ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ-ΤΑΡΑΞΙΑ ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΘΗΚΟΛΟΓΗΣΗ

Ο διάλογος είναι «ρουτίνα της εξωτερικής πολιτικής. Αλλά σήμερα μας εμφανίζουν ως «αθώο διάλογο», κάτι εντελώς διαφορετικό: Να συρθούμε σε διαπραγματεύσεις παραχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων (δικών μας), υπό καθεστώς αλλεπάλληλων εκβιασμών (της Τουρκίας)! Ομως, καμία χώρα δεν συζητάει με «πειρατές»!

Αν το κάνει, μεταξύ άλλων, χάνει και συμμάχους πλέον: Δηλαδή χάνει τη στήριξη άλλων χωρών, που έχουν αποφασίσει –κι αυτές– να αντισταθούν σε παρόμοιους εκβιασμούς, από τον ίδιο «πειρατή»...Κάποιοι υποστηρίζουν πως είναι προτιμότερο τα κράτη να μιλούν μεταξύ τους, παρά να... «κρατάνε μούτρα» το ένα στο άλλο! 

Αυτό θυμίζει παροτρύνσεις οικογενειακού συμβούλου για το... «πώς να σώσετε τον γάμο σας». Σοβαρά κράτη δεν συζητούν τέτοια παιδαριώδη «επιχειρήματα»...Δεύτερον, «διερευνητικός διάλογος» με την Τουρκία, έχει ήδη γίνει. Επί 20 χρόνια γίνεται! Έχουν ξεκαθαρίσει απολύτως οι θέσεις εκατέρωθεν:

Εμείς θέλουμε επίλυση των διαφορών μας με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, το οποίο ευνοεί τις δικές μας θέσεις. Εκείνοι θέλουν παράκαμψη του Διεθνούς Δικαίου, το οποίο δεν το έχουν προσυπογράψει – ακριβώς γιατί δεν ευνοεί τις δικές τους διεκδικήσεις εις βάρος μας.Τώρα μας λένε κάποιοι, πως όσα προβλέπει το Διεθνές Δίκαιο υπέρ της Ελλάδας είναι... λέει, «μαξιμαλισμός» να τα ζητάμε! Εντάξει, παιδιά. Καταλάβαμε...

Επιμένουν να υπογράψουμε συνυποσχετικό, με το οποίο θα απεμπολούμε μόνοι μας κυριαρχικά μας δικαιώματα. Πριν πάμε σε «διαιτησία». Επιπλέον, ο Ερντογάν έχει ζητήσει ευθέως: Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Στη Θράκη (και όχι μόνο)... Τώρα επιχειρούν υπό την πίεση στρατιωτικών εκβιασμών (υβριδικών, στον Εβρο και αεροναυτικών, στο Καστελλόριζο), να δεχθούμε να τα συζητήσουμε. 

Κι έτσι να «νομιμοποιήσουμε» τις διεκδικήσεις τους.Αυτό σημαίνει σήμερα «διάλογος» με την Τουρκία...Μας λένε ακόμα, ότι αν τα συζητήσουμε όλα, μπορούμε να σώσουμε κάποια! Αν «θυσιάσουμε» την επήρεια του Καστελλόριζου, ας πούμε, θα σώσουμε την επήρεια από τα υπόλοιπα νησιά μας! Πώς το ξέρουν αυτό; Κι αν η Τουρκία κερδίσει κάτι αμαχητί, σήμερα –εκβιάζοντας– γιατί να μην επανέλθει με εκβιασμούς αύριο, ζητώντας κι άλλα;

Η κυβέρνηση επιμένει ότι με την Τουρκία μπορούμε να συζητήσουμε ένα μόνο θέμα: την οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ. Και μόνον βάσει του Διεθνούς Δικαίου! Και πολύ σωστά...

Θα δεχόταν οποιοδήποτε ευρωπαϊκό κράτος να διαπραγματευθεί –ή πολύ περισσότερο να «θυσιάσει»– τα κυριαρχικά του δικαιώματα; Και μάλιστα, υπό καθεστώς κλιμακούμενων εκβιασμών και αλλεπάλληλων προκλήσεων; Οχι! Μήπως η Ελλάδα έχει λόγους να το δεχθεί, έστω και υπό «ανωτέρα βία»; Οχι! Και να γιατί:

Γιατί σήμερα η Τουρκία έχει δημιουργήσει περισσότερους εχθρούς γύρω της από όσους μπορεί να αντιμετωπίσει. Εχει προκαλέσει αντι-συσπείρωση εναντίον της σε όλη την περιφέρειά της. Εχει κάνει το σφάλμα της «υπερ-επέκτασης»!Εχει συγκροτηθεί πλέον μια πρωτοφανής αντι-τουρκική συμμαχία στην περιοχή, από χώρες ετερόκλητες – όπως η Αίγυπτος, το Ισραήλ, τα αραβικά κράτη του Κόλπου (πλην Κατάρ) και η Γαλλία. Τώρα η Ελλάδα θα έπρεπε να πρωτοστατεί στην αντι-τουρκική συσπείρωση! 

Οχι να πάει να... συνθηκολογήσει με την Τουρκία!Αν σήμερα προσχωρούσαμε σε διάλογο συνθηκολόγησης με την Τουρκία θα δυσαρεστούσαμε όλους τους αληθινούς συμμάχους μας –πραγματικούς και δυνητικούς– στην περιοχή.«Συνθηκολόγηση» μας ζητούν κάποιοι! Με ένα κράτος-ταραξία που κλιμακώνει συνεχώς τις προκλήσεις προς πάσα κατεύθυνση, απομονώνεται εξωτερικά.

Ενώ εσωτερικά βρίσκεται στο κατώφλι της χρεοκοπίας! Και μας το ζητάνε, όσοι επιμένουν ότι είναι... «μαξιμαλισμός» να επιμένουμε στα κυριαρχικά μας δικαιώματα!Το πολιτικό μας πρόβλημα είναι πώς θα εξουδετερώσουμε την Τουρκία ως κράτος-ταραξία στην περιοχή μας. 

Τώρα που υπάρχουν πολλές χώρες ακόμα, που ενδιαφέρονται για το ίδιο πράγμα...Η Τουρκία ποτέ δεν είχε περισσότερους εχθρούς στον περίγυρό της, ποτέ δεν είχε περισσότερα προβλήματα στο εσωτερικό της – ποτέ δεν είχε πιο αρνητική εικόνα στο εξωτερικό.Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο;