ΟΙ ΔΟΞΑΣΙΕΣ ΤΗΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ

 

Ο τρόπος με τον οποίον αντέδρασε ο ΣΥΡΙΖΑ στο σχέδιο των προτάσεων Πισσαρίδη ήρθε να αποδείξει για άλλη μία φορά πόσο επιμένει να είναι παραδομένος στις δοξασίες του. Τα κορυφαία στελέχη του αναλώθηκαν σε ένα σκληρό ανταγωνισμό για το ποιος θα καταγγείλει περισσότερες φορές τις προτάσεις της επιτροπής ως «σχέδια Πινοσέτ» και «νέο μνημόνιο».

Κριτική-συνθήματα, που παραπέμπουν ευθέως στη ρητορική που χρησιμοποίησε η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ κατά την πρώτη μνημονιακή περίοδο. Και με προφανή στόχο να καταφέρει η Κουμουνδούρου να προσεταιρισθεί τα κοινωνικά στρώματα που δυσαρεστήθηκαν και απομακρύνθηκαν από το κόμμα κατά τη δική του μνημονιακή περίοδο διακυβέρνησης. Ευελπιστώντας ότι όπως την περίοδο 2012-2014 επιτεύχθηκε η εκτόξευση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, έτσι και σήμερα θα επιτευχθεί η επανάκαμψη των δημοσκοπικών, κατ’ αρχήν, επιδόσεών του.

Οσοι πιστεύουν ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατόν δεν παραβλέπουν απλώς το γεγονός ότι το τότε δεν είναι το ίδιο με το σήμερα, ότι το 2020 δεν είναι 2014. Παραβλέπουν, επίσης, ότι μεσολάβησε η εκλογική αναμέτρηση του 2019, στην οποία στη ρητορική και στην όλη πολεμική του ΣΥΡΙΖΑ κατά του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας κυριαρχούσαν και πάλι οι καταγγελίες περί «σχεδίων Πινοσέτ» που έρχονται να εμφανιστούν. Τα αποτελέσματα γνωστά, αλλά αυτό δεν φαίνεται να επηρεάζει την επιλογή της ηγεσίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης να δοκιμάσει για άλλη μία φορά αναποτελεσματικά, όπως αποδείχθηκε, κόλπα.

Η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης εμφανίζεται να επιλέγει συνειδητά να συνεχίσει να επιτίθεται σε ένα δικής της επινόησης καλούπι του μεγάλου αντιπάλου της, παραβλέποντας, κατ’ αυτόν τον τρόπο, ότι το σημερινό, που δεν είναι ίδιο με το παλαιότερο, είναι ακριβώς αυτός ο αντίπαλός της. Ο πρωθυπουργός από το 2019, οπότε εξελέγη, έως σήμερα έχει δείξει ιδιαίτερη ευελιξία και προσαρμοστικότητα στην πολιτική του· και αυτό ίσως είναι ένα από τα μεγαλύτερα ατού του.

Αντιθέτως, ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει πεισματικά και περήφανα αναλλοίωτος. Ολο και περισσότερο περιχαρακώνεται στην ατζέντα του 3% του παρελθόντος του. Ναρκοθετώντας με αυτόν τον τρόπο την όποια προσπάθειά του να προσεταιριστεί το Κέντρο. Ελπίζοντας απλώς ότι το πράγματι σκληρό φθινόπωρο που έρχεται και ο χειμώνας που θα ακολουθήσει θα λειτουργήσουν για λογαριασμό του, κάνοντας τη δουλειά που δεν έκανε ο ίδιος.