διαστάσεις. Η πρώτη: πρέπει να περάσει η συμφωνία όσο το δυνατόν πιο ομαλά από τη Βουλή.

Η συμφωνία πρέπει να ψηφιστεί από την πλειοψηφία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, διαφορετικά θα υποχρεωθεί να πάει σε εκλογές. Γι’ αυτό οι «προσφορές» από κόμματα της αντιπολίτευσης, με πρώτο το Ποτάμι, δεν τον βολεύουν (σε επόμενο σημείωμα θα εξηγήσουμε γιατί η αντιπολίτευση έχει μεγαλύτερο πρόβλημα).

Αν διαπιστώσει ότι η συμφωνία δεν περνάει από τη δική του πλειοψηφία - μάλλον απίθανο ενδεχόμενο -  θα προτιμήσει τις εκλογές. Η δεύτερη διάσταση: η συμφωνία πρέπει να παρουσιαστεί ως εθνική αναγκαιότητα, ώστε να μετριαστεί η ασυνέπεια των προεκλογικών λόγων και να δικαιολογηθούν τα επώδυνα μέτρα που θα περιέχει.

Δεν αποκλείεται, λοιπόν, τις επόμενες μέρες να δούμε κορύφωση της «αγωνίας», με έντονη δραματοποίηση των διαπραγματεύσεων, που θα περιέχει μεγάλο βαθμό σκοπιμότητας.Θα εξυπηρετεί την ανάγκη να περιοριστούν οι όποιες εσωκομματικές αντιδράσεις και να γίνει δεκτή η συμφωνία με «ανακούφιση» από την κοινή γνώμη. Η συνειδητοποίηση του άχθους, που αυτή θα φέρει σε εκατομμύρια πολίτες, θα έλθει σε μεταγενέστερο στάδιο.

Εν κατακλείδι, η ανακοίνωση της συμφωνίας είναι θέμα χρόνου. Μόνο για έναν λόγο δεν θα γίνει αυτό: να «τρελαθούν» η Μέρκελ και ο Τσίπρας. Κι επειδή αυτό δεν είναι καθόλου πιθανό, ο χρόνος αυτός πλησιάζει. Αλλωστε, για το περιτύλιγμα δεν θα χρειαστεί πολύς.