ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΦΟΙΝΙΚΕΣ

 

Μαθαίνεις ότι στον Δήμο Αθηναίων λειτουργεί εδώ και κάτι χρόνια μια «Εταιρεία Ανάπτυξης και Τουριστικής Προβολής Αθηνών». Ωραία λες. Φαντάζεσαι διάφορους σκυμμένους πάνω σε χάρτες, σχέδια και αριθμούς να υπολογίζουν, να ζωγραφίζουν φοίνικες, ζαρντινιέρες και ποδηλατάκια. Πρόεδρος του Δ.Σ. είναι η δημοτική σύμβουλος κ. Μελίνα Δασκαλάκη.

Μαθαίνεις ότι στον ίδιο δήμο λειτουργεί και ένα «Συμβούλιο Ενταξης Μεταναστών». Την «ένταξη» τη μεταφράζεις σε στέγαση ή χωροθέτηση ομάδων μεταναστών αλλά δεν έχει και τόση σημασία. Ωσπου μαθαίνεις ότι πρόεδρος του Συμβουλίου Ενταξης Μεταναστών είναι η δημοτική σύμβουλος κ. Μελίνα Δασκαλάκη. Οταν μάλιστα βεβαιώνεσαι πως δεν πρόκειται για συνωνυμία, το μυαλό σου αρχίζει να παίρνει στροφές για να προσπαθήσεις να καταλάβεις ποία η σχέση τουριστικής ανάπτυξης και ένταξης μεταναστών.

Υπάρχει βέβαια και η υπόθεση ότι στη χώρα λειτουργούν τόσο πολλά Δ.Σ., που δύσκολα πια βρίσκεις προέδρους, οπότε αναγκάζεσαι να χρησιμοποιείς τους ίδιους ακόμη και σε οργανισμούς που, εκ πρώτης όψεως τουλάχιστον, έχουν στόχους μάλλον αντικρουόμενους, αν όχι ασυμβίβαστους.

Είσαι όμως αφελής αγαπητέ. Διότι δεν αντιλαμβάνεσαι ότι πρόκειται για κυκλωτική κίνηση, για δαιμόνιο τέχνασμα. Στην πραγματικότητα η στέγαση των μεταναστών στο κέντρο της πόλης είναι τμήμα της τουριστικής της προβολής.

Στο κάτω κάτω τι άλλο μπορεί να ελκύσει έναν τουρίστα στην πόλη εκτός από τους φοίνικες και τα γκέτο των μεταναστών που έχουν δημιουργήσει τα προγράμματα στέγασής του, το «Εστία» και το «Ηλιος»; Το βλέπεις στις διαδηλώσεις των «αλληλέγγυων» στις οποίες συμμετέχουν και πολλοί Ισπανοί, Γερμανοί και Γάλλοι.

Στην πραγματικότητα οι κάτοικοι που αντιδρούν στην εγκατάσταση μεταναστών στην περιοχή τους, ανήκουν σε όσους συμπολίτες μας δεν επιθυμούν την τουριστική ανάπτυξη της Αθήνας. Θα τολμούσα να προτείνω ότι δεν χρειάζονται καν δύο οργανισμοί και δύο Δ.Σ. Ενας φτάνει, αφού οι δύο δραστηριότητες συμβαδίζουν και η μία ενισχύει την άλλη.Ακουσα ότι γίνονται προσπάθειες οι μετανάστες να προωθηθούν από τη Βικτώρια και το Πεδίον του Αρεως σε χώρο στον Ελαιώνα. Εκεί θα μείνουν ώσπου να βρεθούν διαμερίσματα για να φιλοξενηθούν. 

Εχει πλέον ενταχθεί ο ταλαίπωρος που ξεκίνησε απ’ το Αφγανιστάν, πέρασε κάνα δύο χρόνια σ’ ένα στρατόπεδο στην Τουρκία, είδε για πρώτη φορά θάλασσα στη ζωή του, έμεινε κάνα δυο χρόνια στη Μόρια, μια-δυο νύχτες στην πλατεία Βικτωρίας, πήγε στον Ελαιώνα κι από κει βρέθηκε σ’ ένα διαμέρισμα του κέντρου.Αν μάλιστα αναπτυχθεί η Αθήνα και τουριστικά, μπορεί να βρει και καμιά δουλειά. Οπότε σηκώνεις τα χέρια και αναρωτιέσαι πώς είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις πόσο απλά είναι τα πράγματα.