Τα
πριγκιπόπουλα: Οι αιμοχαρείς, μοιραίοι
«Ικαροι» της Μέσης Ανατολής
Κατέλαβαν θέσεις εξουσίας λόγω
κληρονομικού δικαιώματος και όσοι κατέπεσαν από αυτές, το έπαθαν γιατί έκαναν
κακό στο πιο μεγάλο τους προσόν: το όνομά τους.
Η δολοφονία του Σαουδάραβα
δημοσιογράφου, Τζαμάλ Κασόγκι, στην Κωνσταντινούπολη από πράκτορες που
πιστεύεται ότι είναι κοντά στον πρίγκιπα διάδοχο, Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν,
τοποθετεί και αυτόν στο αδίστακτο πάνθεον.
Πριν εκπλαγεί από την παγκόσμια
αγανάκτηση που προκάλεσε η δολοφονία Κασόγκι, ο πρίγκηπας Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν.
Είχε ήδη ερωτηθεί πολλές φορές για τον αιματηρό, καταστροφικό πόλεμο της
Υεμένης, τη φυλάκισή άλλων Σαουδαράβων πριγκιπόπουλων και υπουργών στο Ritz
Carlton και την παρέμβασή του στην πολιτική ζωή του Λιβάνου, απαγάγοντας τον
πρωθυπουργό της χώρας.
Πολλοί απόγονοι πανίσχυρων ανθρώπων
πίστεψαν παραπάνω απ′ ότι έπρεπε στην παντοδυναμία τους και ως άλλοι Ίκαροι
πλησίασαν τόσο κοντά στον ήλιο που τους κάηκαν τα φτερά.
Η βίαιη δυναμική των απογόνων δεν
είναι πρωτάκουστη για τη Μέση Ανατολή. Οι βάναυσες ενέργειες των γιων
αρκετών δικτατόρων της Μέσης Ανατολής, που αφήνουν το δικό τους, αιματηρό
στίγμα στις χώρες τους δεν είναι λίγες την τελευταία εικοσαετία.
Ο Τζέρεμι Σούρι, καθηγητής ιστορίας
στο Πανεπιστήμιο του Τέξας, εξηγεί ότι η κληρονομική διαδοχή είναι συχνή στα
αυταρχικά κράτη, αλλά είναι πιο πιθανό να είναι βίαια στη Μέση Ανατολή.
Αυτό
οφείλεται στο γεγονός ότι ο έντονος «περιφερειακός» ανταγωνισμός και οι
φθίνουσες προοπτικές της εκάστοτε χώρας οδήγησαν τους ηγέτες στην παράνοια και
η διεθνής κοινότητα επέλεξε να κοιτάει από την άλλη πλευρά. «Είναι υπερβολικά
βίαιοι ... χρησιμοποιούν όλα τα μέσα για να στηρίξουν την εξουσία τους»
προσθέτει ο καθηγητής.
Ας δούμε τις χαρακτηριστικές
περιπτώσεις
από το Ιράκ, τη Συρία, τη Λιβύη και την Αίγυπτο.
Ουντάι και Κουσάι Χουσείν
Λίγο πριν την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ
το 2003, ο τότε πρόεδρος Τζορτζ Μπους έδωσε στον Σαντάμ Χουσεΐν και στους γιους
του διορία 48 ωρών για να εγκαταλείψουν τη χώρα. Δεν το έκαναν.
Τέσσερις μήνες μετά, οι δύο γιοι του
Σαντάμ έπεσαν νεκροί από αμερικανικά πυρά στη Μοσούλη. Είχε προηγηθεί μια
εξάωρη μάχη με επίκεντρο την έπαυλη ενόςεπιχειρηματία, ο οποίος διατηρούσε
στενές σχέσεις με την οικογένεια Χουσεΐν –αλλά κατέδωσε στη συνέχεια τους γιους
του.
Οι εικόνες με τα ματωμένα πτώματά τους μεταδόθηκαν σε όλο τον κόσμο. Ο
πατέρας τους συνελήφθη ζωντανός και στη κρεμάστηκε τρία χρόνια αργότερα. Πριν
συμβούν όλα αυτά, ο Ουντάι ήταν γνωστός για τις βίαιες, μανιακές και
ανισόρροπες τάσεις του.
Οι ιστορίες βασανιστηρίων στις οποίες υπέβαλε τα θύματά
του και άλλες ιστορίες σκληρότητας στις οποίες πρωταγωνιστούσε, είχαν πάρει
μορφή θρύλου μεταξύ των Ιρακινών.
Ο Ουντάι είχε γρονθοκοπήσει μέχρι
θανάτου τον αγαπημένο σωματοφύλακα του πατέρα του, είχε κατηγορηθεί για πολλούς
βιασμούς και είχε επιζήσει μιας απόπειρας δολοφονίας που του άφησε κουσούρι στο
πόδι. Ο πιο ήσυχος, Κουσάι, θεωρούνταν ότι ήταν η προτίμηση του Σαντάμ στη
διαδοχή του.
Οι γιοί του
Άσαντ
Οφθαλμίατρος, σπουδασμένος στη Δύση, ο
Μπασάρ αλ-Ασαντ ποτέ δεν ήταν επιλογή του πατέρα του, Χαφέθ αλ-Άσαντ να
αναλάβει την τύχη της Συρίας.
Ο μεγαλύτερος γιος, ο Μπάσελ, είχε καλύτερες
προδιαγραφές για το ρόλο, με στρατιωτική καριέρα και έλεγχο του κόμματος του
πατέρα του, όμως πέθανε σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα το 1994.
Όταν πέθανε ο Χαφέθ το 2000, μετά από
29 χρόνια στην εξουσία της Συρίας, ο Μπασάρ ανέλαβε τη θέση του, με τη Δύση να
πιστεύει αρχικά ότι θα τους είναι ένας χρήσιμος σύμμαχος στην περιοχή.
Όλα αυτά
άλλαξαν με τον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε λίγα χρόνια μετά και
τις σφαγές και τους εκτοπισμούς που τον συνόδευαν...
Ο Ασάντ, όσον αφορά τη Δύση
και μερικά αραβικά κράτη, ήταν ο κύριος ένοχος για όσα έγιναν. Τώρα, με τον
εμφύλιο πόλεμο στην τελική του φάση, ο Άσαντ φαίνεται ότι έχει γλιτώσει τα
χειτότερα.
Σαΐφ αλ-Ισλάμ (Καντάφι)
Ο Μουαμάρ Καντάφι είχε τα ηνία της
Λιβύης για περισσότερο από τρεις δεκαετίες. Ο γιος του και ο κληρονόμος του,
Σαΐφ αλ-Ισλάμ, ήρθε αντιμέτωπος με κατηγορίες για εγκλήματα κατά της
ανθρωπότητας για το ρόλο του στην καταστολή της εξέγερσης.
Στις σκληρές εικόνες
που είδε σε ζωντανή αναμετάδοση ολόκληρος ο πλανήτης το 2011, ο Καντάφι
αιχμαλωτίστηκε από αντάρτες, οι οποίοι θέλησαν να τον ταπεινώσουν. Και το
έκαναν, παρουσιάζοντάς του ακόμα και τα κομμένα δάχτυλα του γιου του.
Το (μη
αναγνωρισμένο) κοινοβούλιο της Λιβύης έδωσε αμνηστία στον γιο του Μουαμάρ και
απελευθερώθηκε τον Ιούνιο του 2017. Από τότε δεν έχει δώσει σημεία ζωής. Αλλά
δεν μπορεί να αποκλειστεί η επιστροφή του στην εξουσία με κάποια μορφή, σε ένα βίαια
διαιρεμένο έθνος.
Οι γιοι του
Μουμπάρακ
Με την ευλογία του Χόσνι Μουμπάρακ, οι
γιοι του, Γκαμάλ και Αλάα, λεηλάτησαν την Αίγυπτο κατά τη διάρκεια της
δεκαετίας κυριαρχίας του πατέρα τους. Ο Γκαμάλ ήταν ο πρωτότοκος, αλλά ποτέ δεν
θεωρήθηκε ως αξιόπιστο άτομο, πέρα από τον κύκλο του πατέρα του.
Οι αδελφοί
Μουπάρακ, μαζί με τον πατέρα τους, φυλακίστηκαν για πρώτη φορά δύο μήνες μετά
τη λαϊκή εξέγερση που ανάγκασε τον Χόσνι Μουμπάρακ να παραιτηθεί τον Φεβρουάριο
του 2011 μετά από 29 χρόνια στην εξουσία.
Οι τρεις τους, καταδικάστηκαν
αργότερα σε τρία χρόνια φυλάκιση για την υπεξαίρεση κονδυλίων που προορίζονταν
για τη συντήρηση της προεδρικής κατοικίας. Οι γιοι απελευθερώθηκαν το 2015 για
επίσημο χρόνο, ενώ ο πατέρας τους βγήκε από τη φυλακή πέρυσι.
Μετά την
αποφυλάκισή τους, οι αδελφοί Μουμπάρακ εμφανίζονται συχνά δημοσίως,
τυχαίνουν συχνά θερμής υποδοχής, αλλά συγκεντρώνουν και τη δυσαρέσκεια των
ισχυρών υποστηρικτών του Προέδρου αλ Σίσι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου