ΝΑ ΠΕΡΑΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ;

 

Ένα βασικό πρόβλημα της πολιτικής στην Ελλάδα είναι πως όλοι (ή σχεδόν όλοι) λειτουργούν σύμφωνα με την εικόνα και όχι σύμφωνα με την ουσία. Λειτουργούν με τη συνθηματολογία και όχι με ρεαλιστικές προτάσεις. Την εικόνα την δημιουργούν τα media και συνήθως είναι φωνές της αντιπολίτευσης και οι κυβερνήσεις χορεύουν σε αυτό το ρυθμό.

Παραδείγματα άπειρα, αλλά θα αναφέρω ελάχιστα:

Αγροτική πολιτική. Ποτέ δεν έκατσε κάποιος να εξηγήσει στους αγρότες το πώς θα αυξήσουν την παραγωγή τους, ποιες καλλιέργειες είναι πιο προσοδοφόρες για το χωράφι τους, κ.λπ., αλλά πήγαιναν με το ρεύμα, με τα συνθήματα «όλα τα κιλά όλα τα λεφτά», με παράνομες επιδοτήσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων που μετά κληθήκαμε να τα επιστρέψουμε.

ΓΑΠ και «λεφτά υπάρχουν». Η ουσία σε αυτό που είχε πει ήταν απόλυτα σοσιαλιστική. Δεν είπε κάτι διαφορετικό από αυτό που λένε όλα τα αριστερά κόμματα, πως δηλαδή υπάρχει φοροδιαφυγή και μεγάλη σπατάλη και πως ΑΥΤΑ ήταν τα λεφτά που υπήρχαν. Όμως τα media και η αντιπολίτευση πέρασαν την εικόνα που ήθελαν, ότι δηλαδή ο ΓΑΠ είπε πως υπάρχουν...λεφτόδεντρα, πως θα βγει και θα μοιράσει χρήμα. Ακόμα και οι φωνές που προσπάθησαν να το εξηγήσουν, έκαναν πίσω γιατί είδαν πως δεν βγαίνει άκρη.

Πάγκαλος και «μαζί τα φάγαμε». Όπου σταθεί και όπου βρεθεί, όταν μιλάει για αυτό το θέμα εξηγεί πως οι πολιτικοί έχουν τη μεγαλύτερη ευθύνη, πως οι ευθύνες δεν είναι ίδιες για όλους, αλλά πως όλοι έχουμε ένα μικρότερο ή μεγαλύτερο μερίδιο. Όχι όμως. Δεν θέλουμε να δούμε την ουσία και το πρόβλημα που έχει δημιουργήσει το πελατειακό διεφθαρμένο κράτος, αλλά μείναμε στην εικόνα που πλάσαραν media-αντιπολίτευση ότι ο κακός Πάγκαλος λέει πως όλοι έφαγαν το ίδιο. (Οι ευθύνες του Πάγκαλου είναι μεγάλες, ως μέλος αυτού του πολιτικού συστήματος, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και σίγουρα δεν καταλογίζονται με τη διαστρέβλωση μιας φράσης του).

Μνημόνιο. Δεν θα σταθώ στο εάν είναι καλό ή κακό, αλλά στο ότι όλοι το κατηγορούν με τους περισσότερους να μην ξέρουν τι είναι. Η ουσία του μνημονίου είναι απλή: είναι οι υποχρεώσεις της χώρας προκειμένου να πάρει ένα δάνειο όταν δεν έβρισκε από πουθενά αλλού να δανειστεί, όπως δηλαδή γίνεται σε κάθε δανειακή σύμβαση. 

Οι περισσότεροι από τους όρους του μνημονίου, είναι αυτά που τόσα χρόνια συζητούσαμε μεταξύ μας για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, για τις τεράστιες σπατάλες στα φάρμακα, για μείωση του δημόσιου τομέα κ.λπ. Και πάλι όμως δεν πέρασε η ουσία αλλά η εικόνα. Το μνημόνιο είναι ένα κακό πράμα που ήρθε για να ξεπουλήσει τη χώρα και να μειώσει μισθούς. Και οι περισσότεροι απ' όσους αρχικά το υποστήριξαν έκαναν πίσω, για να μη τους φάει η μαρμάγκα και η μαύρη ψήφος, αφού πλέον στη συνείδηση της μάζας είχε περάσει σαν το απόλυτο κακό.

Εάν με έναν μαγικό τρόπο ξεκινούσαν σήμερα media και κόμματα να ασχολούνται με την ουσία της πολιτικής και όχι με την εικόνα και το χάιδεμα αυτιών, η έξοδος από την κρίση θα ερχόταν μια ώρα αρχύτερα. Επειδή όμως μαγικά δεν γίνονται, πολύ φοβάμαι πως η έξοδος αυτή θα αργήσει λίγο παραπάνω.