Η ΠΑΓΙΔΑ ΤΟΥ ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΟΣ

Η κυβέρνηση προσπαθεί καθημερινά να μας πείσει ότι, το μνημονιακό πρόγραμμα έχει πετύχει και η επιτυχία αυτή  επιβεβαιώνεται κατά των λεγομένων  των εξουσιαστικών  υπαλλήλων με μια απλή λέξη «πρωτογενές πλεόνασμα « το οποίο  θα είναι το εργαλείο που θα δώσει ώθηση στην χώρα για να βρει και πάλι το φυσιολογικό της δρόμο για την έξοδο από την κρίση και την είσοδο της στις δανειστικές αγορές., που με τη βοήθεια τους θα έρθει η ανάπτυξη και η απασχόληση.Όλα αυτά δεν μπορούν  να γίνουν ούτε με τα σκληρά αντιλαϊκά μέτρα  ούτε και με την  παλιά συνταγή – την προ κρίσης – που ήταν ο άκρατος δανεισμό.

Ο απλός πολίτης που δεν χρειάζεται να έχει  οικονομικές γνώσεις – αρκεί να διαχειρίζεται τα οικονομικά του σπιτιού – του για να καταλάβει ότι δεν είναι εύκολος ο φυσιολογικό δρόμος για τη χώρα. Τα δυο χρόνια περίπου που κυβερνά η Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ  δεν είδαμε καμιά σκληρή διαπραγμάτευση με την τρόικα ή την Ε.Ε  ενός προγράμματος  δημοσίου χαρακτήρα που θα ήταν πέρα από την προσπάθεια επιμήκυνσης του χρέος και την όποια μείωση των επιτοκίων, Όπως δεν είδαμε να γίνεται εισροή ιδιωτικών κεφαλαίων για την  ανάπτυξη που θα βρει το πρωτογενές αναπτυξιακό πλεόνασμα, αλλά αυτό που είδαμε στην πράξη είναι να γίνονται ιδιωτικοποιήσεις χωρίς ανάπτυξη, και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Για να υλοποιηθούν αυτοί οι στόχοι, πρέπει να προχωρήσει η κυβέρνηση στην αναδιάρθρωση  του δημοσίου  χωρίς απολύσεις αλλά με στρατηγική καλύψει των κενών θέσεων που υπάρχουν π.χ στους ελεγκτικούς μηχανισμούς,  την υγεία, την παιδεία, και όχι να τους διαλύει.Θα πρέπει η κυβέρνηση να παρουσιάσει έστω και τώρα ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα στρατηγικής με στόχο την έξοδο από την κρίση και όχι  την εξαθλίωση του λαού.Από την πρώτη στιγμή που πάτησε η τρόικα το πόδι της στη χώρα μας, ζήτησε τον ανορθολογισμό του δημοσίου με στοχευόμενες αλλαγές και στη συνέχεια να έρθουν οι απολύσεις και όπου χρειαστούν.

Σε κάθε επίσκεψη της τρόικα στην χώρα το μόνο που γίνεται  είναι οι μεν να ζητάνε να δουν την στρατηγική και οι δε(κυβερνώντες) συνεχίζουν να κάνουν κουβέντες στον αέρα και να δίνουν υποσχέσεις ότι όλα θα γίνουν, αρκεί να πάρουμε τη δόση για να τη δώσουμε κατευθείαν τους τοκογλύφους. Εδώ είναι και το μεγάλο πρόβλημα, και οφείλεται στο πολιτικό προσωπικό, το οποίο δεν προχωράει στις αποδοτικές  μεταρρυθμίσεις, που βέβαια προϋποθέτουν, εξωπελατειακό σχεδιασμό.

Απεναντίας η κυβέρνηση προχωρά σε συγκυριακές αποφάσεις, αγνοώντας το δημοσιονομικό όφελος π.χ οι σχολικοί φύλακες, ο φόρος πετρελαίου και άλλα μέτρα που αυξάνουν την ανεργία και διαλύουν την μικρομεσαία τάξη που ήταν η ραχοκοκαλιά  της οικονομίας. Με αυτές τις πράξεις κάθε πρωτοβουλία την κυβέρνησης για ανάκαμψη μέχρι στιγμής έχει διαψευστεί, και τα αίτια για  την αποτυχία η μια πλευρά τα ρίχνει στην άλλη.

Πάγια όμως θέση  της τρόικας είναι οι μεταρρυθμίσεις, και η πάταξη της μεγάλο φοροδιαφυγή, ενώ η κυβέρνησης παζαρεύει  υπέρ του ενός ή του άλλου κλάδου  εργασίας ανάλογα με το πολιτικό κόστος και τη δύναμη πίεσης που έχει. Η χώρα με το πλεόνασμα ή χωρίς πρωτογενές πλεόνασμα, λογισιτκό ή πραγματικό   θα παραμένει στην οικονομική – κοινωνική κρίση. Αυτό που λείπει  είναι οι στόχοι και το στρατηγικό σχέδιο σταθερότητας για να εξασφαλιστεί η αναγκαία χρηματοδότηση που θα κινητοποιήσει τις παραγωγικές δυνάμεις για να την βγάλουν από την κρίση.