ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΟ ΥΣΤΕΡΙΑΣ

 

Tα μυαλά της ηγεσίας τού (μακαρία τη μνήμη) «Ελεύθερου Κόσμου» έχουν ήδη διαβεί τον Ρουβίκωνα. Ο Ψυχρός Πόλεμος ΙΙ είναι εδώ. Ο πρόεδρος Πούτιν έπαψε από τις 14 Απριλίου να δέχεται τις τηλεφωνικές κλήσεις του Λευκού Οίκου, έχοντας πεισθεί – όπως εξήγησε το περιβάλλον του- για το ανώφελο της προσπάθειας. Ο πρόεδρος Ομπάμα κλιμακώνει την ρητορική των «κυρώσεων» (όπλων οικονομικού πολέμου) σε βάρος της Ρωσίας και την Παρασκευή στο παρτέρι του Λευκού Οίκου, σαν ηχώ, κάτι εψέλισε και η ΄Αγκελα Μέρκελ, χωρίς περίσσεια ενθουσιασμού. Στην Ανατολική Ουκρανία έχει αρχίσει η προγραμματισμένη αιματοχυσία.

Ο ΥπΕξ κ.Τζων Κέρρυ, η προεδρική σύμβουλος κ.Σούζαν Ράϊς, η πρέσβειρα στον ΟΗΕ κ.Σαμάνθα Πάουερ, βομβαρδίζουν καθημερινά τη Ρωσία και τον πρόεδρο Πούτιν με βροντώδεις κατηγορίες και υβριστικούς χαρακτηρισμούς, που μοναδικό έρεισμα έχουν την εξασφαλισμένη φίμωση κάθε διάψευσης και την βεβαιότητα της μεγαφωνικής αναπαραγωγής τους από ένα συμπαγές δυτικό σύστημα μαζικής επικοινωνίας («new speak»), βγαλμένο από τις σελίδες του ΄Οργουελ και του Χάξλεϋ.

Ο Αμερικανός βοηθός Γ.Γ. του ΝΑΤΟ (δηλαδή ο επικεφαλής στην ουσία της συμμαχίας) κ. Αλεξάντερ Βέρσμπόου, πρώην πρεσβευτής στη Ρωσία, δηλώνει στους δημοσιογράφους ότι « η συμμαχία αναγκάζεται να αντιμετωπίζει τη Ρωσία ως εχθρό πλέον αντί εταίρο.» Και –πολυσήμαντα- προσθέτει ότι νέες, ισχυρότερες αυμμαχικές δυνάμεις μπορεί να αναπτυχθούν στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και ότι «είναι ανάγκη να αυξήσουμε την ενίσχυση του στρατιωτικού εκσυγχρονισμού των γειτόνων της Ρωσίας –όχι μόνο της Ουκρανίας αλλά επίσης της Μολδαβίας, της Γεωργίας, της Αρμενίας και του Αζερμπαϊτζάν…» (Ασσοσιέϊτετ)

Η στοχευμένη υστερία: Στη φόρα του οίστρου του ο Αμερικανός ηγέτης του ΝΑΤΟ αποκάλυψε έτσι τους στόχους της όλης επιχείρησης «Πρότζεκτ Ουκρανία», στην οποία οι ΗΠΑ έχουν επενδύσει 5 δις. δολλάρια, κατά τη νέα -στο CNN- ομολογία της Βοηθού ΥπΕξ κ.Βικτώριας Νούλαντ. Δηλαδή ποιους στόχους ακριβώς; Το Σχέδιο 1, που πυροδοτήθηκε, με την Ροζ Επανανάσταση Νο2, στη Πλατεία Μεϊντάν του Κιέβου, προέβλεπε την απόκτηση του ελέγχου της Ουκρανίας, την έξωση της Ρωσίας από τη ναυτική βάση της Σεβαστούπολης στη Κριμαία, δηλαδή από την Μαύρη Θάλασσα και από την Ανατολική Μεσόγειο. Και την προώθηση του ΝΑΤΟ και των αμερικανικών αντιπυραυλικών συστημάτων στα σύνορα της Ρωσίας. Το ουκρανικό δίκτυο αγωγών πετρελαίου και φυσικού αερίου (που καλύπτουν το 60% των ενεργειακών εισαγωγών της Ευρώπης από τη Ρωσία και αποτελούν το υπόβαθρο των Ευρω-Ρωσικών εμπορικών ανταλλαγών (αξίας 370 δις. δολλαρίων το 2012) θα περνούσε στον αμερικανικό έλεγχο, με ό,τι τούτο σημαίνει για την οικονομία και την ελευθερία επιλογών της Ευρώπης.

Το «σιδηρούν παραπέτασμα» μεταξύ Ε.Ε. και Ρωσίας θα είχε επανυψωθεί. Το σύστημα αντιπυραύλων στα ρωσικά σύνορα θα είχε πετύχει την εξουδετέρωση της αποτρεπτικής απειλής ρωσικών αντιποίνων σε πρώτο αμερικανικό πυρηνικό πλήγμα. Δηλαδή την υποβάθμιση της Ρωσίας σε αυτό που την χαρακτήρισε ο Ομπάμα, «μια περιφερειακή (υποχείρια) δύναμη», κάτι σαν την Τουρκία. Ο αμερικανικός εφιάλτης του οράματος του Ντε Γκώλ, για «Μια Ευρώπη από τον Ατλαντικό στα Ουράλια» θα είχε οριστικά εξορκισθεί.Το παλαιό, μεταπολεμικό σχέδιο, που ξεδίπλωσε στην «Σκακιέρα» του ο Μπρζενζίσκυ, θα είχε γίνει πραγματικότητα.Ματαιώθηκε, όμως, με την αναίμακτη εξέγερση, το δημοψήφισμα στην Κριμαία και την ενσωμάτωσή της στη Ρωσία.