Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ «ΕΥΡΩΕΚΛΕΓΕΙΝ»

 

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009. Παραμονή της ημέρας του Αγίου Πνεύματος. Το πιο πολυαναμενόμενο τριήμερο για εξορμήσεις μακριά από το «κλεινόν άστυ». Α ναι! Και παρεπιμπόντως ημέρα ευρωεκλογών. Με αυτή την αξιολογική σειρά διαβάθμισε το εκλογικό σώμα στην Ελλάδα, τη σημασία εκείνης της ημέρας ανακηρύσσοντας πρώτο κόμμα στις εκλογές το «beach bar», με το συντρηπτικό ποσοστό 47,4% (το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής σε εκλογική διαδικασία από τη μεταπολίτευση ).

Η εποχή τότε ήταν αλλιώτικη, βεβαίως, η κρίση δεν είχε κάνει αισθητά την εμφάνισή της και τραγουδιόταν ευχάριστα ως «ύμνος» στα μπουζούκια από τα χείλη δημοφιλούς λαϊκού αοιδού, η λέξη τρόικα δημιουργούσε συνειρμούς μόνο με ρωσικές άμαξες από ταινίες εποχής, ενώ στο άκουσμα μνημόνιο θα στοιχημάτιζε κανείς ότι πρόκειται για επιτραπέζιο παιχνίδι μνήμης.Από τότε μέχρι σήμερα έχουν αλλάξει πολλά. Η αθώα προ πενταετίας Ελλάδα στην «ηχώ» αυτών των λέξεων σήμερα μετράει μονο πληγές και απώλειες. Ο πλούσιος  ευρωπαικός  Βορράς, ως «τιμωρός», απαιτεί πολιτικές ασφυκτικής  λιτότητας απέναντι στα «απείθαρχα P.I.G.S του Νότου», αψηφώντας κάθε είδους πολιτικού «fair play» (αλληλεγγύης που απαιτεί η συμμετοχή σε μια ομάδα -ένωση).

Μα καλά δεν του φθάνουν τόσα προβλήματα που έχει σήμερα ο έλληνας πολιτης, πρέπει να βάλει «σκοτούρες στο μυαλό του» ποιον θα στείλει στις Βρυξέλλες; Εδώ ψηφίζει πρωθυπουργό ή δήμαρχο και δεν βρίσκει άκρη, θα βρεί με τους Βρυξελλιώτες; Και την τρόικα που δεν την ψήφισε, μήπως δεν του ήρθε ουρανοκατέβατη θέλοντας και μη; Είναι αλήθεια ότι τα αντακλαστικά που επέδειξε η Ε.Ε. απέναντι στην κρίση και ο χειρισμός της διευθέτησής της, ειδικά στην Ελλάδα, προκάλεσε από δυσαρέσκεια έως οργή και οδύνη στον ελληνικό λαό. Αυτή όμως πρέπει να γίνει η αιτία όχι της απομάκρυνσης, αλλά της συστηματικότερης ενασχόλησης του Έλληνα με την Ε.Ε. και τα κέντρα λήψης αποφάσεων.

Οι πολίτες με την ψήφο τους μπορούν να συνδιαμορφώσουν τις αποφάσεις που λαμβάνονται σε ευρωπαικό επίπεδο και αφορούν τομείς της οικονομίας, της υγείας, της απασχόλησης, της ασφάλειας, της προστασίας του περιβάλλοντος, της προάσπισης ατομικών δικαιωμάτων. Οι νέοι πολιτικοί συσχετισμοί που θα «βγάλει» η ευρωκάλπη, την επόμενη πενταετία  θα καθορίσουν την ευρωπαϊκή νομοθεσία, σε τομείς που αφορούν την ενιαία αγορά και τις ελευθερίες των πολιτών.

Κι αν εκείνη την Κυριακή στις 7 του Ιούνη του 2009, είμασταν απονήρευτοι και δεν ξέραμε τι θα ακολουθήσει και λίγοι ψηφίσαμε «χαλαρά» και πολύ περισσότεροι κολυμπήσαμε και λιαστήκαμε σε κάποια παραλία ακόμα πιο χαλαρα, υπήρχε μια δικαιολογία. Για τις 25 του Μαη του 2014 δεν υπάρχει καμία δικαιολογία. Αν η αποχή κυμανθεί στα επιπεδα του 2009, είμαστε άξιοι της μοίρας μας.