ΠΑΡΑΒΙΑΣΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

 

«Οι πολιτικοί αποφασίζουν για τη δημοσιονομική πολιτική και όχι η δικαστική εξουσία. Εχει λόγο η Δικαιοσύνη για το τι είναι δίκαιο και τι είναι άδικο, αλλά δεν μπορεί να κάνει δημοσιονομική πολιτική» δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης, όταν κλήθηκε να σχολιάσει δικαστικές αποφάσεις που αφορούν τα ειδικά μισθολόγια. Χαρακτήρισε αυτή τη συμπεριφορά «ρεσιτάλ θράσους». Πράγματι χρειάζεται μέγα θράσος από την πλευρά οποιουδήποτε εκπροσώπου της εκτελεστικής εξουσίας για να εκφραστεί έτσι για τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης.

Επίσης, απαιτείται -στην καλυτέρα των περιπτώσεων- άγνοια για τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη λειτουργία αυτής της εξουσίας ή -στη χειρότερη- περιφρόνηση για οτιδήποτε αποφασίζει. Οταν ο κ. Χαρδούβελης λέει τα παραπάνω, εμμέσως πλην σαφώς εννοεί πως η εκτελεστική εξουσία δεν σκοπεύει να εφαρμόσει τις δικαστικές αποφάσεις αν δεν την εξυπηρετούν! Υποδεικνύει σε όσους τον ακούν πως η Δικαιοσύνη είναι ένας θεσμός που επιδρά... θεωρητικά στον συλλογικό βίο μας, όχι πρακτικά. Δηλαδή, σύμφωνα με την οπτική του υπουργού, η Δικαιοσύνη δύναται να εξετάσει αν μια απόφαση της κυβέρνησης είναι δίκαιη ή όχι, αλλά δεν μπορεί να διατάξει το κράτος να κάνει το σωστό! Πράγματα ανήκουστα για οποιαδήποτε ευνομούμενη πολιτεία με δημοκρατικό πολίτευμα.

Το πρόβλημα είναι βαθύτερο από το «άστοχο» της διατύπωσης ενός πιστού τοποτηρητή της τρόικας. Οι λέξεις του κ. Χαρδούβελη αποτελούν πειστήρια μιας εκτροπής που έχει λάβει χώρα από την πρώτη στιγμή της προσφυγής της Ελλάδας στον μηχανισμό στήριξης. Αποκαλύπτουν πόσο έχει τσαλαπατηθεί το πολίτευμα της πατρίδας μας από εκείνους που σέβονται μόνο τη γνώμη των δανειστών και των υπαλλήλων τους. Για τους ελληνόφωνους τοποτηρητές των ξένων συμφερόντων δεν έχουν καμία αξία ούτε το Κοινοβούλιο ούτε η Δικαιοσύνη ούτε η βούληση του λαού και το εθνικό συμφέρον. 

Αυτά θεωρούνται λεπτομέρειες, άνευ αξίας. Πάνω απ' όλα το Μνημόνιο και οι «δράσεις» του. Διανύουμε την περίοδο που δεν χρησιμοποιούνται πια ούτε τα προσχήματα..