ΜΑΧΕΣ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΑΚΩΝ

Κ​​οντεύουν περίπου 40 χρόνια από τότε που η Ελλάδα έγινε πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ξεχνάμε μάλιστα ότι είναι από τα πιο παλιά μέλη, το δέκατο μέλος της τότε ΕΟΚ.

Κάνοντας μια αποτίμηση της 40ετίας, καταλαβαίνουμε γιατί ξεχνάμε την «αρχαιότητά» μας στην επετηρίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Γιατί η πορεία μας 40 χρόνια προς το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ήταν μάχη οπισθοφυλακών.

Στις επάλξεις των οπισθοφυλακών παραμένουν ακλόνητοι και απτόητοι οι Έλληνες συνδικαλιστές. Κάθε κομματικής απόχρωσης. Κάνοντας μια τυχαία επιλογή κορυφαίων συνδικάτων, ας δούμε γιατί αγωνίζονται αυτή την εποχή, τους τελευταίους 6 μήνες.

Το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής (ΣΕΤΗΠ) για την εταιρεία Vodafone, η Πανελλήνια Ναυτική Ομοσπονδία (ΠΝΟ) και η Πανελλήνια Ενωση Προσωπικού ΤΡΑΙΝΟΣΕ (ΠΕΠ - ΤΡΑΙ - ΝΟΣΕ), είναι πολυπληθείς οργανώσεις σε σημαντικούς τομείς της οικονομίας μας.

Πρωτοστατούν σε κινητοποιήσεις και απεργίες τα τελευταία χρόνια. Μόνιμες διεκδικήσεις –και αιώνια διαχρονικές– οι αυξήσεις, τα επιδόματα, τα συνδικαλιστικά προνόμια, η μείωση των ωρών εργασίας κ.λπ.

Θεμιτό; Ας το δεχτούμε, έστω και εν μέσω φοβερής οικονομικής κρίσης. Μη θεμιτό όμως, γιατί είναι μια λίστα διεκδικήσεων ίδια με αυτή που υπήρχε κατά τη 2η και 3η βιομηχανική επανάσταση, 30 - 40 χρόνια πριν. Και τώρα περιμένουμε την 4η... Κάπου οι συνδικαλιστές μας έχουν μείνει πολύ πίσω.

Δεν υπάρχει ούτε μια επίκαιρη διεκδίκηση που να αφορά τη μελλοντική εξέλιξη και θέση των εργαζομένων στις συγκεκριμένες επιχειρήσεις. Επιχειρήσεις σε τομείς που αναμένεται να επηρεασθούν καθοριστικά από την επελαύνουσα 4η βιομηχανική επανάσταση.

Σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες, τα συνδικάτα κάνουν ήδη ευσυνείδητες προσπάθειες εναρμόνισης με την ψηφιακή μεταμόρφωση της οικονομίας.

Σε κεντρικό ευρωπαϊκό επίπεδο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκπονήσει το πρόγραμμα «Industry 4.0» όπου παρουσιάζεται μια νέα οργάνωση της παραγωγικής διαδικασίας. 

Βασισμένη στην τεχνολογία και την αυτόματη επικοινωνία των συσκευών. Ενα νέο σύστημα οικονομικής ανάπτυξης, που αξιοποιεί την αυτοματοποίηση και την ανάπτυξη των νέων τεχνολογιών.

Οπως αναφέρεται στο «Industry 4.0»: «Δημιουργείται νέα λειτουργική και οργανωτική δομή που θα απαιτεί τη λήψη αποφάσεων, τον συντονισμό, τον έλεγχο και τη στήριξη των υπηρεσιών σε ένα πιο σύνθετο περιβάλλον. Απαιτείται επίσης συντονισμός μεταξύ έξυπνων και πραγματικών μηχανών και των εγκαταστάσεων».

Με λίγα λόγια, εργονομικά, θα επιδιώκεται η αξιοποίηση των δυνατοτήτων της αυτοματοποίησης και της ανάπτυξης των νέων τεχνολογιών. Νέα πόστα εργασίας θα δημιουργούνται, πολλές ειδικότητες θα καταργούνται.

Ενόψει αυτής της ραγδαίας αλλαγής στην οργάνωση της ψηφιοποιημένης αγοράς, τα συνδικάτα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους, ως ταγοί του κόσμου της εργασίας. 

Δεν μπορεί η ΣΕΤΗΠ (Vodafone) και η ΠΝΟ –ειδικά η ΕΝΕΔΕΠ στον τομέα των εμπορομεταφορών του προβλήτα ΙΙ και ΙΙΙ– να απεργούν με αιτήματα από τη 2η και 3η βιομηχανική επανάσταση. Οι συνδικαλιστές διεκδικούν από μείωση ωρών εργασίας μέχρι κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, των μνημονίων κ.λπ. Και ώς εδώ. 

Λέξη για διεύρυνση των γνώσεων και των δεξιοτήτων των εργαζομένων, την επιμόρφωση ή την επανεκπαίδευσή τους, όταν οι τομείς εργασίας τους είναι τομείς αιχμής της ψηφιακής τεχνολογίας.

Οταν χιλιάδες μελέτες υποδεικνύουν ότι οι επιχειρήσεις θα αναγκαστούν να επενδύσουν σε ψηφιακές υποδομές, με ψηφιακό εργατοδυναμικό, οι συνδικαλιστές μας κλείνουν τα μάτια στο δάσος και βλέπουν το δένδρο. Ευθέως τίθεται το ερώτημα σε όλα τα διεθνή forum: θέσεις εργασίας ή ρομπότ;

Στο πλαίσιο της 4ης βιομηχανικής εποχής, οδεύουμε σε ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και σε αύξηση της μερικής και εκ περιτροπής εργασίας. Αναδεικνύεται έτσι το μεγάλο πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης σε αυτή τη νέα εποχή του κόσμου της εργασίας.

Οι ζωηροί συνδικαλιστές μας, αν θέλουν να ηγούνται της ζωής των συναδέλφων τους, εξουσιάζοντας τη δουλειά τους, καλό θα είναι να ζητήσουν μέσω της ΓΣΕΕ και του ΣΕΒ μελέτη για τη διαμόρφωση της κοινωνικής ασφάλισης στους κλάδους που διαφαίνεται εργονομική αναδιάρθρωση. 

Δηλαδή, οι της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ας δουν τι προβλέψεις ψηφιακών αλλαγών θα έχουν οι μεταφορές, για να ορίσουν και την πορεία και τη μορφή της απασχόλησης και της κοινωνικής τους ασφάλισης στο μέλλον. 

Το ίδιο βέβαια ισχύει για όλους γενικώς τους εργαζομένους. Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η νέα τεχνολογία κινείται με ταχύτητα άπιαστη από τις αλλαγές στις ισχύουσες πολιτικές.

Ολοι οι εργαζόμενοι τιμούμε διεκδικήσεις που μας βελτιώνουν τις συνθήκες δουλειάς μας. Δεν τιμούμε, όμως, την απερισκεψία των υπερβολικών απαιτήσεων και τη σκόπιμη παράβλεψη των πραγματικών θεμάτων που έχει και θα έχει ο κόσμος της παραγωγικής εργασίας.

Καιρός είναι, τα συνδικάτα να αναλάβουν τις επίκαιρες υποχρεώσεις τους απέναντι στο μέλλον των εργαζομένων και της χώρας μας. Ας δώσουν και μια μάχη εμπροσθοφυλακής.