Δευτέρα 31 Αυγούστου 2015

Η ΣΜΥΡΝΗ ΜΑΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ...

 

«…….Ψάχναν για τον αίτιο, αναθεμάτιζαν τον ουρανό, τη γης, τον Κεμάλ, το Βενιζέλο τον Κωνσταντίνο, την Αντάντ, τον πόλεμο. Μα πριν απ΄ όλα τον ύπουλο τον Άγγλο, τον υπολογιστή,το διπλοπρόσωπο, το σφετεριστή που έκανε μπίζνες και αυτοκρατορική πολιτική με το αίμα και τη δυστυχία ενός λαού»….Από το οι νεκροί περιμένουν της Διδούς Σωτηρίου. 

Από τη νύχτα της 28ης Αυγούστου και μετά κανένα Ελληνικό σπίτι δεν έμεινε άθικτο! Ποιός μπορεί να περιγράψει με λόγια το χρονικό του ξερριζωμού, του θανάτου και της καταστροφής; Παιδιά σφάχτηκαν, γυναίκες και κόρες ατιμάσθηκαν μπροστά στους οικείους τους, οικογένειες ξεκληρίστηκαν, αξιοπρέπειες τσαλακώθηκαν, ιερά βεβηλώθηκαν, περιουσίες αρπάχθηκαν, περιοχές ολόκληρες ερήμωσαν.

Τη νύχτα της 30ής Αυγούστου φλόγες αρχίζουν να ζώνουν την Σμύρνη. Όσο οι ώρες περνούν, τόσο οι φλόγες ψουντώνουν μέχρι τον ουρανό! Πυροβολισμοί κι εκρήξεις συνοδεύουν το κάψιμο της πανάρχαιας πρωτεύουσας της Ιωνίας. Τούρκοι γυρίζουν στις συνοικίες αδειάζοντας κουβάδες τη βενζίνη και το πετρέλαιο. Οι διηγήσεις όσων γλίτωσαν από την Κεμαλική κόλαση, κάνουν και τις πέτρες να κλαίνε. Σταματάει ο ανθρώπινος νους μπροστά στις κτηνωδίες, που διαπράχθηκαν από τ’ ανθρώπινα κτήνη τους Τούρκους, εις βάρος των Ελλήνων της Ιωνίας.

Τον Μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο, τον κατακρεούργησαν στις 28 Αυγούστου οι Τούρκοι και μαζί του 342 κληρικούς της Μητροπόλεως Σμύρνης και των περιχώρων! Του έβγαλαν με ξιφολόγχη τα μάτια, του έκοψαν τ’ αυτιά και τη γλώσσα. Τον έσυραν από τα γένεια και τα μαλλιά. Δεν άφησαν τίποτε το σκληρό κι εξευτελιστικό, που να μην το κάμουν στο μισοσκοτωμένο κορμί του. 

Μεθυσμένες από το αίμα του Χρυσοστόμου οι ορδές των Τούρκων, παίρνουν ένα κομμάτι της σάρκας του, ματωμένο ενθύμιο! Το κεφάλι του με βγαλμένα τα μάτια, κομμένα τ’ αυτιά και τη γλώσσα, με τα γένεια ξερριζωμένα, μαύρο από το ξύλο, γεμάτο αίματα το μπήγουν στην πατερίτσα του κι ο όχλος των βαρβάρων μεθυσμένος από την αγριότητα και την θηριωδία το περιφέρει σαν τρόπαιο στους Τουρκομαχαλάδες.

Οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί μας κτυπούσαν με κοντάρια τους Έλληνες πού κατόρθωναν να φθάσουν κολυμπώντας στα πλοία, τα υποτιθέμενα σωτηρίας! Όλοι οι Δυτικοί «Σύμμαχοι» (Άγγλοι, Γάλλοι, Ιταλοί) στήριξαν τον Κεμάλ, τον σφαγέα του Ελληνισμού της Ιωνίας, για δύο λόγους :

1)Η Ελλάδα με την προσάρτηση της Μ. Ασίας θα ανερχόταν αμέσως σε μεγάλη δύναμη, πράγμα που δεν συνέφερε καμία από τις Μ. Δυνάμεις.

2)Ήθελαν η Τουρκία να αποτελεί, όπως γίνεται και σήμερα, τον ενδιάμεσο ανάμεσα στον Δυτικό Κόσμο και στο Ισλάμ.Σε βάρος των Ελλήνων της Ιωνίας δεν έγιναν μόνον οι Τουρκικές φρικαλεότητες, αλλά και βασικότατες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, από την Διεθνή Κοινότητα. Υποχρεώθηκαν σε ανταλλαγή κι αναγκάστηκαν να φύγουν από την Ιωνία βάσει όσων συμφωνήθηκαν στη Λωζάννη. 

Το 1930 κατόπιν πιέσεων των Μεγάλων Δυνάμεων, η Ελληνική κυβέρνηση ουσιαστικά χάρισε στο Κεμαλικό δημόσιο τις περιουσίες τουλάχιστον 1.500.000 Μικρασιατών Ελλήνων. Η επαίσχυντη αυτή συμφωνία αποτελεί μοναδικό παράδειγμα παγκοσμίως απροκάλυπτης ληστείας, που έλαβε χώρα με τη συγκατάθεση της Κοινωνίας των Εθνών. Στην ελπίδα η στάχτη, στη στάχτη η φωτιά, που φωτίζει την Εθνική μνήμη, φουντώνει στην ψυχή και διατηρεί χλωρή τη ρίζα της φυλής. Να μείνουμε Έλληνες!

30 Αυγούστου 1922: 93 χρόνια μετά από την τραγική εκείνη ημέρα

Στις 30 Αυγούστου του 1922 εμφανίζεται η πρώτη εστία φωτιάς στην αρμενική συνοικία της Σμύρνης, που μεταδίδεται σε όλη την πόλη και την μετατρέπει, μέχρι τις 3 Σεπτεμβρίου, σε ένα σωρό από ερείπια που καπνίζουν.

Ενενήντα τρία χρόνια συμπληρώνονται φέτος π τ Μικρασιατικ Καταστροφ κα τ ξερριζωμ το λληνισμο π τς προγονικές τους πατρίδες. Εννέα δεκαετηρίδες π τς φλόγες, τ αμα κα τν φανισμ τς Σμύρνης. ερ χώματα, λληνικώτατες πατρίδες, σεπτο βωμοί, θερμς στίες στ Μικρασία, λα χαμένα, φανισμένα λα. Μικρασιατικ Καταστροφ εναι τραγικώτερη σελίδα τς τρισχιλιόχρονης στορίας το λληνισμο.

Κι λληνισμός, παρ τς διώξεις κα τος κατατρεγμούς, π τν βάρβαρο κατακτητή, παρ τς σφαγς κα τ παιδομάζωμα κατώρθωνε, χάρις στν πνευματική του νωτερότητα, τν τιμιότητα κι ργατικότητά του ν πιζ, ν κμάζη κα ν θάλλη στς ποδουλωθεσες πατρίδες. λληνικ Σμύρνη θ παραδοθε σ πύρινη κολασία

χθρς βρίσκεται λίγα πι χιλιόμετρα ξω π τ Σμύρνη… Στ λιμάνι τς Σμύρνης κατέπλευσαν στς 24 Αγούστου, π τ Ραιδεστό, τρία πίτακτα, λληνικ πλοα κατάφορτα π στρατό. συγκεντρωμένος στν προκυμαία κόσμος ρχισε ν λπίζει, πς μ τν πόβαση τν πλιτν μας, θ γινόταν κάποια νασυγκρότηση τν στρατιωτικν μας δυνάμεων κα μυνα. μως ο στρατιτες δν ποβιβάζονταν στν ξηρά. 

Ο ξιωματικοί των εχαν χάσει τ κρος κα τν πιβολή τους. ταν φανερ πς στρατς κουρασμένος κι ξουθενωμένος δν θελε πι ν πολεμήσει. Κατ διαταγ το Στεργιάδη τ πίτακτα πλοα ρνονται ν τος παραλάβουν. Κι μως χιλιάδες θ μποροσαν ν σωθον, γιατί πολλ πλοα βρισκόνταν στ λιμάνι, πο μποροσαν, σ λίγες ρες, ν τος μεταφέρουν στ Χίο, Μυτιλήνη κα Σάμο. Τ δειλιν τς 26ης Αγούστου διατάσσεται παρση τν πολεμικν μας π τ Σμύρνη. Προηγεται «Λμνος», κολουθε «λλη» κα πονται τ ντιτορπιλλικά. στατη στιγμ τς λληνικς παρουσίας στ Σμύρνη.

στερν λπίδα χιλιάδων λλήνων, πο κατακλύζουν τν προκυμαία χάνεται. Δακρυσμένα μάτια, παρακολουθον τ θλιβερ πομπή. Κι π” τ «ντουρσέκια» κι π” τος «βερχανέδες», κι π” τ πολύχρονα, τ χιλιοπατημένα λληνικ «καλντερίμια», να ξόδι φριχτό, να κμα πολυτάραχο. Αώνων ζωή, γιες θύρες, πο τς πέρασαν ζωντανο κα πεθαμένοι, αώνων παράθυρα, που κούμπησαν τν γκωνά τους, τόσες γενεές,γκαταλείπονται.

Κι πάνω στ θολωμένο καθρέφτη τς θάλασσας, χιλιάδες χιλιάδων μάτια στάζουν τ τελευταα τους δάκρυα, τ φαρμάκι το χωρισμο. Εναι ο νθρωποι ο ξερριζωμένοι π” τ σωτερικό. Κα πίσω τους τ φαντάσματα τν νεκρν, ο ψυχς τν σκοτωμένων. ρθαν κι ατς π τ βουν κα τος κάμπους, π τ βάθη τς νατολς γι ν δον στερν φορ τν λληνικ Σμύρνη! Σάββατο 27 Αγούστου. Τ τέλος τν νείρων το Γένους. θάνατος τς Σμύρνης. σφαγή, Καταστροφή.

Τ καμπαναρι τς γίας Φωτεινς! Σν σύμβολο, ψωνόταν τελευταο, μ τν πελώριο χρυσ δικέφαλο ετό. κίνητα τ σχοινιά. Βουβς ο καμπάνες. Δν μένει χέρι ν τ χτυπήση. Δν μένει κκλησι ν λειτουργηθ! Ο Τορκοι γκρεμίζουν τ καμπαναριό, πο τος βάραινε τ στήθη σν βουνό. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΑΧΟΥΣ Τριανταδύο μεγάλα πολεμικ σαν ραγμένα στ λιμάνι τς Σμύρνης. 

Τ νερά, πο χτυποσαν τ πλοα τους, σαν κατακόκκινα π τ αμα τν λλήνων, πο χάνονταν σ λίγη π” ατ πόσταση. Κι χι μόνο δν σπευσαν ν σώσουν, τ πληρώματα τν συμμαχικν πλοίων, τος σφαζόμενους λληνες κα ρμενίους, λλ” ταν μερικο κατώρθωναν κολυμπώντας ν φτάσουν ς τ πολεμικά, ο νατες των τος χτυποσαν μ ρπάγες τος ρριχναν ζεματιστ νερ γι ν μν νέβουν πάνω.

Ο πιβαίνοντες στ πολεμικ τν «λεγομένων Χριστιανικν θνν», πο σαν ραγμένα στ λιμάνι τς Σμύρνης, βλεπαν μ διαφορία τ σφαγ κα κουγαν μ πάθεια τς φωνς τν τιμαζόμενων γυναικν, τος θρήνους τν παιδιν κα τος βόγγους τν σφαζομένων νδρν».Στ μεταξ στς λληνικς κα ρμενικς συνοικίες τς Σμύρνης ρχίζουν ο λεηλασίες κα ο σφαγές. Ο κάτοικοι τρομοκρατημένοι παραμένουν κλειστο στ σπίτια τους.

Ο θύρες μως παραβιάζονται, τ περιεχόμενό τους διαρπάζεται κα ο νοικοι φονεύονται. λεηλασία κα σφαγ π ρα σ ρα γενικεύεται. Στ συνοικία Τεπεντζκι, σφάζονται 450 νδρες, 300 γυνακες κα 66 βρέφη. Στ να το γίου Κωνσταντίνου τιμάζονται πάνω στν γία Τράπεζα δεκάδες λληνίδες. κατοντάδες λληνες, πο κατέφυγαν στ ργοστάσιο το Παναρέτου, στ συνοικία το γίου Βουκόλου, σκοτώνονται μ χειροβομβίδες. 

Στ προάστια το Μπουρνόβα κα το Μπουτζ τ αμα ξεχειλ στος δρόμους. Τ πόγευμα τς Τετάρτης 31ης Αγούστου πύρινες γλσσες ξεχύνονται π τν ρμενικ συνοικία. Ο Τορκοι φο κατέβαλαν τν ρωικ κα πεγνωσμένη ντίσταση τν ρμενίων, πο εχαν καταφύγει στν περίβολο το ναο το γίου Στεφάνου κα φο σφαξαν 5.000 τομα, βάζουν φωτι κα τν πυρπολον.

Ταυτόχρονα ο Τορκοι καταβρέχουν μ πετρέλαιο κα βενζίνη σπίτια σ δυ λλες λληνικς συνοικίες κα ρίχνουν μπρηστικς βόμβες. φωτι λαβαίνει γρήγορα τεράστιες διαστάσεις, μι πο χι μόνο κανες δν φροντίζει γι τν καταστολή της λλ” ντίθετα Τορκοι στρατιτες δημιουργον κα νέες στίες πυρός.  

τσι μέσα σ λίγες ρες Σμύρνη—τ ποκλειστικ χριστιανικό της τμήμα—παραδίδεται, στς φλόγες. Οκοδομήματα παλαιά, κλόνητα, στερεά, λες ο στίες το μικρασιατικο λληνισμο, πο κράτησαν μ πομον κα πιμον τν θνική μας παράδοση, τόσα κα τόσα χρόνια, μεταβάλλονται σ τέφρα. π τ μία ο φλόγες κι” π” τν λλη τ σπαθ κι” θάλασσα!

δ νας γέρος ξεψυχ πάνω στος μους το γυιο του, πο τν μεταφέρει στος μους. κε, μι παρθένος ρίχνετα στς φλόγες γι ν ξεφύγη στος Τούρκους πο θέλουν ν τν βιάσουν. δ, μι μητέρα παραφρονε γι τ φριχτ θάνατο το γυιο της κα χορεύει μισόγυμνη γύρω π τ πτμα του. κε, μις γυναίκας κόβουν τ δάχτυλα• γι ν πάρουν γρηγορότερα τ δαχτυλίδια της. νας ερέας κρεμασμένος, αωρεται, κα τ ράσο του νεμίζει σ μαύρη σημαία. 

Τραυματίες π λογχισμος ξεψυχον στ πεζοδρόμια, πτώματα νδρν κα γυναικν πιπλέουν στ θάλασσα. Πρς τ τελωνεο λόχος Τούρκων περιζώνει μεγάλη μάδα λλήνων, τος πιβιβάζει σ φορτηγίδα πο εχε καταβρέξει μ βενζίνη κα πετρέλαιο κα τν πυρπολε. Κα καταστροφ συνεχίζεται. βιβλικ ρήση σ λη της τν κταση: «Νέμεται τ αμα, τ πρ κα α τμδες καπνο». Μαροι γκοι καπνο ποτελον τ νεκρώσιμο θυμίαμα τς νείπωτης Καταστροφς.

  πυρπόληση τς Σμύρνης διήρκεσε π τ πομεσήμερο τς Τετάρτης 31 Αγούστου ως τ πρω το Σαββάτου 3 Σεπτεμβρίου. Μυριάδες σπίτια κα καταστήματα πυρπολήθηκαν. π τν σωτερικ «λληνούπολη», τν καρδι τς Σμύρνης, τίποτε δν πομένει. Κάηκαν κα ο 65 συνοικίες της, 55.000 σπίτια κα 5.000 καταστήματα, λα σχεδν λληνικά. πίσης ποτεφρώθηκαν λες ο κκλησίες, τ σχολεα κα τ εαγ λληνικ δρύματα.

δ πρέπει ν σημειώσωμε τι τ θύματα στ Σμύρνη κα στν περιοχή της, περβαίνουν τς 50.000 τομα, γενικ δ ο θανατωθέντες κι ξαφανισθέντες λληνες σ” λη τ Μικρασία, φθάνουν τς πεντακόσες χιλιάδες! Δυ χιλιάδες κτακόσιες πάλι κκλησίες κα τρες χιλιάδες πεντακόσα λληνικ σχολεα τς Μικρασίας, μετεβλήθησαν σ” ρείπια, σ τζαμιά, σ ποθκες κα σ σταύλους!

ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΞΕΡΙΖΩΜΟ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ

 

Με μεγαλοπρέπεια γιορτάστηκε η 93η επέτειος της Ημέρας της Νίκης για την Τουρκία και του καψίματος της Σμύρνης, των βιασμών, των φόνων, των μαρτυρίων και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού. Η τελετή πραγματοποιήθηκε στο Antikabir, στο μαυσωλείο του Κεμάλ Ατατούρκ ενώ απόψε θα πραγματοποιηθεί στο προεδρικό παλάτι.

Πάρα ταύτα το πρωθυπουργικό γραφείο εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία απαγόρευσε εορτές και συναυλίες στη χώρα επ' αφορμή της επετείου με το αιτιολογικό των πράξεων "τρομοκρατίας" στη χώρα. Με άλλα λόγια όσο οι τουρκοκατευθυνόμενοι έσφαζαν κι αποκεφάλιζαν στη Συρία όλα ήταν καλά και άγια.

Όταν όμως η...τρομοκρατία γνωστή και ως εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας των Κούρδων απάντησε στους τουρκικούς βομβαρδισμούς σε χωριά αμάχων στο Ιράκ, και άρχισε να ρέει τουρκικό αίμα, τότε τα πράγματα άλλαξαν. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου