ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΟΙ ΑΛΥΤΡΩΤΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ

Όσοι ασχολούνται με τις ελληνοαλβανικές σχέσεις διαπιστώνουν με λύπη ότι, από την αλβανική πλευρά, διακηρύσσονται πάντοτε οι ίδιες ανιστόρητες, εθνικιστικές και αλυτρωτικές θέσεις.

Και τούτο ανεξαρτήτως του φορέα άσκησης της εξουσίας στη γειτονική χώρα ή του ιδεολογικού προσανατολισμού της εκάστοτε ηγεσίας της.

Τις τελευταίες ημέρες σκέφτηκα να ξαναδιαβάσω το βιβλίο του Ενβέρ Χότζα “Δύο φίλοι λαοί”. Η μελέτη του επιβεβαίωσε τις ανησυχίες μου. Συγκεκριμένα:

1).Στις 8 Νοεμβρίου 1941 η Κεντρική Επιτροπή του Κομμουνιστικού Κόμματος Αλβανίας κυκλοφόρησε την πρώτη έκκλησή της προς τον αλβανικό λαό, γραμμένη από τα χέρια του Ενβέρ Χότζα, ο οποίος αναλύοντάς την αναφέρεται στην ύπαρξη μακεδονικής εθνικής οντότητας.

Για να συμπληρώσει: «…οι λαοί των Βαλκανίων… Μαυροβούνιοι, Σέρβοι, Κροάτες, Μακεδόνες, Έλληνες… διεξάγουν δυνατό αγώνα για την εθνική απελευθέρωση…».

Δεν είναι, λοιπόν, καθόλου παράξενο που η σημερινή Αλβανία ήταν από τις πρώτες χώρες που την αναγνώρισαν με το όνομα “Δημοκρατία της Μακεδονίας”.

2) Σχετικώς με τους μουσουλμάνους Τσάμηδες της Θεσπρωτίας ο Ενβέρ Χότζα αναφέρεται τέσσερις φορές στο σχετικό βιβλίο (28-11-1944, 16-4-1946, 21-8-1946 και 3-10-1948).

Σε όλες τις περιπτώσεις δεν γίνεται μνεία στην απόλυτη συνεργασία τους με τις φασιστικές ιταλικές και ναζιστικές γερμανικές δυνάμεις κατοχής.

Αντιθέτως, ο Ενβέρ Χότζα σε ανοιχτές ομιλίες του στα Τίρανα και στο Αργυρόκαστρο, στο 2ο Συνέδριο της Αλβανικής Αντιφασιστικής Νεολαίας και στη Διάσκεψη Ειρήνης των Παρισίων υποστηρίζει ότι:

Οι Έλληνες τους τρομοκράτησαν, άρπαξαν και καταλήστευσαν τον πλούτο τους, βασάνισαν και σφαγίασαν κατά κτηνώδη τρόπο άνδρες, γυναίκες, παιδιά και γέροντες. Κι ακόμη ότι οι Έλληνες έκαψαν χωριά τους, σκότωσαν παρτιζάνους και πολλά άλλα.

Ο Ενβέρ Χότζα ξέχασε να μνημονεύσει το γεγονός ότι δικοί του άνθρωποι κρέμασαν τον Μαζάρ Ντίνο (στρατιωτικό ηγέτη των μουσουλμάνων Τσάμηδων της Θεσπρωτίας) στον πλάτανο του Δελβίνου, κρεμάζοντας στο λαιμό του πλακάτ που έγραφε: “έτσι πεθαίνουν οι προδότες”.

3).Ο Ενβέρ Χότζα μιλώντας σε ανοιχτή συγκέντρωση στο Αργυρόκαστρο (3-10-1947) και συνομιλώντας με τον αντιπρόσωπο της Ελλάδας στον Ο.Η.Ε. Δημήτρη Μπίτσιο (8-1-1971) υποστηρίζει την ύπαρξη «μικρής ελληνικής μειονότητας που ζει στο Αργυρόκαστρο».

Πουθενά δεν κάνει λόγο για ελληνική μειονότητα στην Κορυτσά και στη Χειμάρρα. Αντιθέτως, στις 14-11-1961 καταγγέλει το Νικήτα Χρουτσώφ, ο οποίος συνομιλώντας στη Μόσχα με το Σοφοκλή Βενιζέλο υποστήριξε ότι:

«Είχα δει στην Κορυτσά πως δούλευαν αδελφωμένοι Έλληνες και Αλβανοί» θέτοντας, ουσιαστικώς, ύπαρξη ελληνικής μειονότητας στη συγκεκριμένη περιοχή.

Είναι δε γνωστό ότι το καθεστώς Ενβέρ Χότζα είχε αφαιρέσει το status της εθνικής μειονότητας από τη Χειμάρρα το Δεκέμβριο του 1945 μετά την άρνηση των Χειμαρριωτών να συμμετάσχουν στο δημοψήφισμα για την αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος στην Αλβανία.

4).Ο Ενβέρ Χότζα όταν μιλάει για το γένος των Μολοσσών, από όπου κατάγονταν και ο Βασιλεύς Πύρρος, τους ονομάζει “Ιλλυρική φυλή της Ηπείρου” (2-9-1969) ή ότι πρόκειται για φυλή που “δεν είναι ίδια με τους Έλληνες” (3-11-1969). Αυτό δεν το υποστηρίζει κανείς επιστήμονας σε όλο τον κόσμο.

5).Ο Ενβέρ Χότζα, μιλώντας σε ανοιχτή συγκέντρωση στο Αργυρόκαστρο (14-11-1961), αναφέρεται, χωρίς να το τεκμηριώνει ιστορικά, ότι την περίοδο της Αυτονόμου Πολιτείας της Ηπείρου οι άνθρωποι του Ελευθερίου Βενιζέλου και Ζωγράφου «έκαψαν και κατεδάφισαν αλβανικά χωριά, έσφαξαν γέροντες και γυναικόπαιδα…».

6).Σε σύσκεψη στο Γραφείο της Κομματικής Επιτροπής της Επαρχίας Σαραντιού (17-11-1961) ο Ενβέρ Χότζα υποστήριξε ότι: «…στον καιρό της Ελληνικής κατοχής της Νότιας Αλβανίας το 1940…».

Ο αντιφασιστικός αγώνας του Ελληνικού Στρατού το 1940-41 εναντίον των ιταλικών δυνάμεων ονομάζεται “Ελληνική κατοχή”. Πρωτοφανές ως αντίληψη! Αλλά έτσι δικαιολογούνται οι φυλακίσεις και σφαγές Ελλήνων και Αλβανών πατριωτών από τις δυνάμεις του καθεστώτος Ενβέρ Χότζα με το αιτιολογικό ότι συνεργάστηκαν με τον Ελληνικό Στρατό στην Αλβανία.

Έτσι, ερμηνεύεται και το γεγονός ότι για 78 χρόνια η αλβανική ηγεσία αρνούνταν την ίδρυση στρατιωτικών κοιμητηρίων για τους Έλληνες πεσόντες στην Αλβανία στο Έπος του 1940.

7).Τέλος, σχολιάζοντας ο Ενβέρ Χότζα τις προτάσεις της Ελληνικής πλευράς (23-2-1977) για την ανάπτυξη των σχέσεων των δύο χωρών σημειώνει:

«Όσον αφορά τα συνοριακά προβλήματα εμείς πρέπει να ζητήσουμε από τους Έλληνες, πρώτο, να διακανονίσουμε τα ορόσημα και, δεύτερο, αυτοί να ακυρώσουν το νόμο τους σχετικά με την εμπόλεμη κατάσταση με την Αλβανία».

Και τα δύο αυτά ζητήματα φαίνεται ότι περιέχονται στη διαμορφωθείσα συμφωνία μεταξύ Ελλάδας – Αλβανίας, αν πιστέψουμε διαρροές στον τύπο ή δηλώσεις επίσημων παραγόντων.

Αυτά προς γνώση και συμμόρφωση. Γιατί θα τα βρούμε μπροστά μας… Ενδεχομένως πολύ σύντομα.