Πέμπτη 6 Αυγούστου 2015

ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΣΤΕΓΑΣΤΙΚΑ

 

Στην κατάσταση που βρίσκεται ο τόπος χρειαζόμαστε καινοτόμες και ριζοσπαστικές λύσεις. Τέτοιες λύσεις μπορούν να αντιστρέψουν την κατηφόρα και μπορούν να δώσουν όραμα και εμπιστοσύνη στον κόσμο.

Μια λύση για το πρόβλημα των κόκκινων στεγαστικών δανείων, που και λόγω του μεγέθους (τουλάχιστον 25 δισ.) και λόγω του κοινωνικού αντίκτυπου πρέπει να λυθεί γρήγορα και αποφασιστικά. Πρώτα να συμφωνήσουμε ότι μια καλή λύση θα απέφευγε και τους πλειστηριασμούς και τις χαριστικές ρυθμίσεις. Οι πλειστηριασμοί δεν λύνουν το πρόβλημα και είναι συχνά άδικοι καθώς πολλοί αδυνατούν να πληρώσουν για λόγους που τους υπερβαίνουν. 

Οι χαριστικές λύσεις είναι επίσης άδικες, και δεν λύνουν το πρόβλημα καθώς απλώς μεταφέρουν τα χρέη ιδιωτών στο κοινωνικό σύνολο. Η λύση είναι να αλλάξει νομοθετικά η ισχύουσα σχέση μεταξύ δανειολήπτη και τράπεζας και να μεταμορφωθεί σε σχέση συνιδιοκτητών με κοινά συμφέροντα. Οι κύριοι άξονες της πρότασης είναι οι εξής:

1.Καταργούνται όλες οι συμβάσεις στεγαστικών δανείων και αντικαθιστούνται με ένα καθεστώς συνιδιοκτησίας. Σύμφωνα με έναν δεδομένο τύπο υπολογίζεται τι ποσοστό του ακινήτου έχει ήδη πληρωθεί από τον δανειολήπτη και αυτός παραμένει ιδιοκτήτης αυτού του ποσοστού (και θα πληρώνει φόρο περιουσίας μόνο γι’ αυτό). Το άλλο ποσοστό γίνεται ιδιοκτησία εξ αδιαιρέτου της τράπεζας. Από εδώ και πέρα ισχύει ότι ισχύει για τις περιπτώσεις κοινής ιδιοκτησίας, με τις εξής εξαιρέσεις:

2.Ο ιδιώτης θα έχει το δικαίωμα να πληρώνει στην τράπεζα όταν μπορεί και όσο μπορεί, και τότε σύμφωνα με δεδομένο τύπο θα παραλαμβάνει ένα μεγαλύτερο ποσοστό ιδιοκτησίας. Επίσης με κοινή συμφωνία κάθε πλευρά θα μπορεί να μεταβιβάσει μέρος ή όλο το μερίδιο της ιδιοκτησίας της στον άλλον.

3.Αν ο ιδιώτης κατοικεί στο ακίνητο που πλέον δεν του ανήκει εξ ολοκλήρου, τότε θα οφείλει να πληρώνει στην τράπεζα το αντίστοιχο ποσοστό ενοικίου, το οποίο επίσης θα ορίζεται μέσω ενός τύπου, εκτός αν η τράπεζα δεχθεί ένα χαμηλότερο. Αν ο ιδιοκτήτης αδυνατεί να πληρώσει αυτό το μερίδιο, τότε θα πρέπει να μετακομίσει σε μια φτηνότερη κατοικία ελευθερώνοντας το ακίνητο προς εκμετάλλευση. Από την οποία όμως η τράπεζα θα πληρώνει στον ιδιώτη το ποσοστό που αναλογεί στην ιδιοκτησία του.

4.Η τράπεζα θα έχει δικαίωμα να πωλεί τα ιδιοκτησιακά της δικαιώματα σε άλλες τράπεζες, οι νέοι ιδιοκτήτες θα είναι όμως υποχρεωμένοι να σεβαστούν τα δικαιώματα του ιδιώτη όπως ορίζονται στις παραγράφους 2 και 3. Ο ιδιώτης επίσης θα έχει το δικαίωμα να πωλήσει το δικό του μερίδιο σε έναν τρίτο που θα αποκτά τα αντίστοιχα δικαιώματα.

5.Όλες οι μεταβιβάσεις ιδιοκτησίας ή χρημάτων που περιγράφονται πιο πάνω δεν θα φορολογούνται.

Μερικά από τα θετικά χαρακτηριστικά της πρότασης:

Α.Ούτε ο πολίτης θα απολέσει περιουσία που έχει πληρώσει, ούτε η τράπεζα θα απολέσει κεφάλαιο. Η νυν μείωση της αξίας των ακινήτων μοιράζεται μεταξύ των δύο, αλλά όταν ξεπεράσουμε την κρίση και οι δύο θα κερδίσουν.

Β.Στις περισσότερες περιπτώσεις ο πρώην δανειολήπτης θα μπορέσει να παραμείνει στο σπίτι του. Αν όχι τότε θα έχει ένα επιπλέον εισόδημα. Άρα, κοινωνικά αποφεύγεται το μεγαλύτερο μέρους του παρόντος προβλήματος.

Γ.Η λύση δίνει την ελευθερία στις δυο πλευρές να κάνουν τις επιλογές τους ανάλογα με κάθε περίπτωση. Π.χ. ο δανειολήπτης μπορεί να επιλέξει να πουλήσει στην τράπεζα το μερίδιο που του ανήκει, ή το αντίθετο.

Δ.Μειώνεται άμεσα η αβεβαιότητα και αυξάνεται η πιστοληπτική ικανότητα και για τις δυο πλευρές.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου