Η προσβολή είναι βαριά για όλον τον Χριστιανισμό. Για όλη την πολιτισμένη ανθρωπότητα. Το μέγεθος της προσβολής ξεπερνά κατά πολύ τα όρια του Ελληνισμού.Περιμένω να δω πώς θα αντιδράσουν τα Πατριαρχεία, η Ουνέσκο, η ΕΕ, η Ρωσία. Βέβαια, όλους αυτούς αποδεδειγμένα ο Ερντογάν τους έχει γραμμένους «εις τα παλαιότερα των υποδημάτων του».
Είναι λογικό να υπάρξει αγανάκτηση στην συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων πολιτών. Ακούω και διαβάζω για αντίμετρα, όπως να σταματήσουν οι Έλληνες τα ταξίδια στην Τουρκία. Σιγά τα ωά. Πόσοι Έλληνες την επισκέπτονται ετησίως;Δεκαπλάσιοι μουσουλμάνοι θα την επισκέπτονται για να προσευχηθούν στο μεγάλο τζαμί της Αγίας Σοφίας. Ο Ερντογάν θέλει να κάνει την Κωνσταντινούπολη την δεύτερη Μέκκα.
Η απόφαση
του αυτή να μετατρέψει το σύμβολο της χριστιανοσύνης σε τζαμί είναι καλά
ζυγισμένη σε όλα τα επίπεδα. Στο ιδεολογικό-συμβολικό, στο πολιτικό, στο
οικονομικό. Είναι μια απόφαση ισχύος, ενταγμένη στην στρατηγική του
νεοοθωμανικού οράματος. Είναι μια πρόκληση κυρίως προς την Αίγυπτο, όπου
υπάρχει το κίνημα των «Αδερφών Μουσουλμάνων», αλλά και προς την Σ. Αραβία.
Ο Ερντογάν
ξεδιπλώνει όλα τα χαρτιά του. Παίζει το στρατιωτικό σε τρία μέτωπα -Β. Ιράκ,
Συρία, Λιβύη- παίζει το πολιτικό με την αίσθηση που θέλει να δημιουργήσει πως η
Τουρκία είναι ένας παγκόσμιος παίκτης, και τώρα παίζει και το
συμβολικό-θρησκευτικό θέλοντας εμπράκτως να γίνει ο ηγέτης του σουνιτικού
κόσμου.Η κίνηση του να σπάσει μια παράδοση που κρατούσε από το 1934 και την
είχαν σεβαστεί όλες οι τουρκικές κυβερνήσεις, φανερώνει πως έχει πλέον διαβεί
ανεπιστρεπτί τον Ρουβίκωνα.
Μπορεί ο
πολιτισμένος κόσμος να τον συνετίσει; Μπορεί η ορθόδοξη Ρωσία να τον υποχρεώσει
να ανακαλέσει το χθεσινό διάταγμα; Νομίζω πως όχι. Ο Ερντογάν πριν πάρει την
συγκεκριμένη απόφαση υπολόγισε καλά τα συν και τα πλην και προχώρησε. Άλλωστε,
την χρειαζόταν μετά το πρόσφατο πλήγμα που υπέστη η τουρκικός στρατός στην
Λιβύη.Γνωρίζει πως θα υπάρξουν διεθνείς αντιδράσεις που με την πάροδο του
χρόνου όμως θα ξεφτίσουν. Τίποτα το ουσιαστικό. Και η Ελληνική κυβέρνηση τι
κάνει;
Αναμφίβολα
το ζήτημα την ξεπερνά. Δεν έχει λόγο να το μετατρέψει σε Ελληνοτουρκική
διαφορά. Είναι κάτι που αφορά όλο τον χριστιανικό κόσμο, όλο τον πολιτισμένο
κόσμο που σέβεται την ιστορική κληρονομιά. Από την μια μεριά είναι η Τουρκία
και από την άλλη όχι η Ελλάδα, αλλά η παγκόσμια κοινότητα. Αυτή η
προσβλητική-επιθετική κίνηση του Ερντογάν φανερώνει πως οποιοσδήποτε διάλογος
μαζί του είναι μάταιος, αν δεν διεξαχθεί υπό τους δικούς του όρους.
Ας το συνειδητοποιήσουμε για μια ακόμα φορά. Οι ηγεμονικές βλέψεις του Τούρκου προέδρου δεν αντιμετωπίζονται με εκκλήσεις ή με επικλήσεις γενικών αρχών τις οποίες περιφρονεί.Οι συμμαχίες και η αποτροπή είναι η μόνη απάντηση στις προκλήσεις. Στους σχεδιασμούς του Ερντογάν εμείς αντιπαρατάσσουμε την σοβαρότητα και την αποφασιστικότητα. Μπορούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου