Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΕΛΚΥΣΤΙΝΔΑΣ

 

Το αρχαίο παιχνίδι και άθλημα της διελκυστίνδας αποτελούσε επίδειξη δύναμης και ισχύος μεταξύ των δύο συμμετεχουσών ομάδων, οι οποίες τραβούσαν ένα σκοινί εκατέρωθεν, με νικητή την ομάδα που θα κατάφερνε να τραβήξει προς το μέρος της την αντίπαλη. Η νίκη σε αυτό καθοριζόταν είτε από την επιβολή λόγω δύναμης της μιας ομάδας, είτε από την οπισθοχώρηση και την εγκατάλειψη της άλλης.

Το «παιχνίδι» αυτό φαντάζει τόσο επίκαιρο όσο ποτέ, με τη Γαλλία και το ΙΚ να αποτελούν τα αντίπαλα δεη. Από την τρομοκρατική επίθεση στο Παρίσι, στην άμεση απάντηση των Γάλλων με βομβαρδισμούς και με εκ νέου τρομοκρατικό χτύπημα σε ξενοδοχείο στο Μάλι, πρώην γαλλικής επαρχίας. Το λόγο θα έχει και πάλι η Γαλλία με συνέχιση του φαύλου κύκλου; Πολύ πιθανόν.

Συνεπώς θα αναμένεται από την παγκόσμια κοινή γνωμή και το επόμενο τρομοκρατικό χτύπημα, βιώνοντας έναν καθημερινό φόβο; Η πολεμική διελκυστίνδα αποτελεί «παιχνίδι» χωρίς ισόπαλο αποτέλεσμα, χωρίς πραγματικό νικητή, μόνο με απώλειες σε ανθρώπους. Όσο το σκοινί είναι τεταμένο, τόσο η κατάσταση κλιμακώνεται και τείνει να εκτροχιαστεί και ταυτόχρονα οδεύουμε σε μια αποσυμπίεση που θα λάβει διαστάσεις κοινωνικής έκρηξης.

Και «παιχνίδι» μάλιστα που βάφεται με τόσο αθώο αίμα δε θα έπρεπε να υφίσταται σε επίπεδο κρατών. Ας αναλογιστούμε έστω και την ύστατη στιγμή πως κάποια «παιχνίδια» θα έπρεπε να αποφεύγονται και να μην αποτελούν αντικείμενο πολιτικού τζόγου των εκάστοτε παικτών τους και να συνειδητοποιήσουμε πως η θηριωδία ενός πολέμου απαιτεί πραγματική ενότητα και αλληλεγγύη διεθνώς.