ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ...

Διάβασα και ξαναδιάβασα διάφορες απόψεις με αφορμή τους χαρακτηρισμούς του Δ. Βερύκιου για τον Α. Κορτώ, τη «δήθεν» συγγνώμη του, τους χαρακτηρισμούς ομοφοβικός ή προοδευτικός ή ευφυής ή αδαής. Δεν είμαι ομοφοβική, αλλά ούτε και τόσο προοδευτική ώστε να τα αποδέχομαι όλα ως απόλυτα φυσιολογικά. Δε θα με χαρακτήριζα ευφυή, εξάλλου ποιος μπορεί να το πει αυτό για τον εαυτό του, αλλά ούτε και αδαή. Είμαι, όμως, επιστήμονας και δη ιατρός, μητέρα δύο παιδιών (αγόρια), νέα, με μοντέρνες αντιλήψεις στην ανατροφή των παιδιών μου, αλλά μέχρις εκεί που ορίζουν οι αρχές και η ηθική με τις οποίες μεγάλωσα, και οι αρχές και οι νόμοι της φύσης, που διδάχτηκα ως ιατρός. Αυτό σημαίνει ότι σέβομαι την ιδιαιτερότητα του καθένα, μπορώ να εκτιμήσω την ευφυία του, ανεξάρτητα της σεξουαλικής του ταυτότητας, και να λειτουργήσω πρώτα ως άνθρωπος και έπειτα ως ιατρός, απέναντι σε κάθε άνθρωπο.

Ωστόσο, διαφωνώ με τη διαφήμιση της σεξουαλικής ταυτότητας του καθένα, επισημαίνω τον ορισμό του φυσιολογικού, σύμφωνα με τη φύση, καταδικάζω το αυθαίρετο δικαίωμα του καθένα -επειδή έχει δημόσιο λόγο- να προσβάλλει κάποιον για οποιοδήποτε λόγο, αλλά επίσης απεχθάνομαι τις δημόσιες τοποθετήσεις υπέρ ή κατά της ομοφυλοφιλίας, με χαρακτηρισμούς του τύπου «ομοφοβικός» ή «προοδευτικός», αντίστοιχα. Η ομοφυλοφιλία είναι σίγουρα μια προσωπική επιλογή ή/και ανάγκη, αλλά μέχρις εκεί! ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ! Έτσι, λοιπόν, δεν ήταν απαραίτητη η δημόσια δήλωση του κ. Κορτώ, σχετικά με το «Ποτάμι», μάλλον προκλητική θα την έλεγα. Από την άλλη, ο όποιος σχολιασμός σχετικά με τη σεξουαλική ταυτότητα κάποιου, μάλλον αγένεια και έλλειψη παιδείας δείχνει. Τέλος, έχω ένα και μόνο ερώτημα σε όσους έσπευσαν να χαρακτηρίσουν άλλους ομοφοβικούς: πόσο άνετοι είστε με τη σκέψη ότι το παιδί σας μπορεί να είναι ή να γίνει αργότερα ομοφυλόφιλος/η; Κρατήστε την απάντηση για τον εαυτό σας και σκεφτείτε το όταν χαρακτηρίσετε ξανά κάποιον άλλο ομοφοβικό!