ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΑΛΗΘΕΙΑ ΖΟΥΜΕ;

 

Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι, με την εικονική πραγματικότητα, ο κόσμος αποπροσανατολίζεται πλήρως. Ζει σε άλλον κόσμο και δεν αντιλαμβάνεται την σκληρή, ανελέητη και ανάλγητη καθημερινή πραγματικότητα!

Αυτός και ο λόγος που δεν θα μπορεί να αντιδράσει σε ό,τι κι αν γίνεται γύρω του!.. Όλοι οι άνθρωποι θα γίνουμε ρομπότ και καλωδιωμένοι όπως θα είμαστε, θα πάψουμε πλέον να έχουμε ακόμη και συναισθήματα! 

Κινούμενα αγάλματα θα γίνουμε! Χωρίς ψυχή, χωρίς καρδιά, χωρίς αισθήματα!..  

Μοναδική λύση είναι η άμεση επιστροφή στις παραδοσιακές μας αξίες!.. 

Εκεί θα βρούμε τη λύτρωση!..

Εκεί που βρίσκεται η ανθρωπιά και ασφαλώς ο ίδιος ο άνθρωπος!...

Οχι!.. Δεν ξυπνήσαμε σήμερα το πρωί και κάποιο όνειρο μας έκανε να διερωτηθούμε αν ζούμε σε κάποιον άλλον κόσμο ή στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητας!..

Στον κόσμο τούτο τον σκληρό και τον απάνθρωπο ζούμε!..

Στον κόσμο της πρωτόγονης βαρβαρότητας (λέγε τζιχαντιστές) και της απίστευτης αναλγησίας κάποιων Ευρωπαίων ηγετών ή του ΔΝΤ, που έκαναν πειραματόζωο της Ελλάδα μόνον και μόνον για να διασωθούν οι ευρωπαϊκές και ιδίως οι γερμανικές τράπεζες!

Γιατί τα γράφουμε αυτά; Θα σας εξηγήσουμε: Ενθυμείσθε, ασφαλώς, τον κ. Αλέξη Τσίπρα όταν είχε επισκεφθεί εσχάτως την Κίνα και του έδωσαν να φορέσει μια συσκευή εικονικής πραγματικότητας.

Ήσαν τρισδιάστατα γυαλιά εικονικής πραγματικότητας στην εταιρεία τηλεπικοινωνιών ΖΤΕ. Πρόκειται για τα ΖΤΕ VR που είναι συμβατά με το Google Daydream την πλατφόρμα εικονικής πραγματικότητας της Google.

Και να θέλω να γράψω περισσότερα επ’ αυτού θα υπάρξει κάποια αδυναμία, δεδομένου ότι ο γράφων δεν είναι σαν τα σημερινά νέα παιδιά που «παίζουν» την τεχνολογία «στα πέντε δάχτυλα», όπως λέμε στα χωριά μας, εκείνα τα περήφανα Καλαβρυτοχώρια.

Ωστόσο, η ταπεινότητά μας παρακολουθεί και καταγράφει με μεγάλη προσοχή τα γεγονότα. Και τα παρακολουθεί με αγωνία, διότι θέλει να δει «πού βαδίζει αυτός ο κόσμος»!..

Πού πηγαίνει αυτός ο κόσμος μέσα στον οποίο ζούμε σήμερα!

Εικονική πραγματικότητα, σου λέει ο άλλος!..

Τι σημαίνει, όμως, εικονική πραγματικότητα;

Επειδή – όπως λέει και η «Βικιπαίδεια»- δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος και αυστηρός ορισμός για τον όρο Εικονική πραγματικότητα.

Ενώ ο ίδιος ο όρος είναι αντιφατικός και οδηγεί σε παρεξηγήσεις και σε πολύωρες φιλοσοφικές συζητήσεις, εμείς θα συγκρατήσουμε κάτι που λέει ένας σύγχρονος στοχαστής:

«Η Εικονική Πραγματικότητα, αποτελεί ένα όρο που έχει γίνει πρόσφατα γνωστός αλλά και από τους πλέον διαδεδομένους στο χώρο των υπολογιστών, ο οποίος μεταφέρει το χρήστη ή τους χρήστες, σε ένα συνθετικό, τεχνητό, εικονικό και φτιαγμένο από υπολογιστή περιβάλλον.» (M.Krueger, 1991)

Πιστεύω να καταλάβαμε σωστά: «σε ένα συνθετικό, τεχνητό, εικονικό και φτιαγμένο από υπολογιστή περιβάλλον». Αλλά γιατί δημιουργήθηκε αυτός ο ευρύτατα διαδεδομένος εικονικός χώρος;

Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι υποστηρίζουν ότι, με την εικονική πραγματικότητα, ο κόσμος αποπροσανατολίζεται πλήρως. Ζει σε άλλον κόσμο και δεν αντιλαμβάνεται την σκληρή, ανελέητη και ανάλγητη καθημερινή πραγματικότητα!

Κάτι που εξυπηρετεί εις το ακέραιο το παγκόσμιο σύστημα. Αυτός και ο λόγος όπου ο πολίτης δεν θα μπορεί να αντιδράσει σε ό,τι κι αν γίνεται γύρω του!

Όλοι οι άνθρωποι θα γίνουμε ρομπότ και καλωδιωμένοι όπως θα είμαστε, θα πάψουμε πλέον να έχουμε ακόμη και συναισθήματα! 

Κινούμενα αγάλματα θα γίνουμε!

Χωρίς ψυχή, χωρίς καρδιά, χωρίς αισθήματα!..

Θέλετε ένα παράδειγμα που το ζούμε πλέον όλοι μας σε κάθε κεντρικό δρόμο των πόλεων;

Διαβάζουμε: «Μεσάνυχτα Τετάρτης στο Μαρκόπουλο, στον κεντρικό δρόμο που οδηγεί στην Αττική Οδό. Αυτοκίνητο σταματημένο στη μέση του δρόμου με αλάρμ και δύο επιβάτες έξω από αυτό με τα κινητά στο χέρι.

Ο συγγραφέας και περιφερειακός σύμβουλος, Αντώνης Γάκης, περνάει από το σημείο και κόβει ταχύτητα για να δει μήπως έχει συμβεί κάτι και χρειάζονται βοήθεια.

Να έχουν χτυπήσει κάποιον άνθρωπο ή ζώο; Να έχουν πάθει μηχανική βλάβη; Και δεν έχουν μονάδες να τηλεφωνήσουν για βοήθεια; Σταματά λοιπόν δίπλα τους και... Και ναι!

Εν έτει 2016, παράτησαν στη μέση του δρόμου το αμάξι για να πιάσουν Πόκεμον. Πάλι καλά που έβαλαν και αλάρμ...Τι να πεις...».

Και κάποιος άλλος γράφει, εν μέσω άλλων, το εξής:

Όταν έπαιξα για πρώτη φορά το P.T. , το αγάπησα αλλά τρομοκρατήθηκα. Δεν μπορώ να φανταστώ το P.T. σε VR Headset καθώς θα προκαλούσε ανακοπή στους ανθρώπους, αφού ανησυχούσα μήπως πάθω κάτι εγώ ο ίδιος.

Πιστεύω θα πρέπει να ρυθμιστεί κατάλληλα αυτό το θέμα. Σκοπός μας δεν είναι να τρομοκρατήσουμε εξ' ολοκλήρου τους παίκτες. 

Προσπαθούμε να τους τρομάξουμε, να τους προσφέρουμε αυτή την αίσθηση του φόβου, όχι όμως να δώσουμε πολλά και αχρείαστα jump scares."

Τι έχει να πει, πλέον, ο καλόπιστος αναγνώστης; 

Τι έχει να πει πλέον η καλοπροαίρετη αναγνώστρια; 

Στο σημείο ακριβώς αυτό τίθεται το μεγάλο ερώτημα:

 «Ποια είναι η λύση του μεγάλου προβλήματος;».

--Μοναδική λύση είναι η άμεση επιστροφή στις παραδοσιακές μας αξίες!..

Εκεί θα βρούμε τη λύτρωση!..

Εκεί που βρίσκεται η ανθρωπιά και ασφαλώς ο ίδιος ο άνθρωπος!...