ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΑΟΖ ΚΑΤΑΔΙΩΚΕΙ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ

 

ΑΟΖ: ο εφιάλτης της Τουρκίας και οι κινήσεις των ''μεγάλων παικτών''. Το φάντασμα της ΑΟΖ καταδιώκει την Τουρκία: Ο Ερντογάν, ο Πούτιν, ο Νετανιάχου και ο ‘Αμος!
 
Μπορεί το φάντασμα της ΑΟΖ να καταδιώκει την Τουρκία, αλλά οι Έλληνες θιασώτες της υφαλοκρηπίδας συνεχίζουν να υποστηρίζουν τις τουρκικές θέσεις και να ομιλούν και αυτοί για την υφαλοκρηπίδα αγνοώντας, επιδεικτικά, την αξία της ΑΟΖ.Είναι γνωστό, πλέον, σε όλους ότι η Τουρκία θεωρεί την έννοια της ΑΟΖ ως τον μεγαλύτερο εχθρό της στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.   

Έτσι είδαμε, πρόσφατα, την Άγκυρα να επιμένει ότι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας συνδέεται με την οριοθέτηση της Κυπριακής ΑΟΖ με την Αίγυπτο.  

 Πρόσφατα, ο Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ κατέθεσε στις 2 Μαΐου ένα έγγραφο με το οποίο χαρακτηρίζει ως τουρκική την κυπριακή υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ δυτικά της Κύπρου και όλη την ελληνική υφαλοκρηπίδα νότια του Καστελόριζου και ανατολικά της Κρήτης. 

Στο πολύ προκλητικό έγγραφό της η Τουρκία αναφέρει ότι έχει «ipso facto και ab initio νόμιμα , κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου που εκτείνονται δυτικά του 32°16’18″E» και προσθέτει:

«Τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στην θαλάσσια περιοχή συμπίπτουν με την μέση γραμμή μεταξύ των ακτογραμμών της Τουρκίας και της Αιγύπτου και στα δυτικά το όριο της θα είναι το σημείο που θα οριστεί σε συμφωνίες οριοθέτησης στο Αιγαίο και στην Μεσόγειο μεταξύ όλων των ενδιαφερόμενων χωρών, που θα λαμβάνουν υπόψη όλες τις σχετικές και ειδικές περιστάσεις».

Το έγγραφο αυτό προσπαθεί να οικειοποιήσει όλη την ελληνική υφαλοκρηπίδα της Ανατολικής Μεσογείου και αναφέρεται συνεχώς στην υφαλοκρηπίδα και όχι στην ΑΟΖ των κρατών της περιοχής και, φυσικά, δεν αναφέρεται καθόλου στην ελληνική ΑΟΖ, κάτι που πρέπει να υπενθυμίζουμε στους Έλληνες οπαδούς της υφαλοκρηπίδας. 

Οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ και συνεπώς η Τουρκία έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο αρνούμενη έτσι το δικαίωμα της Ελλάδας να έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο. Επίσης με την ιδία ρηματική διακοίνωση η Τουρκία απέρριπτε την γνωστή ως “τροπολογία Μανιάτη” την οποία η Ελλάδα έχει καταθέσει στον ΟΗΕ.  

Σύμφωνα με την οποία για όσο διάστημα δεν υπάρχουν συμφωνίες οριοθέτησης στην περιοχή, η Ελλάδα θα θεωρεί ως εξωτερικό όριο των θαλάσσιων ζωνών της την μέση γραμμή. Βέβαια, η Ελλάδα με την Μόνιμη Αντιπρόσωπό της στον ΟΗΕ, την πρέσβη Αικατερίνη Μπούρα, έδωσε μια σκληρή απάντηση στις αβάσιμες τουρκικές καταγγελίες που, αναμφίβολα, παραβιάζουν το Δίκαιο της Θάλασσας.

Πιο συγκεκριμένα, η επιστολή υποστηρίζει ότι «Τέτοιοι ισχυρισμοί ξεπερνούν κατά πολύ τους κανόνες του διεθνούς δικαίου, με την άρνηση του δικαιώματος των ελληνικών νησιών να έχουν θαλάσσιες ζώνες, σε αντίθεση με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας» και τέλος αναφέρει: 

«Επιπλέον, ο τουρκικός ισχυρισμός που αναφέρεται στις συμφωνίες οριοθέτησης στη Μεσόγειο και το Αιγαίο Πέλαγος είναι εντελώς παραπλανητικός και αυθαίρετος. 

Δεδομένου ότι αποσκοπεί στο να παρεμβαίνει στο δικαίωμα της Ελλάδας να πραγματοποιεί συμφωνίες οριοθέτησης των θαλάσσιων περιοχών της με τρίτες χώρες, βάσει του διεθνούς δικαίου, χωρίς να προκαταλαμβάνει τα κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών.

 Σταθερή πολιτική στην Ελλάδα αποτελεί η επίλυση κάθε εκκρεμούς ζητήματος με τους γείτονές της, με καλή πίστη και σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».

Ο ΠΟΥΤΙΝ ΚΑΙ Η ΑΟΖ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.  Οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν αντιληφθεί ότι η Ρωσία είναι ένας από τους πιο μεγάλους υποστηρικτές της ΑΟΖ. Όσοι παρακολούθησαν την Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας γνωρίζουν με τι πάθος η τότε Σοβιετική Ένωση υποστήριξε την έννοια της ΑΟΖ στις σχετικές συζητήσεις.

Οι Έλληνες ξεχνούν ότι η Σοβιετική Ένωση, το 1986, απαίτησε από την Τουρκία να ανακηρύξει ΑΟΖ, για να γίνουν οριοθετήσεις στη Μαύρη Θάλασσα. Η Τουρκία αναγκάστηκε να προβεί σε μια τμηματική ανακήρυξη της ΑΟΖ της μόνο στη Μαύρη Θάλασσα, που δεν προβλέπεται από το Δίκαιο της Θάλασσας.

Όμως, το χειρότερο για την Τουρκία ήταν το γεγονός ότι οι Σοβιετικοί της επέβαλαν η οριοθέτηση να γίνει με την μέθοδο της «μέσης γραμμής», που τόσο απεχθάνονται οι Τούρκοι. 

Είναι γνωστόν ότι οι Τούρκοι αρνούνται να οριοθετήσουν τις θαλάσσιες ζώνες με την Ελλάδα με βάση τη μέση γραμμή αναφέροντας ότι αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Αιγαίο Πέλαγος, γιατί αποτελεί ημίκλειστη θάλασσα.

Ακόμα βέβαια δεν μπορούν να ξεχάσουν το χαστούκι που έφαγαν από τους τότε Σοβιετικούς που επέβαλαν τη μέση γραμμή σε μια θάλασσα που είναι περισσότερο ημίκλειστη από το Αιγαίο. Ελάχιστοι γνωρίζουν ότι ένας από του κύριους λόγους που οι Ρώσοι προσάρτησαν την Κριμαία ήταν ο πλούτος της ΑΟΖ της σε υδρογονάνθρακες.

Έτσι, μέχρι σήμερα, κανείς Έλληνας Πρωθυπουργός δεν μίλησε ποτέ με τον Πούτιν για την Ελληνική ΑΟΖ, ούτε ακόμα και όταν ο Πούτιν ρέμβαζε την ΑΟΖ του Αιγαίου από το Άγιο Όρος.

Ήρθε η ώρα να ζητήσουμε ανοιχτά από τον Πούτιν να υποστηρίξει την ανακήρυξη της Ελληνικής ΑΟΖ και να λάβει θέση στην Ελληνοτουρκική διένεξη στο Αιγαίο και στο Καστελόριζο. Άλλοι λαοί όμως της Ανατολικής Μεσογείου δεν κωλυσιεργούν και προσκαλούν τους Ρώσους να αναπτύξουν τους υδρογονάνθρακες στις περιοχές του, με πρώτο το Ισραήλ. 

Έτσι, πρόσφατα, σε συνάντηση στη Μόσχα του Βλαντιμίρ Πούτιν και του Πρωθυπουργού του Ισραήλ Βενιαμίν Νετανιάχου συζήτησαν συνεργασία στον τομέα της ενέργειας και ο Νετανιάχου δήλωσε: 

«Οι πόρτες μας είναι ανοιχτές για κάθε εταιρία από οποιοδήποτε κράτος που έχει μια τεράστια εμπειρία στην ανάπτυξη υδρογονανθράκων περιλαμβανομένης, φυσικά, και της Ρωσίας. Δεν υπάρχουν νομοθετικοί περιορισμοί που να απαγορεύουν σε Ρωσικές εταιρίες να εργαστούν στο Ισραήλ.» Εμείς, βέβαια, για να πάρουμε μια τέτοια πρωτοβουλία πρέπει πρώτα να ρωτήσουμε τους Αμερικανούς, κάτι που δεν έκαναν οι Ισραηλινοί.

Είναι σίγουρο ότι, κάποια στιγμή, τα επόμενα 99 χρόνια θα έρθει η ώρα των υδρογονανθράκων και πολύ φοβούμαι ότι το ΤΑΙΠΕΔ θα βάλει χέρι στον ορυκτό μας πλούτο. Κάποιοι βέβαια θα μας πουν ότι αυτό δεν είναι και τόσο τραγικό, μια και τα τελευταία 120 χρόνια μόνο 32 κύλησαν χωρίς τον ασφυκτικό έλεγχο του ξένου παράγοντα.

Έχουμε βέβαια και τον πρόεδρο του Eurogroup Γερούν Ντάισελμπλουμ, που στη διάρκεια ομιλίας του στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, δήλωσε: «Το πιο λυπηρό πράγμα σχετικά με την Ελλάδα είναι ότι υπάρχει πολύς πλούτος, αλλά είναι κρυμμένος ή έχει μεταφερθεί στο Λονδίνο». 

Ήδη, όπως γράφτηκε στην εφημερίδα Έθνος με τίτλο «Δυο Πρίνοι στο βυθό του Πατραϊκού» φαίνεται ότι μόνο το οικόπεδο του Πατραϊκού διαθέτει 200 εκατ. Βαρέλια, δηλαδή 350 εκατ. ευρώ δημόσια έσοδα κάθε χρόνο, για τα επόμενα 30 χρόνια. Εύχομαι να αντιλαμβάνεται ο Ελληνικός λαός τι θα συμβεί όταν βρεθούν τα τεράστια κοιτάσματα νότια της Κρήτης και στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κύπρου-Κρήτης. 

Ένα πράγμα που πρέπει να προστατέψει η κυβέρνηση της Ελλάδας είναι ο «νόμος Μανιάτη» για το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών, που πέρασε κόντρα στην τρόικα το 2013. Τα έσοδα αυτού του Ταμείου από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων δεν πρέπει να παραδοθούν ποτέ στο ΤΑΙΠΕΔ.

Η πολυπόθητη ανάπτυξη που οι πάντες συζητούν είναι λίγο πλασματική, γιατί λίγοι γνωρίζουν τον ορισμό της ανάπτυξης μια και συγχέουν τις λέξεις growth και development που μεταφράζονται και οι δυο στα ελληνικά ως ανάπτυξη. 

Η ανάπτυξη με την έννοια του development είναι αυτή που χρειάζεται η ελληνική οικονομία. Βασικά, το growth ,δηλ η μεγέθυνση, μετριέται από την αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) ενός κράτους. 

Από την άλλη πλευρά development σημαίνει αύξηση στο βιοτικό επίπεδο ενός λαού και ο πλούτος της ΑΟΖ μας μπορεί να παίξει ένα καθοριστικό ρόλο σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, όπως μας δείχνει το παράδειγμα της Νορβηγιας.