ΠΟΥ… ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΜΙΣΟΙ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ ΤΗΣ ΕΙΔΟΜΕΝΗΣ

 

H Ειδομένη άδειασε με επιτυχία, πολύ πιο εύκολα και πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι αρχικά είχε εκτιμηθεί, αλλά παραμένει αναπάντητο το ερώτημα για το πού πήγαν πάνω από 4.500 πρόσφυγες και μετανάστες από τον καταυλισμό.

Κι αυτό γιατί ο τελικός αριθμός των ατόμων που μεταφέρθηκαν σε άλλα κέντρα -η συντριπτική τους πλειοψηφία σε κέντρα γύρω από τη Θεσσαλονίκη- είναι 3.820 άτομα, όταν η ΕΛ.ΑΣ. και το Κυβερνητικό Συντονιστικό για τους Πρόσφυγες έδιναν μέχρι την παραμονή της επέμβασης ότι στον καταυλισμό της Ειδομένης υπήρχαν 8.500 πρόσφυγες-μετανάστες.

Είναι γεγονός ότι την παραμονή της επέμβασης της αστυνομίας την περασμένη Δευτέρα ένας αριθμός μερικών εκατοντάδων ατόμων, κυρίως μεταναστών, ανάμεσά τους και τα πιό «θερμά» στοιχεία που πρωτοστατούσαν σε μια σειρά αντιδράσεις το τελευταίο δίμηνο, φρόντισαν να εξαφανιστούν προς κάθε κατεύθυνση.

Σε άλλους καταυλισμούς. Επίσης, το διήμερο που ακολούθησε στη διάρκεια της επέμβασης ένας αριθμός προσφύγων-μεταναστών κινήθηκε πεζή προς τους δύο μικρούς αυτοσχέδιους καταυλισμούς που υπάρχουν στους Ευζώνους, σε απόσταση περίπου 5 χιλιομέτρων από την Ειδομένη - ο ένας στο ξενοδοχείο-βενζινάδικο «Χαρά» και ο άλλος στο παλιό τελωνείο εκατέρωθεν του πρατηρίου Ιωαννίδη -, και στον τρίτο και πολυπληθέστερο 20 χιλιόμετρα νοτιότερα στο πρατήριο «Πλάζα» στο Πολύκαστρο.  

Οι ροές όμως που καταγράφηκαν δεν ξεπερνούν τα 1.000, το πολύ 1.500 άτομα, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει ένα αριθμός περίπου 3.000 ατόμων που «αγνοούνται» ή σε άλλη περίπτωση επρόκειτο για λάθος εκτίμηση της ΕΛ.ΑΣ. και του Συντονιστικού. 

Το τελευταίο είναι και το πιο πιθανό, έστω και αν προκειμένου να δικαιολογηθούν οι «χαμένοι» 4.500 πρόσφυγες – μετανάστες επιχειρείται να «φουσκωθούν» από το Συντονιστικό τα νούμερα στους δύο μικρούς καταυλισμούς των Ευζώνων -δίνουν συνολικά 3.000 άτομα-, καθώς και σ’ αυτόν του «Πλάζα» στο Πολύκαστρο ανεβάζοντας τον αριθμό τη μία μέρα από 1.000 σε 2.500 και… μειώνοντάς τον την επομένη σε 2.000. Οι «φουσκωμένοι» πάντως αριθμοί για τους πρόσφυγες-μετανάστες στην Ειδομένη εξυπηρετούσαν σε πολλές περιπτώσεις επίσημες ή ανεπίσημες ΜΚΟ.

Ανεξαρτήτως όμως όλων των παραπάνω, ο κυβερνητικός σχεδιασμός δεν περιλαμβάνει άμεσα παρόμοιες επιχειρήσεις εκκένωσης ούτε για τους δύο αυτοσχέδιους καταυλισμούς στους Ευζώνους ούτε σε εκείνον του Πλάζα στο Πολύκαστρο. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα επιτραπεί να στηθεί και πάλι καταυλισμός στην Ειδομένη και να επαναληφθούν ανάλογα γεγονότα και στο μέλλον.

Ο ΟΣΕ μέσα στο τριήμερο της αστυνομικής επέμβασης φρόντισε σε χρόνο-ρεκόρ να σηκώσει έναν διπλό, απροσπέλαστο φράχτη εκατέρωθεν της σιδηροδρομικής γραμμής πριν από το σύνορο με την ΠΓΔΜ και πιθανόν να τον επεκτείνει το επόμενο διάστημα, προκειμένου να αποτρέψει ανάλογες καταλήψεις στο μέλλον. Αλλωστε, αυτή η κατάληψη της γραμμής επί 69 μέρες τού κόστισε πολύ, όχι μόνο οικονομικά -η ζημιά ήταν 2,5 εκατ. ευρώ και άλλα 6 εκατ. για τις μεταφορικές εταιρείες- αλλά και επιχειρησιακά.

Ο καταυλισμός της Ειδομένης όλο το προηγούμενο διάστημα βοήθησε ώστε να δοθεί «κάλυψη» στα κυκλώματα των λαθροδιακινητών που δρουν στα σύνορα της Ελλάδας με την ΠΓΔΜ. Οι αρχές της ΠΓΔΜ εκτιμούν ότι περίπου 100 άτομα κατά μέσο όρο καθημερινά επιχειρούν να διέλθουν με κάθε δυνατό τρόπο μέσω της ΠΓΔΜ και να περάσουν στη Σερβία.

Οι σχεδόν καθημερινές συλλήψεις κυρίως μεταναστών το αποδεικνύουν. Η ταρίφα είναι κοντά στα 800 ευρώ, ώστε να βρεθεί ένας μετανάστης από τα σύνορα της Ελλάδας-ΠΓΔΜ στο εσωτερικό της Σερβίας, απ’ όπου θεωρείται σχετικά εύκολο στη συνέχεια να βρεθεί σε κάποια χώρα της Κεντρικής ή της Δυτικής Ευρώπης. Στο Χαμηλό, που βρίσκεται δυτικά της Ειδομένης, που είναι μια ορεινή περιοχή με πυκνή βλάστηση και πολλά περάσματα, αυτές τις μέρες οι κάτοικοι έβλεπαν έναν μικρό σχετικά αριθμό μεταναστών να επιχειρούν να κρυφτούν με την ελπίδα να βρουν κάποια ευκαιρία να περάσουν στο έδαφος της ΠΓΔΜ.

Στην περιοχή παραποτάμου Μάλα – Ριέκα, κοντά στο σύνορο με την ΠΓΔΜ στο ύψος του χωριού Μόιν, όπου τον περασμένο Μάρτιο είχε γίνει η μαζική είσοδος περίπου 1.500 προσφύγων-μεταναστών στο έδαφος της γειτονικής χώρας, οι Αρχές της τελευταίας επιχειρούν να κλείσουν τα περάσματα με αγκαθωτό πλέγμα.