ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ…

 

Θέλω να σκεφτείς μαζί μου την προοπτική να σας εμπιστευτούν αυτή την εβδομάδα 151 άνθρωποι (υπό αμφισβήτηση)-εκπρόσωποι του λαού (υπό αναζήτηση) για να μας συντηρήσετε σε μια οικονομική τροχιά (εδάφους-εδάφους ή αέρα-πατέρα) που βλέπει φως (σε ένα κοκτέιλ από τρεις δόσεις μπλε πύρινης δάδας με μια δόση πράσινου ήλιου) στην άκρη του τούνελ (με οδηγίες διεξόδου γραμμένες στα γερμανικά).

Θέλω να σας δω πώς θα νιώσετε αν 151 άνθρωποι-εκπρόσωποι του λαού σας εμπιστευτούν ώστε να μας επαναφέρετε σε τροχιά της ανάπτυξης και ευημερίας, να βρείτε το χρόνο να επενδύσετε σε καινοτομίες που θα αλλάξουν ταχύτητα στην Ελλάδα, χωρίς όμως να γνωρίζετε αν πιάνουν τα φρένα αυτής της χώρας.

Θέλω να μάθω τι θα σκεφτείτε αν σας εμπιστευτούμε ώστε να συζητήσετε τρόπους να βγούμε από το οικονομικό αδιέξοδο μιας χώρας που θα πληρώνει τα επόμενα χρόνια δόσεις χρημάτων που δεν επενδύθηκαν την τελευταία πενταετία σε σχολεία και δρόμους, σε καθαριότητα και πολιτισμό, σε νοσοκομεία και χώρους βιολογικού καθαρισμού, αλλά σε δάνεια για να πληρωθούν χρέη από παλιότερα δάνεια που είχαν γίνει κότερα και μεζονέτες, πισίνες και εξωτικές διακοπές, κοπανιστός αέρας και παχιά λόγια για να αγαπιόμαστε.

Θα ήθελα να είμαι μέσα στο μυαλό σας, την ώρα που συνειδητοποιείτε πως έχετε κι άλλο χρόνο ώστε να καταφέρετε επιτέλους να μειώσετε τις ασφαλιστικές μας εισφορές (σε έναν λαό που συνήθισε να ζει στην ανασφάλεια) την επόμενη χρονιά, ώστε να μας οδηγήσετε με σπασμένα φρένα στα όρια της κοινωνικής κατάθλιψης, αφού δεν θα γνωρίζουμε τι να κάνουμε με 5 ευρώ περισσότερα κάθε μήνα στην τσέπη μας.

Από την άλλη όμως πλευρά, σκέψου να μη σας εμπιστευτούν 151 άνθρωποι-εκπρόσωποι του λαού και να αναγκαστείτε να φωνάξετε πως θέλετε τη λαϊκή ετυμηγορία των εκλογών για να ανανεώσουμε την εμπιστοσύνη μας στο πρόσωπο σας. Και τότε σκέψου να πρέπει να μας συστηθείτε εκ νέου, αφού από την τελευταία φορά που μας ζητήσατε την εμπιστοσύνη μας μέσα από εκλογές, έχουν γίνει τόσες μεταγραφές που δεν ξεχάσαμε μόνο εμείς ποια ομάδα υποστηρίζουμε, αλλά και εσείς ποια ομάδα προπονείτε.

Σκέψου τον τρόμο στα μάτια μιας άλλης μερίδας ανθρώπων-εκπροσώπων του λαού που ονομάζονται αντιπολίτευση, αφού θα πρέπει να ράψουν υπουργικά κοστούμια χωρίς πρόβα, να μάθουν γερμανικά άνευ διδασκάλου μέσα σε μια νύχτα και να συνομιλήσουν με αυτούς που μέχρι σήμερα αποτελούσαν τους κακούς ήρωες, σε κόμικ πάνω σε σενάριο επιστημονικής φαντασίας περί μιας Αριστερής (τρίζουν κάποια κόκκαλα σε άγονα νησιά) κυβέρνησης σε χώρες του Φιλελεύθερου Καπιταλισμού (χωρίς capital).

Σκέψου τον ιδρώτα στα πρόσωπα προπονητών που έφτιαξαν μια ομάδα μαζεύοντας παίκτες που έμεναν ελεύθεροι από τις προηγούμενες ομάδες τους, σε μια ομάδα που μισθοφόροι και τιμητές της κόκκινης φανέλας θα πρέπει να παίξουν χωρίς θεσμοθετημένη αμοιβή και δίχως να γνωρίζουν αν θα τους γράψει η ιστορία ως απογόνους ή τυμβωρύχους του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Μα αν δεν αντέχετε να σκεφτείτε τίποτα από τα παραπάνω, τότε σας παρακαλώ σκεφτείτε εμάς. Και αν όχι όλους μας, εκείνους που πριν από λίγες ημέρες μπήκαν στο αυτοκίνητό τους, οδήγησαν στην πιο ασφαλή οδό αυτής της χώρας και ξαφνικά μια νταλίκα μετέτρεψε την Κυριακάτικη εκδρομή τους σε μνημόσυνο.

Γιατί, αν γνωρίζετε πως οδηγείτε νταλίκα γεμάτη με τόνους τσαμπιά και έχετε σπασμένα φρένα, τότε κορνάρετε από απόσταση και εμπιστευτείτε μας πως θα ανοίξουμε τον δρόμο που σας έχουμε κλείσει, ώστε να πέσετε στον γκρεμό χωρίς να πρέπει να πάρετε και εμάς μαζί σας.