ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΔΥΟ ΑΝΑΔΕΛΦΟΙ ΛΑΟΙ

 

Ζούμε σε παγκόσμιο επίπεδο μια περίοδο μετάβασης σε κάτι νέο, το οποίο δεν μπορούμε ακόμη να προσδιορίσουμε. Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι αυτό το νέο μπορεί να είναι καλό, όπως άλλωστε υπάρχουν εξ ίσου σοβαρές ενδείξεις ότι μπορεί να είναι κακό.

Το μόνο που πραγματικά γνωρίζουμε είναι ότι συντελούνται ανατρεπτικές αλλαγές στις κοινωνίες, στην τεχνολογία, στην οικονομία, στον ίδιο τον πλανήτη που οδηγούν εκ των πραγμάτων στην αναθεώρηση όλων των αξιών. Η συνειδητοποίηση αυτών των κατακλυσμιαίων ανατροπών είναι ιδιαίτερα αισθητή στη Δύση.

Η συνεχώς διευρυνόμενη σύγχυση, η ανάδυση νέων πόλων οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος, οι αλλεπάλληλες εκφάνσεις της «αραβικής άνοιξης» και οι αβεβαιότητες που τη συνοδεύουν.

Η επιστροφή ευρύτερων γεωπολιτικών αβεβαιοτήτων, η γενικευμένη αίσθηση ότι το διεθνές χρηματο-οικονομικό σύστημα έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του, οι αλυσιδωτές κοινωνικές εκρήξεις, σε συνδυασμό με την εντατικοποίηση των φαινομένων της κλιματικής αλλαγής και της μετανάστευσης, δημιουργούν ένα ασταθές περιβάλλον.

Είναι μάλλον σαφές πως έχουμε εισέλθει σε μια φάση μετάβασης σε ένα άλλο παγκόσμιο status quo. Η κατεύθυνση του κόσμου δεν είναι ακόμη ευκρινής. Δεν υπάρχει αξιόπιστη πρόβλεψη για το πότε και πώς θα ολοκληρωθεί αυτή η μετάβαση προς τη νέα κατάσταση πραγμάτων. Σε ανάλογες περιστάσεις η ιστορική εμπειρία παραπέμπει σε τραγικές διαδικασίες.

Η παγκόσμια οικονομία είναι αντιμέτωπη με μια μείζονα κρίση αβεβαιότητας που έχει φέρει στην επιφάνεια όλα τα διαρθρωτικά προβλήματα του διεθνούς χρηματο-οικονομικού συστήματος.

Οι οικονομίες των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης βρίσκονται στο χείλος της ύφεσης, ενώ η οικονομία της Ιαπωνίας υποφέρει από την διπλή πληγή του τεράστιου εσωτερικού χρέους και της Φουκουσίμα.

Η κρίση χρέους στην Ευρώπη απειλεί να παρασύρει τις αγορές σε μια επικίνδυνη περιδίνηση, ενώ ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας σε πρόσφατη έκθεσή του προειδοποίησε για απώλεια 40 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας την επόμενη διετία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Η ρευστότητα των πραγμάτων καταγράφεται στους επίσημους πλέον προβληματισμούς για την επιβίωση της ευρωζώνης ή ακόμη της ίδιας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι τόσο έντονη η ρευστότητα των πραγμάτων που ακουμπά ακόμη και το ΝΑΤΟ, το μόνο οργανισμό που λειτουργεί.

Η παρατεταμένη χρηματο-οικονομική κρίση που ξεκίνησε το 2008 έχει επηρεάσει την περίπλοκη ευρω-αμερικανική διελκυστίνδα ακόμη και στο επίπεδο της ευρωπαϊκής ασφάλειας. Η γεωοικονομική ανασφάλεια μετατρέπεται σε γεωπολιτική.

Παρ΄ όλα αυτά, η ανθρωπότητα διαθέτει δύο σοβαρά πλεονεκτήματα, την κοινή γνώμη και την επικοινωνία, που μπορούν να λειτουργήσουν ανασχετικά όταν οι δυσμενείς εξελίξεις καθίστανται ανεξέλεγκτες.

Ο μετριοπαθής ορθολογισμός εξακολουθεί, παρά τις ανορθολογικές εκφάνσεις του συστήματος, να αποτελεί χαρακτηριστικό των ανθρώπων όλου του κόσμου και μάλιστα σε αντιδιαστολή με τον «εσχατολογικό ορθολογισμό» που ταυτίζεται με την απλούστευση και οδηγεί στον ολοκληρωτισμό και τη βία.

Συνεπώς, μπορούμε βάσιμα να ελπίζουμε στην διατήρηση και την εδραίωση της ειρήνης, αλλά και στη διάχυση της ευημερίας σε ολόκληρο τον πλανήτη… Δύο ανάδελφοι λαοί λοιπόν στη δίνη της μετάβασης.