Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Ο ΣΤΑΪΚΟΥΡΑΣ Ο ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΚΑΙ... Η ΒΟΡΕΙΑ ΝΤΑΚΟΤΑ


Ούτε ο ίδιος ο Παπανδρέου μπορούσε να το φανταστεί, ότι η ανεκπλήρωτη προεκλογική κοτσάνα που ξεστόμισε τον καιρό της παντοδυναμίας του, ότι δηλαδή.. λεφτά υπάρχουν, θα λάμβανε σάρκα και οστά, επί των ημερών του πολιτικού του αντιπάλου, Χ. Σταϊκούρα. Παρότι θα μείνει στην ιστορία ως το πολιτικό ανέκδοτο που σκανδάλισε τη μισή Ελλάδα, η ανακάλυψη της «πηγής» φθηνού ενδοκυβερνητικού δανεισμού απο τον Υφυπουργό οικονομικών, ανατρέπει πολλά στοιχεία τα οποία είχαμε εκλάβει ως δεδομένα.

Δεκαοκτώ μήνες αφότου ανέλαβε την πρωθυπουργία ο κ. Σαμαράς και δυο μνημόνια μετά, ο Χ. Σταϊκούρας βάζει ελαφρώς φρένο στην ασυδοσία των τραπεζιτών, δηλαδή, το να δανείζονται με 1% απο την ΕΚΤ, και στην συνέχεια να αγοράζουν έντοκα γραμμάτεια ελληνικού δημοσίου με επιτόκια που κατα καιρούς ξεπερνούσαν το 5% με τις ευλογίες, εννοείται, της ΕΚΤ.

Δεν ξέρω αν ο παρακάτω συνειρμός των σκέψεων μου είναι προϊόν υποσυνείδητου ψευτο-οπτιμισμού, ευφάνταστων σεναρίων, ή το σύνδρομο της Στοκχόλμης, αλλά, αν απο το «λεφτά υπάρχουν» του Παπανδρέου, φτάσαμε στο «βρήκαμε λεφτά» του Σταϊκούρα, μήπως με λίγο ακόμη μεράκι, καλή θέληση και κανά δυο φαεινές ιδέες, καταφέρει το οικονομικό επιτελείο να μας μαγέψει όλους βγάζοντας απ´το καπέλο, αντί για νέα αντιλαϊκά μέτρα, νέες εγχώριες πιστωτικές γραμμές, ικανές να στείλουν τους τροικανούς μακριά απο τον τόπο μας μια για πάντα;

Κάτι δηλαδή σαν..τη Βόρεια Ντακότα, η οποία κατόρθωσε κάτι το αξιοθαύμαστο, βάση ενός προγράμματος που διέθετε... μήτε μνημόνια, μήτε λιτότητα, παρά μόνο τη σύσταση μιας ...Δημόσιας κοινωνικής τράπεζας. Με λιγότερους του ενός εκατομμυρίου κατοίκους, απο τα πρόθυρα της πτώχευσης, εξελίχθηκε στη μόνη οικονομικά ανεξάρτητη και αυτοδύναμη πολιτεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Το μόνο της όπλο, η σύσταση μιας αμιγώς δημόσιας τράπεζας, όπου τα φορολογικά έσοδα του κράτους, αποτελούν τα ίδια κεφάλαια της, όσο κι αν αυτό αντιβαίνει στην κοινή αντίληψη.

Στα πρότυπα της Ιαπωνικής κεντρικής τράπεζας, η Bank of North Dakota δανείζει το δημόσιο, δηλαδή αυτοδανείζεται με μηδενικό επιτόκιο κάνοντας χρήση της μεθόδου των πλασματικών αποθεματικών ( fractional reserve banking), ενός προνομίου που αφαιρέθηκε απο τις κεντρικές τράπεζες και παραδόθηκε στους τραπεζίτες. Με την μέθοδο αυτή, οι τραπεζίτες έχουν το νομιμότατο δικαίωμα για κάθε ευρώ που κατατίθεται, να παράγουν κατά μέσο όρο δώδεκα ευρώ ...αέρα πατέρα. 

Εκμεταλλευόμενη λοιπόν η BND, την παρανόμως νομιμοποιημένη πρακτική των ιδιωτικών τραπεζών, δηλαδή της μόχλευσης των τραπεζικών καταθέσεων, για κάθε δολάριο που εισπράτει μέσω της φορολογίας, δημιουργεί δώδεκα επιπλέον δολάρια, με τα οποία τροφοδοτεί την αγορά σε μορφή χαμηλότοκων δανείων. Σήμερα, είναι η μόνη πολιτεία που παρουσιάζει πρωτογενές πλεόνασμα συνεχόμενα απο το 2008, δεν διαθέτει εξωτερικό χρέος, η ανεργία βρίσκεται στο 5%, και το κατά κεφαλήν εισόδημα τα τελευταία 5 χρόνια αυξήθηκε 43%. 

Από την άλλη μεριά, η California, επιλέγοντας τον δρόμο του εξωτερικού δανεισμού, εξανάγκασε πέντε πόλεις να αιτηθούν την υπαγωγή τους στον πτωχευτικό κώδικα και εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες στην εξαθλίωση. Και ρωτώ: Θα μπορούσε το ΥΠΟΙΚ να κάνει καρμπόν το ίδιο ακριβώς που έκανε η Βόρεια Ντακότα; 

Η απάντηση είναι ΝΑΙ. Μπορούσε, αλλά... υπάρχει και ο Σάλλας, και ο Βγενόπουλος, ο Κωστόπουλος, ο Λάτσης και άλλοι τραπεζίτες, που πρέπει και αυτοί να επιβιώσουν.. μόνο που επιβιώνουν παίζοντας τις καταθέσεις των ελλήνων πολιτών, ζάρια στο βωμό των Futures & Options.

Τα repos του Σταϊκούρα είναι μια καλή αρχή, αλλά δεν φτάνει. Η παθογένεια του τραπεζικού συστήματος απαιτεί βαθιές τομές, ρήξη με το αμαρτωλό παρελθόν, αλλαγή πλεύσης. Η πολιτεία πρέπει επιτέλους να επισπεύσει την απεξάρτησή της απο το πάθος της τραπεζολαγνείας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου