EΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΑΡΜΑΚΟ

 

Δεκαέξι εκλογικές αναμετρήσεις σε διάστημα σαρανταένα ετών, αντιστοιχούν σε μια εκλογική αναμέτρηση κάθε δυόμισι χρόνια. Τι είναι αυτό που μας ωθούσε τόσο συχνά στην κάλπη; Ας φορέσουμε τα γυαλιά του οικονομολόγου και ας δούμε κάτι ενδιαφέρον.

Αν κάποιος πάρει ένα διάγραμμα των εκλογικών αναμετρήσεων από το 1990 έως σήμερα, ένα διάγραμμα με το ελληνικό χρέος σε ποσοστό του ΑΕΠ και βάλει το ένα πάνω από το άλλο, θα παρατηρήσει ότι οι τελείες του πρώτου (που περιγράφουν τη χρονολογία των βουλευτικών εκλογών συμπίπτουν ακριβώς με τις κορυφές του δεύτερου διαγράμματος. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως κάθε φορά που το χρέος, ως προς το ΑΕΠ εκτοξευόταν σε υψηλά επίπεδα, είχαμε εκλογές.

Το φάρμακο που διαλέγαμε, πολίτες και πολιτικοί, για το πρόβλημα της οικονομίας μας, ήταν οι εκλογές. Παρ’ όλα αυτά, το εθνικό μας χρέος, από το 1990 έως το 2015, έχει εκτιναχθεί από 71% (ως ποσοστό του ΑΕΠ) σε 170% και η γενικότερη πορεία της οικονομίας, φθίνει. Το φάρμακο που διαλέξαμε δεν είχε αποτέλεσμα.

Όταν η οικονομία είχε πρόβλημα, οι εκλογές δεν κατάφεραν να βοηθήσουν, διότι αυτές οδηγούσαν στο τιμόνι της εξουσίας κόμματα τα οποία με τη σειρά τους εφάρμοζαν τις ίδιες πολιτικές, δηλαδή κρατούσαν ζωντανό το πελατειακό κράτος και τις συντεχνίες, δεν εξορθολόγησαν το δημόσιο, δεν επιτάχυναν τη δικαιοσύνη, δεν απλούστευσαν τη νομοθεσία, δεν μείωσαν τη φορολογία, δεν κατήργησαν τους ανήθικους φόρους υπέρ τρίτων, δεν ακούμπησαν το σάπιο ασφαλιστικό μας σύστημα και πάρα πολλά άλλα.

Ακούμε τις τελευταίες μέρες, πως ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σκέφτεται να ξανά οδηγήσει τον τόπο σε εκλογές σε μια χρονική στιγμή όπου πάλι η οικονομία οδεύει ολοταχώς προς τον γκρεμό, πιστεύοντας πως οι εκλογές θα δώσουν τη λύση στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, όπως γινόταν τόσα χρόνια.

Αυτός είναι κατά τον Einstein ο ορισμός της ηλιθιότητας, να επιδιώκεις διαφορετικό αποτέλεσμα, με τις ίδιες μεθόδους. Μήπως είναι καιρός να αλλάξουμε φάρμακο; Μια ματιά στο βορά της Ε.Ε. πιστεύω θα άξιζε τον κόπο. Όλο και κάποιο φάρμακο μπορούμε να βρούμε εκεί, τόσα και τόσα έχουν.