ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ

 

Κάθε φορά που ο Αλέξης συναντάει την Άνγκελα, παίζουν ένα ιδιότυπο παιχνίδι. Μόλις τελειώσουν οι φωτογραφίες και οι δημοσιογράφοι, οι δύο ηγέτες περνάνε σε ένα πολύ ιδιαίτερο δωμάτιο στα άδυτα της Καγκελαρίας. Το δωμάτιο είναι άδειο.

Έχει μοναχά δυο καρέκλες, μια λάμπα και έναν διακόπτη. Ο υπάλληλος της Καγκελαρίας, ένας ευγενέστατος Βαυαρός γύρω στα πενήντα με αποστασιοποιημένο ύφος, τους περνάει μέσα. Είναι εκεί από παλιά, κανείς δεν ξέρει πόσο. Τον λένε Βιργίλιο. 

 

Όταν οι δύο ηγέτες εισέρχονται, ο Βιργίλιος κλείνει την πόρτα και κατεβάζει τον διακόπτη. Καθώς ο Αλέξης και η Άνγκελα συζητάνε με τις ώρες, προτιμούν να κάθονται βυθισμένοι στο σκοτάδι, χωρίς ίχνος φωτός. Παράξενο; Σε μια από τις πρώτες συναντήσεις, ο Αλέξης, οργισμένος έφηβος ακόμα και με τον αέρα του νικητή, αποφάσισε να ανάψει τη λάμπα. Το αίμα του πάγωσε με αυτό που είδε. Στο δωμάτιο δεν ήταν μόνοι τους. Ήταν περιτριγυρισμένοι από πολύχρωμους ελέφαντες, όλοι διαφορετικούς μεταξύ τους, καθώς και ανθρώπινες σκιές.

Ένας ελέφαντας έγραφε "Δικαιοσύνη". Στα πλευρά του, εικόνες από όλες τις πολιτικές και επιχειρηματικές ηγεσίες της Ελλάδας, που πάντοτε κρατούν τους κανόνες ρευστούς και δυσκολονόητους, ώστε οι ίδιοι να είναι πάντοτε κεντρικοί. Από την άλλη πλευρά του ελέφαντα, διάφορες γερμανικές εταιρίες που δωροδοκούσαν ολάκερο τον κόσμο.

Στη ράχη του ελέφαντα, πολιτικοί, που προσποιούνταν ότι δεν έβλεπαν. Ο ελέφαντας ήταν ψόφιος. Ο ιδιοκτήτης του ζώου, ένας γέρος δικαστής, μετρούσε τα λεφτά από την πώληση. Μετά είδαν ένα τεράστιο πολύχρωμο παρδαλό ζώο, που έμοιαζε με ελέφαντα, αλλά είχε προβοσκίδα μυρμιγκοφάγου, ουρά κροκόδειλου και κεφάλι στρουθοκάμηλου.

Στα πλευρά του έγραφε "Ευρώ". Στη ράχη του ελέφαντα, δεκάδες οικονομολόγοι μάλωναν και έξυναν το κεφάλι τους, για το πώς μπορούσε να λειτουργήσει το κοινό νόμισμα, όταν χώρες μπορούσαν να μείνουν ουσιαστικά χωρίς δανειστή τελευταίας ευκαιρίας και με κοινό επιτόκιο για οικονομίες σε διαφορετικούς κυκλους. Παρέα σε αυτόν τον ελέφαντα, ένας άλλος, που έγραφε "ΔΝΤ". Στη δική του πλάτη άλλοι οικονομολόγοι που γκρίνιαζαν, γιατί ο ελέφαντάς τους συμπεριφερόταν πολιτικά, όχι οικονομικά.

Στο κέντρο του δωματίου, ένας επιβλητικός ελέφαντας. Αυτός έγραφε "Παγκόσμια Οικονομία". Στην πλάτη του, ένας κοστουμαρισμένος μαύρος κύριος, που κράδαινε θριαμβευτικά δάφνες στο χέρι του. Στο άλλο χέρι είχε κρυφά ένα θερμόμετρο και έπαιρνε τη θερμοκρασία του άτυχου ζώου. Ήταν βαμμένο για να δείχνει υγιές αλλά ήταν πολύ άρρωστο και εξαιρετικά ευερέθιστο με τους άλλους ελέφαντες.

Στην ακρούλα υπήρχε ένας ακόμα, μικρότερος αλλά ψωριάρικος ελέφαντας. Αυτός έγραφε: "Ελληνικό Δημόσιο". Γκρίνιαζε, βρωμουσε, αλλά δεν μπλεκόταν με τους άλλους ελέφαντες, τον ένοιαζε μόνο το φαγητό του. Αλίμονο όμως σε όποιον πλησίαζε να του το πάρει. Έκανε η Άνγκελα να δείξει αυτόν στον Αλέξη και ο Αλέξης της έδειχνε τους άλλους.

Υπήρχαν και άλλοι ελέφαντες στο δωμάτιο. Και κάτι πτώματα. Του Λένιν, του Κολ, και από δίπλα ολοζώντανοι ναζί που ακόνιζαν τα μαχαίρια τους. Τελικά, οι δύο ηγέτες αποφάσισαν να κλείσουν το φως και να μην το ξανανοίξουν στις επόμενες συναντήσεις τους. Το φως έσβησε και σε λίγο ήρθε ο Βιργίλιος. Οι δύο έφυγαν και ανακοίνωσαν ικανοποιημένοι στον Τύπο πως οι συνομιλίες προχωρούσαν.

Λίγο πριν κλείσει την πόρτα, ο Βιργίλιος πρόσεξε κάτι, που μάλλον(;) είχαν αγνόησει οι δύο ηγέτες. Ένα μικρό παιδι στην άκρη του δωματίου έκλαιγε. Ήταν μόνο του και του έλειπαν οι φίλοι του. Οι γονείς του είχαν αλλάξει χώρα λόγω κρίσης. Ο Βιργίλιος έκλεισε την πόρτα αδιάφορος. Το παιδί έμεινε στο σκοτάδι με τους ελέφαντες και τα άλλα φαντάσματα...