ΜΙΛΑΕΙ Ο ΧΩΡΟΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΗ;

 

…Ναι, σου λέω, ναι, είναι αλήθεια, είδα ανθρώπους να γελούν, να συζητούν, να φλερτάρουν, να ερωτεύονται να Ζουν… Χθες απογευματάκι επιστρέφοντας από το κέντρο της Θεσσαλονίκης στην Καλαμαριά, διανύοντας την Ν. Παραλία είδα να συμβαίνουν τα παραπάνω υπέροχα, ανθρώπους να επικοινωνούν. Πραγματικά δεν ξέρω τι μου έδινε περισσότερη χαρά σ’ αυτή την επιστροφή μου στο σπίτι, από την κουραστική μέρα που είχα στην δουλειά, το ότι θα αναπαυόμουν ή το ότι επιτέλους δόθηκε η ευκαιρία σε όλους εμάς τους Θεσσαλονικείς να απολαμβάνουμε τις βόλτες μας σ ένα τόσο εξαιρετικό μέρος αποκλειστικά διαμορφωμένο για εμάς. Σίγουρα το δεύτερο!

Αρχικά ίσως σου φαίνεται παράξενο το γεγονός ότι τα κτίρια αλλά και όλοι οι διαμορφωμένοι χώροι γύρω μας επηρεάζουν την ψυχολογία μας. Ωστόσο, υπάρχει συνεχής αλληλεπίδραση ανάμεσα στον χώρο και τον άνθρωπο. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πώς θα ήταν η ζωή σου και γενικότερα η καθημερινότητά σου αν άλλαζε εσωτερικά ή εξωτερικά το σπίτι σου, ο χώρος εργασίας σου ή ακόμα οι χώροι που συχνάζεις ή διασκεδάζεις; Και όμως, η συμπεριφορά μας  θα ήταν διαφορετική αν αντικρίζαμε -ερχόμασταν αντιμέτωποι- με διαφορετικούς όγκους, μεγέθη, χρώματα και υφές από τα ήδη υπάρχοντα. Και για να προλάβω κάποιους κακεντρεχείς και δύσπιστους, σίγουρα δεν είναι η αρχιτεκτονική ο μόνος παράγοντας που μπορεί να μεταβάλει την ψυχολογία μας, εξάλλου αυτά σχετίζονται με την παιδεία, την πολιτιστική ιδιαιτερότητα, την ψυχοσύνθεση, ακόμα και τη διάθεση κάθε ανθρώπου.  

Στόχος του αρχιτέκτονα είναι η δημιουργία του να απαντά σε κάτι που ισορροπεί, έτσι ώστε να επιτευχθεί ψυχική ισορροπία και αρμονία εντέλει. Χρησιμοποιώντας λοιπόν συγκεκριμένα σχήματα-όγκους-χρώματα-αποχρώσεις και υλικά-υφές προσπαθεί να φτάσει στο βέλτιστο ικανό αποτέλεσμα τόσο οπτικά όσο και κατ’ επέκταση ψυχικά. Προσπαθεί να καλύψει όλες τις ανάγκες των ανθρώπων που θα χρησιμοποιήσουν τους χώρους που κλήθηκε να κατασκευάσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και συμπεριλαμβάνοντας πάντα στη σκέψη του το κόστος.

Είναι μαγικό το πώς, ξεκινώντας από την εξυπηρέτηση πλήρως των αναγκών και της λειτουργίας του εκάστοτε έργου, φτάνει σε ένα αποτέλεσμα που καλύπτει όχι μόνο τις πρακτικές ανάγκες των ανθρώπων στους οποίους απευθύνεται το έργο αλλά και τις αισθήσεις τους. Μέσα από αυτή την ¨τελετουργία¨ της σύλληψης και υλοποίησης της ιδέας του ο αρχιτέκτονας  κερδίζει πολλά. Αρχικά κερδίζει το στοίχημα με τον εαυτό του κάθε φορά να υλοποιεί κάτι διαφορετικό ανάλογα με τα θέλω των ανθρώπων στους οποίους απευθύνεται, διότι όλοι οι άνθρωποι εκ των πραγμάτων είναι διαφορετικοί, και κατ’ επέκταση έχουν να ικανοποιήσουν άλλες ανάγκες. Δίνει κάθε φορά κομμάτι από την ψυχή του σε έργα που αναλαμβάνει και με αυτόν και μόνο τον μοναδικό τρόπο μέσα από το τελικό αποτέλεσμα μιλάει στις ψυχές μας.

Ίσως θεωρηθούν τα παραπάνω υπερβολικά, εφόσον ο αρχιτέκτονας έχει να αντιμετωπίσει κτιριολογικά προγράμματα, λειτουργικούς περιορισμούς, κατασκευαστικές δυσκολίες, καλύτερα κόστη και δομικούς περιορισμούς. Δεν αμφισβητεί κανείς τη σημασία τους, παρόλα αυτά κάποιος που ενδιαφέρεται πραγματικά μέσα από την αρχιτεκτονική να ικανοποιήσει τις ανάγκες του ανθρώπου, θα πρέπει να λάβει υπόψη του και την ανάγκη για ισορροπία στην ζωή του. Το αρχιτεκτονικό έργο μπορεί να συμβάλει σ’ αυτό καθώς μιλά απ’ ευθείας στην ψυχή…