ΣΥΡΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΖΟΥΝ ΜΙΑ ΣΤΑΛΑ ΕΙΡΗΝΗΣ ΣΤΑ ΒΑΓΟΝΙΑ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ

 

Ο πατέρας ακουμπά στοργικά το χέρι του στο μέτωπο του μικρού αγοριού που κουρνιάζει στην αγκαλιά του, το ανασηκώνει και μετά από λίγη ώρα το ξανακουμπά. Ένα ανθρώπινο θερμόμετρο για να διαπιστωθεί αν ο μικρός έχει πυρετό. Η ίδια κίνηση που κάνουν εκατομμύρια μπαμπάδες και μαμάδες σε όλον τον κόσμο.

Ανταλλάσσει κάποιες κουβέντες με τη γυναίκα με τη λευκή μαντίλα, που κάθεται δίπλα του και κρατά ένα κοριτσάκι με σγουρά κατάμαυρα μαλλιά πιασμένα κοτσιδάκια. Μιλούν μια άγνωστη γλώσσα σε μας, αλλά η γλώσσα του σώματος, μας είναι γνώριμη. Οι κινήσεις του κεφαλιού και οι εκφράσεις του προσώπου του δείχνουν ότι την καθησυχάζει : «ο μικρός είναι καλά». Τα δύο - πιθανότατα-αδελφάκια, κοιμούνται αποκαμωμένα στην αγκαλιά των γονιών τους.

Μια οικογένεια στον ηλεκτρικό, ένα ηλιόλουστο πρωινό στην Αθήνα. Είναι όμως, Σύροι. Θέλουν να πάνε στον σταθμό Λαρίσης. Προορισμός τους, η κεντρική Ευρώπη. Η διαδρομή «Πειραιάς- Κηφισιά» με τον συρμό του ηλεκτρικού είναι ίσως το μοναδικό ασφαλές και ξέγνοιαστο διάλειμμα σε αυτό το ταξίδι αγωνίας…

«μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει όλος ο κόσμος με όλα τα όνειρά μας» 

Γιάννης Ρίτσος «Ειρήνη»