ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΡΗΞΗ ΠΟΥ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ Η ΧΩΡΑ

 

Οι μέρες, οι ώρες, τα λεπτά που περνούν έχουν πια καθοριστική σημασία. Τα χρονικά περιθώρια στενεύουν απελπιστικά. Οι πολίτες και οι πολιτικοί αυτής της χώρας πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι άλλη διέξοδος δεν υπάρχει. Ήρθε η ώρα της ρήξης! Ήρθε η ώρα της ρήξης με τις νοοτροπίες και τις συνήθειες που μας οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στο σημείο μηδέν.

Ήρθε η ώρα της ρήξης με ένα αμετανόητο πολιτικό πελατειακό σύστημα που, ακόμα και σήμερα, δεν νοιάζεται παρά για το πώς θα παραμείνει στην εξουσία και θα καταφέρει να παρουσιαστεί ως η μόνη εναλλακτική λύση του ίδιου του εαυτού του.

Ένα πελατειακό σύστημα που εγκαθιδρύθηκε από παλιά και συνεχίζει να θριαμβεύει ακόμα και επί «για πρώτη φορά αριστερής» κυβέρνησης.

Ήρθε η ώρα της ρήξης με έναν ανεξέλεγκτο δημόσιο τομέα που, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων, δεν ενδιαφέρεται παρά για τη διατήρηση των προνομίων του.

Οι ζωντανές και υγιείς δυνάμεις της οικονομίας, οι δυνάμεις της παραγωγής, της έρευνας και της δημιουργίας, οι δυνάμεις που αγωνίζονται να αναβαθμίσουν την ανταγωνιστικότητα της χώρας παλεύουν αβοήθητες να υπερνικήσουν τη γραφειοκρατία, παραμένοντας στο περιθώριο και στο έλεος της εξουσίας.

Ήρθε η ώρα της ρήξης με την κομματική μας... παράδοση που επιμένει να βάζει τα μικροκομματικά συμφέροντα και τις προσωπικές φιλοδοξίες πάνω από την επιβίωση και το μέλλον της χώρας.

Σήμερα ιδιαίτερα που απαιτείται, περισσότερο από ποτέ, η διαμόρφωση ενός εθνικού πολιτικού σχεδίου εξόδου από την κρίση στο πλαίσιο της Ευρωζώνης, η σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων σε κοινές προγραμματικές θέσεις μοιάζει αδύνατη μπροστά στη διανομή των «θέσεων» εξουσίας της επόμενης μέρας.

Ήρθε η ώρα της ρήξης με τη συνωμοσιολογία και τη συνεχή επίρριψη ευθυνών στους ξένους.

Δεν ήταν ξένοι όσοι καταχράστηκαν τα ευρωπαϊκά πακέτα, όσοι εισέπραξαν επιδοτήσεις για ανύπαρκτες αγροτικές παραγωγές, όσοι απέκρυψαν τα εισοδήματά τους. Δεν ήταν ξένοι όσοι έπαιρναν φακελάκι για να θυμηθούν τον όρκο τους, όσοι έπαιρναν μίζες για να τον παραβούν, όσοι εισέπρατταν ρουσφετολογικά επιδόματα αναπηρίας και συντάξεις αδήλωτων νεκρών.

Στις 25 Ιανουαρίου ένα κόμμα κέρδισε τις εκλογές δίνοντας μια υπόσχεση που έμοιαζε λυτρωτική για ένα μεγάλο κομμάτι ψηφοφόρων. Να διαπραγματευτεί με τους θεσμούς για να αποκαταστήσει τη χαμένη αξιοπρέπεια του ελληνικού λαού.  Υπόσχεση βολική αλλά και επικίνδυνη για το μέλλον του τόπου.

Μόνο που για να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπεια και την αξιοπιστία μας, πρέπει να ψάξουμε -πρώτα απ' όλα- εντός συνόρων. Και να συνειδητοποιήσουμε ότι η όποια αναπτυξιακή προοπτική θα παραμείνει ζωντανή μόνο με την υλοποίηση σαρωτικών αλλαγών και ριζικών μεταρρυθμίσεων!