ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΙΑΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ...

 

Η συμφωνία Ελλάδος και Αιγύπτου για μερική οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών των δύο χωρών αποτελεί επί της ουσίας μια κοινή πολιτική αντίδραση των δύο χωρών έναντι της Τουρκίας, η συμπεριφορά της οποίας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου έχει βαθύτατα ενοχλήσει τόσο την Αθήνα όσο και το Κάιρο.

Εχουμε εν ολίγοις μία «απάντηση» των κυβερνήσεων Ελλάδος και Αιγύπτου στην τουρκολυβική συμφωνία, την οποία πιστεύουν ότι ακυρώνουν. Εκ των πραγμάτων συνεπώς περνάμε σε άλλο επίπεδο, που δεν είναι άλλο από την αυξημένη στρατιωτικοποίηση της περιοχής.

Διόλου παράδοξο ότι, πέραν της οξύτατης αντιδράσεως του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, η Αγκυρα εξέδωσε NAVTEX, με την οποία γνωστοποιείται η διεξαγωγή ασκήσεων με πραγματικά πυρά στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελλορίζου για αύριο και μεθαύριο.

Είναι ενδιαφέρον ότι η δεσμευθείσα περιοχή κείται εκτός των ορίων της συμφωνίας Αθηνών - Καΐρου, και ως εκ τούτου η τουρκική πίεση ασκείται αποκλειστικά στην ελληνική πλευρά. Μια παράπλευρη επίπτωση των τελευταίων εξελίξεων ήταν η ακύρωση της πρωτοβουλίας της Γερμανίδας καγκελαρίου Αγκελα Μέρκελ για μια επαναπροσέγγιση Ελλάδος και Τουρκίας.

Η Αγκυρα αποχώρησε από τις διερευνητικές επαφές και φυσικά θα επιρρίψει τις ευθύνες στην Ελλάδα. Είναι άγνωστο τι αποτύπωμα θα αφήσει στην κ. Μέρκελ η νέα αυτή εξέλιξη. Θα το διαπιστώσουμε ενδεχομένως από την πορεία άλλων θεμάτων εντός της Ε.Ε.

Μια επιτυχία ενίοτε δημιουργεί περιπλοκές. Αλλά γι’ αυτό δεν πρέπει να κατηγορηθεί ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ο οποίος αξιοποίησε στον μέγιστο βαθμό μια κλιμακούμενη αντιπαράθεση της Τουρκίας με την Αίγυπτο, ώστε να επιτύχει μια συμφωνία που εδώ και μία 15ετία επεδίωκε η Ελλάς.

Ούτως ή άλλως, η πρωτοβουλία της κ. Μέρκελ δεν επρόκειτο να καρποφορήσει. Η διαπραγματευτική αφετηρία Ελλάδος και Τουρκίας, όπως διατυπώθηκε επισήμως από τα δύο μέρη, ήταν αγεφύρωτη.Αλλά και στην περίπτωση της Κύπρου η πρωτοβουλία της κ. Μέρκελ υπήρξε ατελέσφορη. Είναι άλλο πράγμα η επανενεργοποίηση διαύλου επικοινωνίας Ελλάδος και Τουρκίας, γενικώς και αορίστως, και άλλο η επανέναρξη διακοινοτικών συνομιλιών για την επανένωση της νήσου.

Ούτε υπήρχε περίπτωση Κύπριος πρόεδρος να δεχθεί διακοπή των ερευνών καθώς και συμφωνία με τους Τουρκοκυπρίους για την εξ ημισείας κατανομή των εσόδων από την αξιοποίηση των ενεργειακών αποθεμάτων – όπως απαιτεί η Αγκυρα.

Εχουμε εν ολίγοις επανέλθει επί τα αυτά, με πρόβλεψη την περαιτέρω αύξηση της εντάσεως τόσο στο Αιγαίο όσο και στην Κύπρο. Το θέμα είναι εάν η κρίση λάβει διαστάσεις ανεξέλεγκτες ή οδηγήσει τελικώς σε μια συνολική παραπομπή της ενεργειακής περιπλοκής της Ανατολικής Μεσογείου σε διεθνή διαιτησία. Απέχουμε όμως πολύ ακόμη από αυτό. Προς το παρόν, αναμένουμε το μέγεθος της κρίσεως.