ΧΙΛΑΡΙ VS ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ISIS

 

Η Χίλαρι Κλίντον, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, περιτριγυριζόταν από στελέχη της αντιπολίτευσης στη Λιβύη, μετά την ανατροπή του Καντάφι.  Πόσα απ’ αυτά είναι σήμερα με την αλ-Νούσρα, την αλ-Κάιντα ή τον ISIS δεν είναι γνωστό.Οι ψηφοφόροι στις ΗΠΑ έχουν να επιλέξουν από δύο κακά το χειρότερο…

Αν διαβάζετε αμερικανικά κοινωνικά δίκτυα, θα δείτε να συναγωνίζονται -πολλά το ένα το άλλο- για το εάν ο Ντόναλντ Τραμπ με την προκλητική ρητορική του ευνοεί την ενδυνάμωση του ISIS (Ισλαμικού Χαλιφάτου), παρατηρεί το βρετανικό πολιτικό περιοδικό «Spectator». Αυτές οι αναρτήσεις έχουν πολλαπλά «Likes» ή «Share», πιθανότατα επειδή περιέχουν στοιχεία αλήθειας. Ο Τραμπ και ο ISIS τροφοδοτούν με τον τρόπο τους ο ένας τον άλλο. 

Ο Τραμπ αποτελεί παράδειγμα δυτικής παρακμής, ενώ το Ισλαμικό Χαλιφάτο επιδιώκει τη δυτική καταστροφή.  Ο πολιτικός όμως που έχει κάνει πολλά για να ενισχύσει την ανάπτυξη του ISIS δεν είναι ο Τραμπ, αλλά θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι η Χίλαρι. 

Σχεδόν σε κάθε στάδιο της πολιτικής της διαδρομής, η Χίλαρι κατόρθωσε κατά κάποιο τρόπο να δημιουργεί ή να τροφοδοτεί τις συνθήκες για την ενδυνάμωση του ISIS. Ρίχνοντας μια ματιά στις δραστηριότητές της πριν αναλάβει το Yπουργείο Εξωτερικών, βλέπουμε την Κλίντον να έχει υποστηρίξει τον πόλεμο στο Ιράκ και την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν.

Αργότερα, ως υπουργός Εξωτερικών, υποστήριξε τον διορισμό του Νουρί αλ-Μαλίκι ως πρωθυπουργού στο Ιράκ. Όπως έγραψε κι ο Ali Khedery στη «Washington Post», «αυτό και μόνο ενίσχυσε αποφασιστικά την εγκαθίδρυση ενός δεσποτικού καθεστώτος που οδήγησε σε αιματηρό εμφύλιο διχασμό. Κάτι που καταρράκωσε τα αμερικανικά συμφέροντα».

Ύστερα ήρθε ο εμφύλιος στη Λιβύη, με την Κλίντον να είναι υπέρμαχος της ΝΑΤΟϊκής επέμβασης για την ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι από την εξουσία. Επακόλουθο ήταν να δημιουργηθεί μια καταστροφική ατμόσφαιρα σήμερα σε μια διαλυμένη Λιβύη, κάτι που δεν θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως θριαμβευτική επιτυχία της Κλίντον, αλλά ως πλήρης αποτυχία.

Επισφράγιση της αδαούς πολιτικής της είναι η επίθεση εναντίον του αμερικανικού προξενείου στη Βεγγάζη και η δολοφονία του Αμερικανού πρέσβη, γεγονός που αποτέλεσε πλήγμα για την αμερικανική πολιτική στη Μέση Ανατολή. Βλέπουμε την κατάσταση που επικρατεί στη Λιβύη σήμερα, που κάθε άλλο μπορεί να ενθαρρύνει να συμβεί κάτι ανάλογο και στη Συρία. Δηλαδή το απόλυτο χάος…

Στο σημείο αυτό δεν ξεχνάμε τη δημόσια σαρκαστική δήλωσή της για τη δολοφονία του Καντάφι: «Hillary Clinton on Gaddafi: We came, we saw, he died» (Ήρθαμε, είδαμε κι εκείνος πέθανε).  Ύστερα ήρθε ο εμφύλιος της Συρίας, όπου η Χίλαρι έδειξε ότι μπορεί να το παίζει και «περιστερά», σε αντίθεση με την επικρατούσα αμερικανική πολιτική για την ενίσχυση της ανατροπής του Άσαντ.

Σε μήνυμά της με τίτλο «Απίστευτο» σχολίαζε τις αποκαλύψεις που έγιναν από τους προσωπικούς της λογαριασμούς emails, όσο ήταν υπουργός Εξωτερικών.  Ένα ηλεκτρονικό μήνυμά της προς τους συμβούλους της έγραφε σχολιάζοντας ανταπόκριση της «Der Zeitung» από τη Νέα Υόρκη: «Δημοσιεύσατε επιτέλους εκείνη τη φωτογραφία που βρίσκομαι στην αίθουσα με το Συμβούλιο Ασφάλειας -η μόνη γυναίκα και σοβαρά ενδεδυμένη για την περίσταση».

Παρόλο που το FBI αθώωσε τελικά την Κλίντον για την περιβόητη «μη πρέπουσα χρήση του υπουργικού της e-mail», το περιοδικό «The Atlantic» έγραφε στις 7 Ιουλίου: «Η Χίλαρι βγήκε από το τηγάνι και σιγοψήνεται στη φωτιά, μετά την ανακοίνωση από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ότι η υπόθεση δεν έχει κλείσει».

Η μεγάλη πλειονότητα των Αμερικανών πιστεύει πως η χώρα τους «δεν βρίσκεται στη σωστή κατεύθυνση», σύμφωνα με δημοσκόπηση του Associated Press από την GfK poll. Περίπου το 80% των Αμερικανών υποστηρίζει ότι δεν του αρέσει η παρούσα κατάσταση, ενώ δείχνει ελάχιστο ενθουσιασμό για τους υποψηφίους για την προεδρία. Μόλις το 22% λέει πως θα είναι υπερήφανο αν έχει πρόεδρο τον Τραμπ, ενώ το 27% δηλώνει το ίδιο για την Κλίντον.

Στις 16 Μαρτίου 2016 το WikiLeaks δημιούργησε ένα αρχείο, όπου βρίσκονται 30.322 emails με τα επισυναπτόμενά τους που έστειλε και έλαβε η Χίλαρι Κλίντον όσο ήταν υπουργός Εξωτερικών. Το υλικό, συνολικά 50.547 σελίδες, εστάλη από τις 30 Ιουνίου 2010 έως τις 12 Αυγούστου 2014. 

Από αυτά, τα 7.570 emails εστάλησαν από την ίδια. Πολλά είναι σε μορφή PDF. Δημοσιοποιούνται βάσει των αρχών της Freedom of Information Act των ΗΠΑ.