ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΛΗ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ;

 

Έχω ξοδέψει μεγάλο κομμάτι της ζωής μου πάνω από ένα βιβλίο (όχι το ίδιο, μην ανησυχείτε... δεν είμαι παπάς άλλωστε), αλλά ακόμα μεγαλύτερο μπροστά από μια οθόνη. Τα χρόνια που ζούσα στην Αγγλία, όταν το ίντερνετ είχε πρωτομπεί στη ζωή μου αλλά μόνο ως βοήθημα στις σπουδές μου, αφιέρωνα πολλές ώρες μπροστά στην τηλεόραση με τους συγκάτοικους τις καθημερινές που συνήθως δεν βγαίναμε, βλέποντας ταινίες, ντοκιμαντέρ, τηλεπαιχνίδια, κωμικές σειρές και τόσα άλλα. Ενημέρωση, ψυχαγωγία, διασκέδαση... τα είχες όλα ακόμα και με τα 5 κανάλια που πιάναμε με την απλή άδεια επίγειας τηλεόρασης. Κάθε φορά που επέστρεφα στην Ελλάδα, η τηλεοπτική διαφορά μου ήταν εμφανής (αν δεν είχες συνδρομητική).

Απουσία ενδιαφερόντων ντοκιμαντέρ, καθόλου επιστήμη, κακές παραγωγές, πληθώρα κουτσομπολίστικων εκπομπών, πολλά παρατράγουδα, πολλή κίτρινη δημοσιογραφία και κάθε τρεις και λίγο ζώδια. Σίγουρα και στη Βρετανία πετύχαινες εκπομπές που δεν βλεπόντουσαν, αλλά η αξιολόγηση μου είναι συνολική. Εντάξει, κανείς δεν έχει ψευδαισθήσεις... Όλοι, ακόμα και όσοι δεν έχουν ζήσει στο εξωτερικό, ξέρουν ότι άλλο BBC, και γενικότερα αγγλικές παραγωγές, και άλλο τα δικά μας. Δεν είναι τυχαίο ότι εδώ άνθισαν οι σατιρικές εκπομπές που έκαναν απλά αναπαραγωγή υλικού άλλων εκπομπών. Ας μην το πολυ-αναλύσουμε αυτό μιας και αλλού το πάω το πράγμα.

Το κλασικό, λοιπόν, ερώτημα είναι γιατί μια χώρα σαν την Ελλάδα δεν έχει «ποιοτική» τηλεόραση. Είναι σχέδιο θα πουν μερικοί... μας ταΐζουν σκουπίδια για να μας αποβλακώνουν ώστε να είναι ο λαός πιο εύκολα διαχειρίσιμος και να του αποσπούν την προσοχή από τα σημαντικά θέματα. Όχι, θα πουν άλλοι... τα κανάλια είναι επιχειρήσεις και για να πάνε καλά πρέπει να έχουν προϊόν που ο κόσμος θα το αγοράσει, άρα δείχνουν χαζομάρες επειδή αυτό θέλει ο κόσμος. Εδώ και 25 χρόνια που υπάρχει η ιδιωτική τηλεόραση και όλα αυτά τα κανάλια σίγουρα θα έχεις αναρωτηθεί και εσύ.

Είναι το «επίπεδο» του κόσμου απλά χαμηλό και η τηλεόραση είναι ο καθρέφτης της κοινωνίας, ή είμαστε όλοι θύματα του χαζοκουτιού και των καναλαρχών; Ίσως ελλείψει σίγουρης απάντησης να πεις ότι ισχύουν ως ένα βαθμό και τα δύο και να το αφήσεις το θέμα εκεί. Έλα όμως που το διαδίκτυο έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας. Εκτός του ότι με αυτό δουλεύω, πλέον μπορώ να πω ότι βλέπω ελάχιστη τηλεόραση και το λάπτοπ εκτός από εργαλείο δουλειάς αποτελεί και την πηγή ενημέρωσης και συχνά διασκέδασής μου. Το είχε πει και ο Μπιλ Γκέιτς πριν πολλά χρόνια: θέμα χρόνου να αντικαταστήσει το διαδίκτυο την τηλεόραση όπως την ξέρουμε. 

Εκεί βρίσκεις ό,τι θέλεις, έχεις τον πλήρη έλεγχο του προγράμματος που θες να δεις και, πάνω απ΄ όλα, είναι δημοκρατικό. Ό,τι δεν αξίζει ο κόσμος θα το απορρίψει... τέρμα η δικτατορία των καναλαρχών που μας τάιζε με το ζόρι σκουπίδια και τα στημένα μηχανάκια των τηλεθεάσεων, σωστά; Και όμως, εμένα το διαδίκτυο κάθε άλλο παρά με έπεισε για το ότι ο Έλληνας αδικείται από το πρόγραμμα της ελληνικής τηλεόρασης. 

Η πλειοψηφία των βίντεο που ανεβαίνουν δεν έχουν φαντασία και νέες ιδέες. Όσα κυκλοφορούν και πετυχαίνω δεν διαφέρουν πολύ σε θεματολογία από την τηλεόραση και η νέα γενιά εύκολα παίρνει τον δρόμο του χυδαίου και κακόγουστου για να τραβήξει την προσοχή (ξεχωρίζω τον εκπληκτικό Mikeius από τη νέα ιντερνετική γενιά παρουσιαστών διότι τουλάχιστον προωθεί τον ορθολογισμό και απομυθοποιεί γελοιότητες). Τέλος, τα σχόλια κάτω από βίντεο (και όχι μόνο) απλά σοκάρουν. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι το διαδίκτυο ξεγύμνωσε το ελληνικό κοινό.

Εκφράζω την προσωπική μου γνώμη και ελπίζω το μέλλον να με διαψεύσει, όμως με βάση τα όσα έχω δει ως τώρα νομίζω πως η κοινωνία δεν είναι θύμα των καναλαρχών, αλλά της γενικευμένης απαξίωσης της εκπαίδευσης και μιας κουλτούρας που χρεωκόπησε και πρέπει να αλλάξει άμεσα. Χρειαζόμαστε επειγόντως νέες δυνατότερες βάσεις (πιο πολλή επιστήμη παντού, προτείνω εγώ, που θα είναι και αντίβαρο στη μπουρδολογία) για να χτίσουν οι νέοι κάτι διαφορετικό και να μην αναπαράγουν τις ιδεοληψίες των γονιών τους. 

Ίσως να υπήρχε σε μια παλιότερη εποχή μια κοινωνία διαφορετική και όλα να τα άλλαξε η φτηνοδουλειά της βιντεοκασέτας ή το αρπακόλα του κάθε δήθεν καναλιού. Όμως πιστεύω πλέον ότι το σκουπίδι που βλέπεις στην τηλεόραση απευθύνεται σε κόσμο που όχι μόνο το συνήθισε, αλλά έμαθε να το αγαπά, να το αποζητά και όποτε μπορεί να το αναπαράγει.