Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

ΕΝΑΣ ΛΑΟΣ ΣΕ ΠΑΡΑΚΡΟΥΣΗ

 

Οι Έλληνες, έντονα πολιτικοποιημένοι (και πάνω από όλα κομματικοποιημένοι) τα τελευταία 40 χρόνια, παρακολουθούν την επικαιρότητα με μεγάλο ενδιαφέρον σε πρωινά μαγκαζίνο και βραδινά δελτία. Οι μικρότερες ηλικίες το πράττουν τελευταία μέσω social media.

Τι έχει αλλάξει όμως τα τελευταία χρόνια στην ενημέρωση και κατ’ επέκταση στις καφενειακές συζητήσεις; Τα τελευταία 5 χρόνια βομβαρδίζονται οι Έλληνες με διάφορες «πολιτικές έννοιες» τις οποίες δεν είχαν ξανακούσει ποτέ. Αντί για «κοινωνικό κράτος» και «διπλωματικές ενέργειες» ακούν για τα διάσημα «spreads» και το «PSA», αντί για «αλληλεγγύη στους αδυνάτους» ακούν «ELA», αντί για «ανάπτυξη μέσω επενδύσεων» ακούν «τοκοχρεολύσια» και «Αγγλικό Δίκαιο». Τη θέση του αντίπαλου δέους ενός γειτονικού μουσουλμανικού κράτους έχουν αναλάβει «οι Αγορές», μέσω των εκπροσώπων τους φυσικά, κάποιων πολύ σημαντικών εταιρειών αξιολόγησης πιστοληπτικής ικανότητας με το όνομα Standard and Poor’s και Fitch.

Στα καφενεία ή τα νέα καφενεία που είναι και τα social media, συζητιούνται μακροοικονομικές έννοιες με τέτοιο ζήλο και εμβάθυνση που θα ζήλευε και ο Paul Krugman. Κάθε Έλληνας φυσικά και έχει την αποψάρα του σχετικά με τις διαπραγματευτικές τακτικές και τα mind games υψηλών κλιμακίων, αλλά και των συγκρούσεων μεταξύ αντίπαλων τάσεων στην οικονομικά ενωμένη Ευρώπη. Μέχρι και ο αγαπητός και χαρισματικός ηθοποιός που κάποτε υποδύθηκε τον «Ακάλυπτο» σε γνωστό τηλεοπτικό σίριαλ, έγραψε κατεβατό στο facebook περί διαπραγμάτευσης, κατακεραυνώνοντας το ελληνικό επιτελείο.

Δεν είναι κακό να γνωρίζεις ότι ο «ELA» είναι ο ύστατος ευρωπαϊκός μηχανισμός παροχής ρευστότητας των τραπεζών, αλλά είναι πολύ κακό να επιχειρηματολογείς πάνω σε μακροοικονομικά μοντέλα και τακτικές. Όπως δεν είναι κακό να γνωρίζεις τι είναι ένα σπινθηρογράφημα, αλλά αυτό δεν σε κάνει αυτόματα και ειδικό καρδιοχειρουργό. Όπως επίσης είναι πολύ κακό να επιχειρηματολογείς πάνω στις διαπραγματευτικές ενέργειες ενός κράτους, όταν το μόνο που έχεις κάνει στη ζωή σου είναι να πουλάς βιβλία χαμηλής ποιότητας μέσα από χαμηλού επιπέδου τηλεοπτικά κανάλια, ή να δουλεύεις σε ένα γραφείο δημόσιας υπηρεσίας ή στην ΕΒΓΑ της γειτονιάς. Μου αρέσουν πολύ οι άνθρωποι λοιπόν, και τους θαυμάζω πραγματικά, οι οποίοι βρίσκουν το θάρρος να πουν: «εγώ δεν έχω ιδέα από αυτό!».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου